چهارموجود اساسی که زجان بهترم است

 پد ر و مادرم و میهنم و رهبرم است

 پدریعنی جهان عاطفه، دریای مهر، کوه اطمینان وآرامش ‍، آموزنده ورهنما، خورشید امید ها، سایه بان و پاسبان، باغبان و روزی رسان، بلاخره پدر کارگر مجانی وسرباز آماده باش، خستگی ناپذیر وهمیشه بهار قلب پرتپش فرزندان است. بقول بزرگان، پدری اگر فرزند خود را نگفت که دوستت دارم ولی ثابت میکند که دوستش داردزیراکه پدر هرچه سختگیر باشد قلبش مهربان است. گرامیداشتن پدر بزبان دل است که جملات شیرین را در وصف ومقام والای پدری نثارش میکنند. میگویند که پدر شدن خیلی آسانتر از پدر بودن است وهرکسی با پدرش مقایسه میشود. ایکاش تکتک قلب پدران شنیده ونوشته های اعماق قلبهای شان خوانده میشد. بقول معروف وقتیکه مردان بدانند که پیر میشوند کم کم شبیه پدر خود میشوند. عمر پدرها طولانی باد برای اینکه پدرها نمونه وسرمشق برای فرزندانشان هستند ازینجاست که شکر کردن در مورد پدر ومادر در سرمای زمستان همانند بودن در کنار خورشید تابستان است چونکه پدران جوانی خویش را برای فرزندان صرف کرده وحرفهایش مانند یک ترانه زیبا از کودکی در گوش فرزندش زمزمه میشود.

 تاریخچه روز جهانی پدر: از روز پدر همچون یکروز مهم وگرامی برای مردم جهان بمثابه یک جشن بین المللی تجلیل میشود. در کشور های مختلف جهان روز پدر بر پایه ی عقاید وفرهنگ به نشانی روزهای تاریخی، مذهبی، رزمی، حماسی و تولدی شاهان وامپراتو ران وغلبه در جنگها را گزینه تجلیل از روز پدر قبول کرده اند وبگواهی تاریخ در اثر تحولات سیاسی وتغیر بعضی از رژیمهای دولتی زمان و مناسبتهای روز پدر در برخی از کشورها بمرور زمان تغیر میکند.

 ازینرو، روز پدر در بسیاری از ممالک بشکل متفاوتی برگزار میشود. برای نخستین بار آلمانها روز پدر را همزمان به روز عروج عیسی مسیح قبول کرده اند. وطبقه اشرافیت آلمان از قرن ۱۷ تا بدینسو نقش آقا زاده ها را با تبارز دادن مستی وسرور در جاده های شهر های بزرگ بنمایش میگیرند.

 در ایالات متحده امریکا در سال ۱۹۱۰ ماه ژون بنام روز پدر در نظر گرفته شده است.

 در هسپانیا روز پدر بنام یوسف مقدس ودر آسترالیا در ماه سپتامر ودر ایتالیا ۱۹ مارس اینهم بنام یوسف مقدس، در ایران ۱۳ رجب مصادف به روز میلاد حضرت علی ودر آیرلند یکشنبه سوم جون، در برازیل از سال ۱۹۵۰ در روز دومین یکشنبه اوت در بریتانیا سومین یکشنبه ژون را گرفته اند.

  پاکستان اصلاً روز پدر ندارد ولی بتقلید از امریکایی ها سومین یکشنبه جون را گرفته اند، در کشورهای پرتگال ۱۹ مارچ ودنمارک ۵ جون، رومانی سیزده می، زیلاند یکشنبه اول سپتامبر، جاپان سومین یکشنبه ژون، کانادا ۸ می ودرکشور ما افغانستان سی ویکم جوزامصادف به بیست ویکم جون را بنام روز پدر بتجلیل میگیرند.

 تاریخ در گذرگاه زمان کارایی وکارکرد پدران را بطور واضح بیاد گار گذا شته است خوشا بحال پدرانی که توانسته اند فرزندان آگاه، شایسته وفداکارو دادخواه به جامعه تقدیم کند.

