سال ۲۰۱۶ عیسوی رابه همه تبریک میگویم. و اما در آنجایی که سال کهن و کهنه پرستی باقیست + چیزی نشده نو که مبارک گویم.

باآنکه بشر تا هنوز به تکوین عالم و مبادي زمان یا آغاز و انجام تاریخ دسترسی کامل نداشته است ولی بر بنیاد وقایع مهم و حوادث عظیم طبیعی دوره‌های تاریخی از آن شکل گرفته است ودر راستای وقوع رویدادهای مهم سیاسی و اجتماعی و دیگر عوامل مهم، برهه‌هایی از تاریخ، شنا سایی ونشانی شده و به قرن‌ها و سال‌ها تقسیم گردیده است.

که مبدأ و منشأ بخش‌هایی از تاریخ را تشکیل می‌دهد. از آن جمله سال و تاریخ عیسوی یا ترسایی که با میلاد حضرت مسیح آغاز گردیده و پس از آن مسیحیت به ظهور می‌رسد. ذکر تاریخ آن در گذشته‌های کشور ما فقط در موارد خاصی قابل توجه بوده که سنوات مهم آن از میان مجموع رویدادهای مهم و تاریخی به همگان آشناست.

به گونه مثال چندی از سنوات مهم مانند جنگ‌های صلیبی ۱۰۹۵ که نزدیک به دو صد سال ادامه داشت. انقلاب کبیر فرانسه ۱۷۸۹، کشف قاره امریکا ۱۴۹۲، جنگ جهانی اول ۱۹۱۴، جنگ جهانی دوم ۱۹۳۹، انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتوبر در کشور روسیه ۱۹۱۷ انقلاب کیوبا ۱۹۵۳، انقلاب چین در سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۴۹، استقلال هند ۱۹۴۷، استقلال افغانستان ۱۹۱۹، تأسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان ۱۹۶۵، قیام مسلحانه ثور ۱۹۷۸، فروپاشی اتحاد شوروی ۱۹۹۱، تأسیس سازمان ملل متحد ۱۹۴۵ و غیره از رخدادهای مهم تاریخ بشمار می‌رود که غالباً زبان زد مردم غیر عیسوی نیز بوده است.

و اما در حال حاضر به نسبت سرو کار بیشتر ما با عیسویان، شناسایی سال و تاریخ عیسوی در داخل و خارج کشور ما روز بروز رنگ تازه به خود می‌گیرد. چنانچه آمدن قوای محدود نظامی اتحاد شوروی به افغانستان و پس از چند سالی سرازیر شدن قوت‌های نظامی بیشتر از ده‌ها کشور جهان در افغانستان اکنون سال و سنه عیسوی دارد از شهرهای بزرگ به‌سوی دهات و قصبات راه پیدا می‌کند ببینیم سال نو عیسوی برای مردم ما چه تازگی و ارمغانی خواهد داشت.

شاید بگویند بحث سال نو به موضوع وطن چه ربطی دارد ولی از نظر تشنگان وطن موضوع بحث به هر سمتی که باشد پای سخن به‌سوی وطن کشانیده می‌شود.

سال عیسوی و تاریخ مسیحیت درواقع تاریخ بسیاری از مردمان جهان است که طرف حرمت و احترام ما و همه انسان‌ها قرار دارد. و اما در کشور ما آنچه معلوم است طی سالی که گذشت، به‌رغم موجودیت قوای نظامی کشورهای غربی در افغانستان جنگ نتنها کم نشد بلکه با ظهور داعش و حملات طالب روز بروز تشدید یافت. مداخله بی‌شرمانه پاکستانی‌ها به کمک عرب و عجم در حریم کشور ما ادامه یافته به‌رغم ایستادگی، جان‌فشانی و قهرمانی نیروهای قوای مسلح کشور ما، تا هنوز ناامنی و جنگ روزانه جان ده‌ها انسان بی‌گناه را می‌گیرد. در عرصه اقتصادی باوجود کمک‌های مالی دول قدرتمند جهان تا هنوز فقر و تهی دستی، جهل و مرض بیکاری و بیماری بیداد می‌کند با وصف تلاش‌های داخلی و خارجی مشکلات مملکت کماکان ادامه دارد شوربختانه جامعه روز به روز به پرتگاه نابودی و فاجعه نزدیک می‌شود. هزاران هزار نفر از جوانان هم‌وطن ما حتا تحصیل کرده‌گان به نسبت بیکاری جبراً خاک وطن را ترک گفته و به کشورهای بیگانه مهاجرت می‌کنند که آن‌هم برخی از مهاجران در آب‌های مدیترانه و تعدادی آز آن‌ها در جنگ‌های سوریه که جبراً کشانیده می‌شوند جان‌های خود را از دست می‌دهند که لکه ننگ آن بر جبین حکومت ناقص و ناکار آمد موجود نقش می‌بندد.

