«امریکا در کنار مردم افغانستان می ایستد»

این کلمات از زبان شما در صحبت تیلفونی با رییس جمهور افغانستان بازتاب گسترده یافته است.

 بدون شک اکنون که از سکانداری شما در قصر سپید پنج ماه میگذرد، بشما حالی نموده اند که تراژیدی خونبار افغانستان معلول و محصول مداخله خارجی است و امپراطوری امریکا عامل عمده آن میباشد و همین ستراتیژیست پرآوازه کشور شما که چند روز قبل رخ در نقاب خاک کشید، آقای برژنسکی مشاور امنیت ملی اسلاف در اوج جنگ سرد و از طراحان تیوری «کمربند سبز» تا زنده بود از اساسگذاری نخستین کمپ تربیه شرارت پیشه گان در جولای ۱۹۷۹ م اظهار ندامت نمیکرد و تباهی کشور های همانند افغانستان رادر مقیاس «برد» ستراتیژیک سقوط اتحادشوری بی اهمیت میخواند که اکنون اخلاف و نسل های بعدی آنان طالب و داعش دمارازروزگارمردم ما بیرون کرده اند و شرارت پیشه گان خوفناک افغانستان را آماج قرارداده و همه روزه جنایات علیه بشریت را مرتکب میشوند.

 عوامل تداوم تراژیدی خونبار افغانستان زیاد است و در احوال جاری به صودت مشخص علل اساسی که پاشنه آشیل کشور ما را میسازد، در بعد داخلی فقدان دولت ملی و مبتنی بر حاکمیت قانون ودر بعد خارجی تداوم همان جنگ اعلام ناشده پاکستان بحیث مرکز ترور و حامی شرارت پیشه گان میباشد. هردوعامل درین حدود دو دهه که مقدرات تاریخی افغانستان در چنبره جیوپولوتیک امریکا رقم میخورد و از «خیر» حضور گسترده نظامی، سیاسی و اقتصادی، از مظلومترین خلق خدا در افغانستان به اعزا نشسته قربانی میگیرد. حتی همین حکومت دوسره به اصطلاح وحدت ملی محصول خلاقیت سلف شما و از ابداعات آقای جان کیری میباشد.

 در حالیکه امریکا حضور خودرا «قرارداد ستراتیژیک» بهانه شاخته است، مردم با تعجب و افسوس می بینند که مصیبت ملی شان محصول سیاست های کجدار و مریز دولت امریکا است که بگفته وطنی ما هم درمیخ میزند و هم در نعل و ریشه را درپاکستان آبیاری و بحساب شاخ بری، دست وپای افغانان را قطع مینماید.

 امریکا با نا دیده گرفتن تعهدات خود، ناقض بنیادی ترین اصول حقوق بین المللی (پکتا ــ سنتا ــ سروندا ـــ قرارداد باید اجرا گردد) پنداشته میشود و در عین حال مسولیت اخلاقی (مورال اوبلیگیشن) خود را ابرقدرت و امپراطوری خالق مصایب جاری افغانستان، زیر پا نموده است.

آقای رییس جمهور:

 بنیانگذاران امریکا نیز معترف بودند که عمل، ملاک حقیقت و معیار شخصیت است، با پیروی ازین اصل وبا عبرت از گذشته دردناک بقول وطنی ما، داگز او دا میدان. اکنون که درروز مصیبت ملی ملی ما حرف از دوستی زده اید، منتظر اثبات آن در عمل میباشیم.

 اظهر من الشمس است که جنایات هولناک دیروز (چارشنبه خونین سیاه) که در نوع خود ششمین دهشت آفرینی در شهر کابل و به تعقیب حوادث خونبار ولایات بلخ، خوست و ... توسط طالبان حقانی که اجیران و ملیشه های آی اس آی میباشند، انجام یافته است و اگر بخاطر نابودی قاتلان ما و مراکز تروریستی آنان در پاکستان اقدام نمایید، باور داشته باشید که مردم صبور و غیورافغانستان به سخن و ادعای دوستی شما باور خواهند کرد و در غیرآن مردم ما که قربانی اهداف امپراطوری امریکا اند، شما را شریک قاتلان خود و سر نخ شرارت و مصیبت وطن شانرا زیر پای دولت تان دانسته و نفرت و انزجار داشته باشند.

 با حرمت