  همچنان تاریخ شفاهی وطن ما که از نسلی به نسلی یاد آور آفرینشها ی ماندگار، مهربانیها ومحبت پدران میباشد، نمونه ی از مهرپدري یک مرد باتجربه روستایی که زبا نزد خاص وعام بوده در خور ستایش است. چنانچه پدری پسر جوانش را هنگام کار در یک نیمه روز داغ و گرمای تموز تابستان، به توقف دادن کار ونشستن درزیر سایه ی درختی فراخواند. پسر جوان با بی اعتنایی بسخنان تکرار ی وهوشدار دهنده پدرخود بکارش درزیر آفتاب تموز ادامه میدهد... پدر بناچاری و بمنظور قانع ساختن پسرش، طفلک کوچک پسر خود را در زیر آفتاب تموز مینشاند که اینکار موجب برآشفتگی پسر جوان شده وبا حالت هیجانی از پدر میپرسد، نمی بینی که آفتاب چقدر گرم وسوزنده هست؟ پدر در پاسخش میگوید، پسرم همانطوریکه دلت به پسرت میسوزد، مرا نیز حق بده که دل بنده هم برای پسرم میسوزد. تو که غمخوار فرزند خود ت میباشی باید در اندیشه فرزندان دیگران هم باشی.

 متاسفانه حالا در وطن ما جریان چهار دهه جنگ، پدران را از نعمت فرزندان وفرزندان را از محبت پدران محروم ساخته است. شور بختانه در وطن ما صدها هزار نفر اطفال و کودککان، پدران شان را از دست داده اند و خود در آتش فقر، مرض وتعصبات گوناگون میسوزند. همچنان لشکر کثیری از کودکان بخاطر زنده ماندن، کار های شاقه وطاقت فرسا را برده وار متحمل میشوند. هکذا عده زیادی از کودکان ونو جوانان توسط زورسالاران جنگ طلب وترویستان داخلی ومداخله گران خارجی از آغوش پر مهر پدری جدا ساخته شده و بجنگهای خونین، تحمیلی وتبهکن داخلی وخارجی کشانده میشوند. بخصوص در مناطق تحت تسلط داعش، حزب التحریر وطالبان، صدها هزارنفر از کودکان کشوردر کارگاه های جنگی، مغز شویی شده وبجای تعلیم وتربیه فن بکار گیری سلاح را می آموزند و درچنین فضای متشنج گروه های مسلمان نما از وجود کودکا ن بطور وحشیانه ی در مزارع کوکنار استفاده نموده وصدها هزار کودک شهری ودهاتی در مدرسه ومزارع مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند. در حال حاضر استمرار شرایط بد اختناق وترور، پای صدها هزار نوجوان وکودک را بمهاجرت میکشاند که عده ی ازین سیه بختان متاسفانه در راه مهاجرت جانهای خود را ازدست داده برخی از آنها در کمپهای برده ساز پاکستانی، یادگیری موارد استعمال مواد انفجاری وحملات انتحاری جبراً به آنها تحمیل میشود. برخی از گروه های بزرگی ازین مهاجران سرگردان در دام آخوندهای کینه توز، خاسد وسخت دل ایرانی افتاده جبراً بجنگهای سوریه، لبنان ویمن کشانده میشوند.