دولتی که خودش حق تصمیم گیری، کارگرش حق کار و دهقانش اختیار زرع به میل خود را نداشته باشد چگونه می‌تواند از استقلال سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حرف بمیان آورد. همین اکنون بر طبق رسانش اخبار و تبصره‌های مقامات مسئول و غیرمسئول، فساد اداری، رشوت، قاچاق مواد و قاچاق انسان، ظلم، اختلاس، استبداد، زورگویی، قانون شکنی، بی‌عدالتی، نفاق و تفرقه، فرقه گرایی، سمت پرستی تجاوز، انواع ستم و پامال کردن حقوق بشر از سال‌ها بدین سو و کماکان جریان دارد. بنا بر آن سال نو برای ملت هردم شهید افغانستان کدام مژده خوش و تازه‌گی ندارد. سرانجامش هم در پرده ابهام قرار داشته، بدین لحاظ سال نو را با همه خوش‌بینی‌هایی که داریم نمی‌توان به فال نیک گرفت؛ زیرا همه بدبختی‌ها و کهنه کاری‌ها و سیستم ناکارآمد سر جایش باقیست.

به نظر این‌جانب پیشگویی مثبت برای سال نو عیسوی در کشور ما در قدم اول بستگی به اراده مشترک و متحدانه مردم دارد. و در گام دوم اراده کشورهای قدرتمند که به خاطر منافع شان در افغانستان حضور نظامی دارند و برای کشور ما وعده کمک داده‌اند و در مسایل مربوط به جنگ و صلح در کشور ما نقش مهم و اساسی دارند. به‌رغم تغییرات مثبت و دگر سازی معین در کشور، همچنان تغییرات مثبت در عرصه‌های گوناگون بستگی به چگونگی نظامی است که آیا می‌تواند از مردم نمایندگی کند و به وعده‌های قبلی‌شان عمل نمایند؛ زیرا آن‌ها که بر اریکه قدرت تکیه زده‌اند آیا قدرت سیاسی، این امانت مردم را مال شخصی خود حساب نموده به صدای جانکاه مردم و پرسش‌های ملت پاسخی خواهند داشت و یا توانایی مدیریت بهتر را دارند که به نیازهای مبرم و حیاتی مردم پاسخ گو باشند. آیا می‌خواهند و یا می‌توانند به وعده‌های‌شان حتا نسبی عمل کنند.

باآنکه دست ملت مظلوم از اقتصاد و حاکمیت خالی است ولی از توان و نیروی کاری پرقدرت و بی‌نیاز است. ملت شریف افغانستان سرشار از عشق به وطن و اراده خدمتگزاری می‌باشد. هرگاه ملت غیور افغانستان یکپارچه و متحد شده ودر یک ساختار بزرگ سیاسی اجتماعی وطن‌پرستانه و دادخواهانه متشکل گردند آنگاه معلوم است که نیروی لایزال قدرت مردمی می‌تواند وطن را از حالت کنونی نجات داده و ملت قهرمان و سر فراز افغانستان شاهد سال‌های پربار شمسی و میلادی خواهند بود. سال‌های نو با آرمان‌های نو و استراتیژی نو برای همه تبریک.

عبدالوکیل کوچی