برخیز و بیا تا من و تو ما بشویم

از فرصت موجود ه هم آوا بشویم

روزی نشود که اینهم از دست رود

محکوم امروز نسل فرد ا بشو‌یم

گروه‌های ارتجاعی و لشکریان جهل و جهالت اجیر شده ساخت پاکستان در افغانستان از نیم قرن گذشته تا بدین سو با ایجاد جنگ و جنایات هولناک، ترور وحشت و کشتار بی‌رحمانه‌ی مردم، چپاول و غارت دارایی عامه با وحشیانه‌ترین حملات و تخریب بی‌سابقه کشور نقاب از چهره‌ی سیاه باداران خون‌خوار جهانی خود برداشته و روی سیاه آن‌ها را سیاه‌تر ساخته‌اند.

با اوج‌گیری مداخلات مداوم و تشدید جنگ‌های نیابتی قدرت‌های تجاوز کار غربی و عربی توسط رژیم خونتای پاکستان، این کشور از محدوده تحریکات جنگ نیابتی به مداخلات و تعرضات مستقیم سرحدی افغانستان کسب جرأت نموده گاه‌گاهی برخی از نقاط سرحدی در مناطق شرقی و جنوب شرق کشور بخصوص سرحدات ولایات کندهار و ننگرهار و نقاط استراتیژیک واخان بدخشان مورد حملات مستقیم قوای سرحدی پاکستان قرار گرفته و به‌زعم خود افغانستان را بار دیگر در عمق بازی‌های بزرگ فرو خواهند برد.

به نقل از منابع خبری درفش جوانان از قول روزنامه اطلاعات روز، چنین نگاشته‌اند که «گاه گاه مواردی از درگیری مرزی میان نیروهای پاکستانی و نیروهای طالبان نیز گزارش میشود بخصوص در واخان بدخشان» که اخیراً چنین مواردی کسب شدت نموده است.

اما مردم با شهامت افغانستان اینگونه تجاوزات آشکارای نطامیگران پاکستانی درپیوند با حامیان ولاشخواران بین المللی شان را همواره زیر نظر داشته وملت آزاده ی افغانستان هیچگاهی اجانب را اجازه ی چنین کاری نخواهد داد تا یک وجب خاک وطن طرف معامله قرارگرفته وافغانستان بیشتر ازین قربانی استراتیژی های غاصبانه ی دشمنان بشریت گردد.

روند دادخواهانه ی مردم افغانستان در وجود احزاب سیاسی وطنخواه متعهد ومسُولیت پذیر، سازمانهای وطندوست ومردمی، جنبش آزادیخواهانه ی کشور، نیروهای آزاده وترقیخواه، نهاد های حقوقی و حقوقدانان، دانشمندان، علما، نویسنده گان ترقیخواه وعدالت پسند، سروران قلم، دست اندرکاران رسانه های جمعی وطندوست، روشنفکران تحول طلب، شخصیتهای مستقل ملی وسایر اندیشمندان آزاد ه همواره درجهت وحدت و اتحاد ودر سنگر دفاع از وطن، استقلال وتمامیت ارضی با خلاقیت و ابتکارات علمی واکادمیک شان به حمایت از ارزشهای سیاسی مادی ومعنوی وتاریخی کشور در نظر وعمل باتوانایی وکار آفرینی گسترده بطور پیگیر وعزم خلل ناپذیر قرارداشته که ابتکارات وافتخارات شان قابل تحسین میباشد.

اما شوربختانه تا جایی که دیده میشود این همه کوشش، جوشش وفعالیتهای ناب وطنپرستانه در چهار دهه ی اخیر بشکل منفرد وگروهی راهی را بسر منزل مقصود نرسانده نیاز بکار جمعی گسترده تر دارد. زیراهمه میدانند که دین وطن تنها با نوشته ورسانش در هرسطحی که باشد ادا نخواهد شد. از همین سبب است که آنها با تمام ابتکارات، کار آفرینیها وخلاقیتهای نوین سیاسی تا هنوز ازیک راه حل جامع وعملی بخاطر رفع مشکل پیچیده ی وطن بسیار بدور مانده اند. درینصورت چنین بنظر میرسد که در مجامع بزرگ جهانی حرف چندانی برای شنیدن صداهای دادخواهانه ومطلب مهمی برای توجه بسیار جدی به خواستهای برحق مردم عذاب کشیده ی افغانستان وجود نخواهند داشت؛ یعنی آتش همانجایی میسوزد که افروخته اند. هرلحظه ی که خبر تجاوزات نظامیان پاکستانی شنیده میشود یقیناً خون انسان وطندوست ومتعهد بجوش می آید و روی قلب انسان فشار شدید سنگینی میکند زیرا خاک وطن مهمتر از جان در بدن است.

بنا بر آن بکمال حرمت واحترام باید گفت که عکس العمل وطندوستان دلسوز، متعهد وجامعه ی آگاه افغانستان چه باید باشد؟

پاسخ روشن است که همه به آن تاکید دارد. همچنان به باور این قلم فقط یک فراخوان بزرگ ملی ومردمی میتواند پاسخ روشن وتاریخی به این معضله باشد. بنا بر آن اگر نیروهای بزرگ سیاسی یعنی احزاب ترقیخواه وعدالت پسند سیاسی، وطندوست، قشر روشنفکرآگاه، ترقی پسند وعدالتخواه حقوقدانان دادخواه، سازمانهای عدالت پسند صلحدوست، وسایر روشنفکران آزاده ی کشور بخاطر حل معضله بزرگ کشور ودفاع قاطع از وجب وجب خاک افغانستان باز هم به زیر یک پرچم واحد با اتحاد وطنپرستانه گرد آمده یک میکانیزم علمی، کارا و عملی را با گرد همایی مشترک لا اقل یک یک نفر از نماینده گان خویش در یک مقطع مناسب زمانی مورد بررسی جمعی قرار داده خواست مشترک وصدای داد خواهانه وبرحق مردم افغانستان را به مراجع بزرگ جهانی، سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا ودیگر مقامات عالی در سطح جهانی رسانده تا فکر، گوش، هوش و توجه مقامات مسُول بین المللی به حاطر حل قضایای پیچیده ی افغانستان عملاً معطوف گردد.

تا جاییکه دیده میشود خوشبختانه اینگونه فعالیتهای وطندوستانه در قشر رزمنده ی زنها پیشی گرفته است. البته این رسالت تاریخی در چنین لحظات سرنوشت ساز تاریخ یک وظیفه جمعی بوده ودرپیشآپیش آن احزاب سیاسی دادخواه وعدالت پسند نظر به تعهدات شان دربرابر مردم مسُولیت درجه اول را دارند.
در غیر اینصورت تاریخ آنانی را نخواد بخشید که در برابرتعهدات وطنی و مسُولیتهای عظیم وتاریخی شان فرصتهای لازم را با وقت کشی وبهانه ازدست داده مردم را در آتش ایکاش بسوزانند. مگذار تا فرصت ناچیز باقیمانده نیز از دست برود.

وحدت ضامن پیروزی ما است

زنده باد مردم افغانستان

پاینده باد افغانستان

باعرض حرمت