 در حالیکه ویروس افراطیت ومیکروب انفلنزای قومی پیکر نیمه جان توده ها را روز تاروز تضعیف نموده حملات انتحاری همه روزه جان ده ها کودک ونو جوان را بقربانی گرفته و پدران داغدیده را در عزای عمومی فرزندانشان بخاک وخون مینشاند در چنین شرایط، کودکان یتیم با ازدست دادن پدرهای شان، در بیابان تموز زندگی با از دست دادن نان آور خانه وعزیز ترین سرپرست شان در حالت بی سرنوشتی بسر میبرند. با این حال وهوا کودکان برای ادامه زندگی شان چگونه تصمیم کرفته خواهند توانست؟ تصامیمی که در چهار راهی وصد راهی پیچیده وتاریک راه نجات از گرسنگی، راه درس وتعلیم، راه اعاشه فامیل، راه ادامه تحصیل وغیره وغیره که جریان جنگ ونا امنی، هرگونه شرایط زندگی عادی را از آنها میگیرد چه باید کرد؟ برای طفلی که هم دانش وتحصیل وهم معشیت برای زنده ماندنش بسیار مهم است، کدامش را انتخاب کند؟ وای بحال آنهایی که با بیکاری ودر حالت سردر گمی در دام قاچاقبران حرفه یی افتاده یا برای زنده ماندن بگدایی دست زنند.

 در کشور ما بدبختانه خانواده های شهری ودهاتی در آتشی میسوزند که توسط خارجی ها مشتعل گردیده و بروی شعله های آن روز بروز تیل انداخته میشود ومسولیت روغن پاشی بروی هیزم جنگ وانفجارات را اگر در حریم ارگ هم باشد بطور عاجل داعش بعهده میگیرد. آیا مردم ما نمیدانند که عامل انفجار بم وحملات انتحاری آنهم در در مناطق کاملاً محافظت شده از کدام نوع داعش است که حملات انتحاری در مراکز تحت پوشش امنیتی وشدیداً حمایت شده هر روز نسبت بروز گذشته شدید تر شده میرود؟ سوال بر انگیز است. معلوم است که دشمنان وطن ما از طالب گرفته تا داعش وصدها گروه تروریستی ساخت پاکستان وخارجیهای دور ونزدیک از کشتار بیرحمانه مردم ما سود می برند ومنابع سرزمینی وزیر زمینی ما را تاراج میکنند.

 پس در چنین شرایط چگونه میتوان از روز پدر تجلیل بعمل آور؟ آیا میتوان با برگزاري یک محفل نمایشی، مضحک و فریبنده با جمعامد گروهی از ستمگران، معامله گران، ثروت اندوزان، دزدان، قاتلان وظالمان سنگ دل، خود خواه، جاه طلب وعیاش وزنستیز نامش را روز پدر نامید؟ در حالیکه در کشور سی میلیون نفری، یک میلیون نفر آنرا حاکمان ثروتمند، قاچاق چی، آقا، بادار وبالا نشین، ارباب وستمگر وگروه های مفتخور تشکیل میدهد، ومتباقی بیست نه میلیون نفر دیگر به اشکال متفاوت اعم از قشر متوسط واکثراً متشکل از گروه فقیران، مریضان بیکاران وبیجا شده گان که در شرایط بخور ونمیر بسر برده واز جمله اینها ۱۵ میلیون زیر خط فقر واز میان آنها پنج میلیون نفر در شرایط قحطی شدید قرار دارند آیا زمامداران بی مسولیت کشور میتوانند بگویند که این شرایط وخیم وحالت دردناک ملت عظیم را با کدام کشوری از جهان مقایسه کرد؟ ننگ آور وشرم آوراست که در قرن بیست ویکم دنیا، چنین تابلویی رقتبار ی در سیمای جامعه وساکنان سرزمین آریانا ی بزرگ در قلب آسیا نقش می بندد.

 بنا بر آن در وطن ما روز پدر بمعنای واقعی کلمه وقتی شکوهمندی خود باز می یابد که مردم ما با بیداری کامل و هوشیاری لازم با اتحاد، همبستگی وهمدلی در یک جنبش سراسری ملی وطنپرستانه، وطن را از مصیبت جنگ تحمیلی، نیابتی وتجاوز بیگانگان نجات داده ودر فضای صلح امنیت از تمام مزایای حقوق انسانی، ارزشهای اساسی زنده گی وآزادی های دموکراتیک بهره مند گردیده آنگاه با مهر ومحبت خانوادگی وشکوه سراسری ملی از روز پدر تجلیل بعمل آورند.