این اصل معتبر علمی را نباید فراموش کرد که حقیقت پیروز می‌شود، اما به یاری ما نیازمند است.

حقیقت‌های زنده‌گی مردم افغانستان غیرقابل‌انکار است. اما عده‌ای ناشیانه و مغرضانه می‌خواهند آن را از نظر اتباع خارجی و سناتوران امریکایی پنهان کنند، غافل از اینکه جهان خارج بهتر از همه به واقعیت‌های موجود در افغانستان آگاه هستند و به خاطر منافع خود به گفته‌های دروغین و باورهای کودکانه کف می‌زنند.

از جمله این طرز تلقی و گمان که گویا افغانستان قبل از حضور نیروهای نظامی آیساف به رهبری ایالات‌متحده امریکا یک کشور بدوی و بدون آثار و امکانات پیشرفت بوده است؛ به باور آن‌ها نهضت‌های اجتماعی موجودیت جوامع مدنی احزاب سیاسی، حضور و فعالیت زنان در اجتماع ودیعه ایست که دیگران از جمله ایالات‌متحده امریکا برای مردم ما به ارمغان آورده‌اند.

به این گفته‌های ما صاحبان صنایع بزرگ نظامی و جنگ‌افروزان به خود می‌بالند که مردم خوش‌باور و انسان‌های مزدور باورمند هستند که آن‌ها مدافع حقوق بشر و سردمدار دموکراسی در جهان می‌باشند. بی‌خبر از اینکه واقعیت‌های جهان معاصر گویای آن است که آن‌ها اولین پامال کننده‌های حقوق و آزادی‌های بشری در جهان محسوب می‌گردند و ده‌ها امراض مهلک اجتماعی و رسم و رواج‌های غیرانسانی را در جوامع متمدن دیروزی که تاریخ درخشان از مبارزات اجتماعی و فرهنگ عالی انسان‌دوستی دارند مروج می‌سازند و ساخته‌اند.

از اینکه آزادی زنان و حضور گسترده آن‌ها در اجتماع طی سال‌های گذشته و بعد از حصول استقلال سیاسی کشور رونق گرفته و روزتاروز وسعت می‌یافت به کسی پوشیده نیست. آزادی زنان به جز از مراحل معین مانند دوره حاکمیت طالبان که آن هم تحفه واردشده محافل سرمایه‌داران جهان بودند همیشه از جمله طی سال‌های حکومت امانی، دهه چهل خورشیدی و دهه شصت خورشیدی مورد حمایت همه‌جانبه مردم و حکومت‌های وقت قرار داشت و زنان در مقامات مهم دولتی جا داشتند.

هم چنان رفتن دختران به مکاتب از جمله آرزوهای نیاکان علم دوست ما بوده و مردم ما توانسته‌اند طی مدت‌های معین در این زمینه دستآوردهای قابل‌توجه داشته باشند.

آزادی بیان و آزادی فعالیت‌های مدنی و اجتماعی و موجودیت احزاب سیاسی نیاز رشد جامعه و حق طبیعی افراد است. این حق به صورت طبیعی در میان مردم طرفدار دارد از همین رو آزادی مطبوعات و تلاش‌ها برای ایجاد احزاب سیاسی و سازمان‌های مدافع حقوق شهروندی در کشور ما با داشتن سابقه حداقل نود ساله تاریخ درخشان دارد که از جمله موجودیت رسانه‌ای آزاد در اوایل حکومت امیر امان‌الله خان، دوره صدارت شاه محمود خان و دهه چهل خورشیدی مظهر روشن این مدعا شده می‌تواند. احزاب و دسته‌های سیاسی مخالف و یا موافق حاکمیت‌های دولتی به مثابه بخش از جامعه ما بوده و در آینده نیز خواهد بود و از اینکه احزاب سیاسی تا کنون نتوانسته‌اند طور مستقلانه و در یک فضای کاملاً دموکراتیک حکومت کنند و نظام انتخاباتی بر مبنای خواست و اراده احزاب بوجود نیامده؛ مربوط می‌گردد به شرایط خاص جامعه ما و تسلط گروه‌های ضد ترقی و پیشرفت و مداخلات بیرونی. اما تأثیر و افزایش نقش احزاب سیاسی در جامعه یکی از آرزوهای همیشگی مردم ما می‌باشد که غرض تحقق آن مبارزات مردمی و اجتماعی نیروی‌های دموکراتیک و ترقی‌خواه همیشه وجود داشته است.

مردم افغانستان به همکاری احزاب و سازمان‌های سیاسی و جامعه مدنی افغانستان امروز نیازمند آن هستند تا به جهانیان از جمله به سناتوران امریکایی بفهمانند که ما در موجودیت شما ده‌ها و صدها امکانات مادی و معنوی خود را که برای زندگی مرفه و آبرومندانه آماده نموده بودیم از دست دادیم. شما و همکاران داخلی شما زیربنای مادی و تخنیکی جامعه ما را از جمله سرک‌های اسفالت، فابریکه‌های نساجی و تولیدات صنایع خفیفه ما را ویران کردید. اردوی قهرمان و رزمنده ما با تجهیزات مدرن و عصری که داشتند به همکاری شما منحل و وسایط آن‌ها در بازارهای پاکستان به فروش رسید.

دست آورد بزرگ سیزده ساله حکومت طرفدار غرب در افغانستان آن است که این کشور در تولید پروسس و قاچاق مواد مخدر مقام اول را در جهان به دست آورد و در فساد اداری مقام سوم را داشته باشد، عاملین فساد اداری ما و مافیای مواد مخدر در همکاری نزدیک و تحت مشوره منابع مالی و جهان سرمایه‌دار و غارتگران بین‌المللی فعالیت می‌نمایند.

بازار آزاد و عرضه تعلیم و تربیه و تحصیلات عالی خصوصی به پدیده ننگین و شرم‌آوری مبدل گردیده است که مورد حمایت خارجی‌ها در کشور قرار دارد. آن‌های که در بخش تحصیلات و تعلیمات خصوصی اشتغال دارند از مدرک فروش اسناد جعلی خود را تمویل می‌کنند و امروز ده‌ها جنگ سالار و مأمورین عالی‌رتبه افغانستان بدون تکمیل دوره تحصیلی موفق به دریافت اسناد معتبر تحصیلی گردیده‌اند.

فعالیت‌های صحی در بخش خصوصی با صحت مردم ما برخورد ظالمانه می‌نماید. دوکتوران این بخش بدون داشتن اسناد تخصیصی به تداوی تمام امراض موجود مبادرت می‌ورزند.

تعداد معتادین رو به افزایش است بیکاری‌های نسل جوان و مهاجرت‌های کتلوی رو به توسعه در کشور وجود دارد. این‌ها همه حقایق تلخ زندگی مردم ما است زمامداران مسئول و متعهد و آنانی که امکان دسترسی به منابع خارجی رسانه‌های آزاد و نهادهای دفاع از حقوق بشر دارند باید این حقایق را به سمع جهانیان برسانند.

حمل 1394