غزنی و زابل

 

دلم خواهد روم  از شهرکابل

 

بچینم لا له و ریحان وسنبل

 

شبی مهمان یارم شهرغزنی

 

سحرگاهان رویم قلات و زابل .

 

دای کندی

 

دلم در شهرغربت بی قراره

 

هوای  رفتن  یک بار  داره

 

بخوانم چند دوبیتی های ساده

 

دید مه دای  کندی  انتظاره .

 

پکتیکا

 

نگارم پکتیکا باشه مه میروم

 

اگر در پکتیا باشه مه میروم

 

دماغم دود  کده  از دوری او

 

به هرجای خداباشه مه میروم.

 

قندهار

 

عزیزم کرده تاکیدهای تکرار

 

ترا والله بیای یک دو سه بار

 

به قندهار دو چشمانم براه ماند

 

برایت دوخته ام  یخنی  بسیار .

 

ارزگان

 

کجامیری کجامیری خرامان ؟

 

دو زلفانت سرشانه پریشان

 

برایم یکشبی دمبوره سرکن

 

بیایم  دیدن تو تا  ارزگان .

 

هلمند

 

ترا ماه پس بند  آفریده

 

ترا زیبا و نوربند آفریده

 

توسرخیل تمام دخترانی

 

ترا بانوی هلمند آفریده .

 

فراه

 

از اینجا تا به آنجا خیلی راه است

 

همه جا توپک ولنگی سیاه است

 

نگارم کرده مسیج از ره  دور

 

بیا موسم عاشقی  فراه است.

 

بادغیس و غور

 

ازین طالع و اینهم قسمت شور

 

عزیز من  شده مریض و ناجور

 

صبا بیگاه بخیرعزم سفراست

 

روانم میروم تا بادغیس وغور.

 

فاریاب

 

خدا وندا ، خدایی  آسمانی

 

مرابه پیش دلبرجان رسانی

 

عزیزم کرده احوالی زفاریاب

 

ییایی هرچه عاجل می توانی.

 

شبرغان

 

عزیز دل صفای تو منم من

 

نگاری با وفای تومنم من

 

شبرغان آمدم ترا ند یدم

 

رفیق بی نوای تومنم من .

 

مزار

 

زیارت میروم عزم مزار است

 

بهجرت رفتگان چشم انتظاراست

 

گذشت عمری که درغربت اسیرم

 

دلم در پشت میهن بی قراراست.

 

بارگاه علی

 

علی آیم به  دربارت  زیارت

 

نصیبم کن زبارگاهت سعادت

 

زتو امید  دارند  مردم  ما

 

نماصلحی بکشورم سخاوت.

 

بوس و کنار

 

بودم دو روز دیگر شهرمزار

 

برفتم کوچه های شهروبازار

 

شبهابگذشت درآغوش جانان

 

گهی لبخند وگاهی بوس وکنار.

 

تاشقرغان

 

اناری تا شقرغان دانه  دانه

 

دو چشمان و لبانت عاشقانه

 

دوابرویت زند جنگ به قلبم

 

به مثل سوژه های  شاعرانه .

 

سمنگان

 

دیگرازشاه سمنگان اثرنیست

 

چرا ازرستم زالش خبرنیست؟؟؟

 

برفتم  خرم  وسار باغ  وایبک 

 

نگارجانم به پیرنخچیردیگرنیست.

 

بخش اول

 

سخن های تکراری
چرا اینجاسخن ها تکراری ست ؟
نه امیدی به رویای  بهاری ست
بیابنگرکه کوچ کرده پرستو؟
تمام هجرتش ازبی قراری ست.

 نامه رسان

 درین هنگامه ی سرد ومکدر

 همی کوبید کسی باپنجه بردر

 یکی مردی بگفت بیایی فردا

 برایت نامه آوردیم  ز کشور .

 نمی گویم

 نمیگویم چه دیدم چه کشیدم

 درینجاعشق وعاشقی ندیدم  

 توکه نامه  فرستادی برایم

 دل خودراازین غربت بریدم.

 سخن یارم

 شنیدم گشته ای تنهای غربت

 شدی افسرده دردنیای حیرت

 عزیز من فرستاده  احوالی   

 بیادم میکشد صدآه وحسرت .

 نامه

 فرستاد نامه ی مقبول برایم

 درین هفته بخیر کابل  بیایم

 برای من نوشته سروی طناز

 چرانمی شنویی شورونوایم؟

 جواب من

 به پیغامم بكن ازجان ودل گوش

 كه عشق تونمیگردد  فراموش

 چنان آتش  زدی درتارو پودم

 نگردیده،  نمیگردد  خاموش .

 خوست وپکتیا

 گرفتم بسته ای از د فتر پست

 رسیده نامه ای ازجانب دوست

 نگارم کرده توصیف های زیاد

 گهی ازپکتیاو گاهی ازخوست.

 زرنج ونیمروز

 نشانی آمده د ستمال زر دوز

 فرستاده به من ازشهرنیمروز

 نموده خواهشی تکراربتکرار

 روم زرنج درروزهای نوروز.

 هرات

 تویی  د لبر تویی آب حیاتم

 تویی نوروزتویی عیدوبراتم

 خدا را شکرکه احوال توآمد

 به من گفتی که درشهرهراتم .

 لغمان

 به مثل باد میگردی شتابان

 کجامیری بیاچشمایته قربان

 بیا امشب بیا د ختری خاله  

 رویم فرداقدم زده به لغمان.

 جلال آباد

 سفیدهستی نپوش کالای آبی

 خرابی میشود ، بسیارخرابی

 جلا ل آباد روانی تک وتنها

 گمانم  پشت  یار نو کبابی .

 لوگر و وردگ

 کجاهستی مراکردی اک و پگ

 سحر لوگرر وانی شام  ورد گ

 میایم خواستگاری شام و دیگر

 به همرای دو موتر و دوصدلگ .