یکنیم دهه قبل ودر پی رخداد «یازدهم سپاتمبر» که از طرف استیفن لیندمن معتبرترین تحلیل گر جهان به حیث "مادر همه بیرق‌های نیرنگی " (فالزفلگ) نامیده شد، کشور ما افغانستان تحت بهانهٔ «جنگ جهانی علیه تروریسم» مورد تجاوز و اشغال ایالات متحده آمریکا قرار گرفت.

 درواقع دو فاکتور اصلی "موقعیت ژئوپولیتیک و ژئواکونومیک" افغانستان، دکترین این تهاجم را شکل داد.

 آمریکا سال‌ها قبل برای گام برداری بر نردبان آرزوها و در روشنی دکترین مشاور امنیت کاخ سفید "بریژنسکی" نخستین قدم اش را از دهلیزگاه «جهاد» بر افغانستان گشود و سپس از رهرو دموکراسی (!) بر گنج‌های انباشته کشور لنگر انداخت.

 افغانستان مزید بر موجودیت بزرگ‌ترین مارکیت مخدر در جهان که بعد از تجارت نفت و سلاح سومین رده را در بازارهای اقتصادی جهان احراز نموده، بر قول پروفسور میشل چسودوفسکی تحلیلگر امور بین‌المللی در کانادا، این کشور دارای منابع غنی، چون نفت، گاز طبیعی، و منابع مواد خام استراتیژیک نیز می‌باشد.

 بر قول این تحلیلگر، موجودیت ذخایر بزرگ معدنی باعث شد تا دونالد ترامپ به استراتیژی تشدید جنگ در افغانستان و اعزام نیروهای بیشتر در کشور مبادرت نماید.

 این نویسنده معتقد است که دسترسی به ذخایر معدنی افغانستان و بیرون ساختن کشور چین ازین حوزه به‌ویژه دستیابی به منابع پر بهای " لیتیوم " باعث گردید تا ترامپ در راستای این مأموریت به اعزام نیروی بیشتر نظامی در افغانستان متوسل گردد.

 پس از پیمایش جاده‌های پرپیچ، و برداشت خرمن گهربار مخدر و اورانیوم هلمند، تخمه‌های زرع شده در زمین باروت زده افغانستان جوانه زد و دونالد ترامپ. بر رؤیاهای تاریخی مبنی بر دستیابی بر ذخایر دست ناخورده افغانستان نائل گردید.

 کاخ سفید با انتشار بیانیهٔ اعلام داشت که: اشرف غنی رییس جمهور افغانستان و دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا در حاشیهٔ اجلاس اخیر سازمان ملل متحد در نیویارک، بر استخراج منابع "کمیاب" معدنی توسط شرکت‌های امریکای به توافق رسیدند.

 ذخایر معدنی شامل رگه‌های عظیم آهن، مس، کبالت، طلا و به‌ویژه لیتیوم است که مواد اولیه استراتژیک مورد استفاده در تولید بطری‌های پیشرفته برای لپ تاپ‌ها، تلفن‌های همراه و اتومبیل‌های الکتریکی است.

 یادداشت پنتاگون در سال 2007 که توسط نیویورک تایمز نقل شده، نشان می‌دهد که افغانستان می‌تواند "عربستان سعودی لیتیوم" باشد.

 در حالی که ممکن است چندین سال طول بکشد تا صنعت معدن در افغانستان توسعه یابد، اما این پتانسیل بسیار خیره کننده‌ایست که مقامات و مدیران این صنعت معتقدند که می‌تواند سرمایه گذاری سنگین را در کشور جذب نماید.

 به گزارش پایگاه تحقیقاتی گلوبال، جنرال دیوید پترائوس، فرمانده پیشین نیروهای آمریکا در افغانستان گفت: " که به‌طور بسیار مهم پتانسیل بالقوه و خیره کننده‌ای مواد معدنی در افغانستان وجود دارد.

 بر اساس همین گزارش جلیل جمرانی، مشاور وزیر معادن افغانستان در خصوص ذخایر مواد معدنی کشور و اهمیت آن گفت: "این تبدیل به ستون فقرات اقتصاد افغانستان خواهد شد.

 بر اساس گزارش‌های مقدماتی، در افغانستان به ارزش "سه تریلیون "دالر ذخایر معدنی وجود دارد؛ اما به پندار این قلم با توجه به تعدد منابع زیر زمینی‌ و ذخایر اکتشاف نیافته، وجود منرال های پر بها برای سامانه‌های استراتیژیک، و محرمیت آن در زیر غبار اهداف تاراجگرانه کشورهای آزمند، هنوز قبل از وقت است تا در خصوص میزان واقعی آن داوری گردد.

 بر پایه گزارش‌های پایگاه تحقیقاتی گلوبال، در حالی که حکومت اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان، از دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، تقاضا نموده است تا در راستای انکشاف پروژه‌های معادن افغانستان از جمله لیتیوم سرمایه نماید، اما کشور چین در خط مقدم استخراج پروژه‌های معدنی، و انرژی و نیز پروژه‌های خط لوله و گشایش راه‌های ترانزیت قرار دارد.

 مبتنی بر این گزارش کشور چین یک شریک تجاری و سرمایه گذاری بزرگ با افغانستان (همراه با روسیه و ایران) است که به‌طور بالقوه منافع اقتصادی و استراتژیک ایالات متحده در آسیای مرکزی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

 با اتصال گذرگاه حمل و نقل زمینی از طریق مسیر تاریخی واخان که افغانستان را به منطقه اویغور چین متصل می‌کند (نگاه شود به نقشه)، چین در نظر دارد تا یک خط ترانسپورتی زمینی را از منطقهٔ «اویغور» با دهلیزگاه تاریخی واخان افغانستان مطابق به نقشهٔ موجود وصل نماید.

 بر استناد «نیو دهلی تایمز» خط اتصال زمینی به طول هفتاد و شش کیلومتر در مرز دو کشور در حال انجام است.

 شرکت‌های چینی تا حال در حوزه استخراج مس و زغال سنگ با دولت افغانستان قرارداد بسته‌اند. کمپنی های چینی در حوزه اکتشافات مواد نفتی طی دهه‌های اخیر در افغانستان توجه سایر شرکت‌های خارجی را در افغانستان جلب نموده و در بخش انرژی آبی، کشاورزی و ساخت و ساز سرمایه گذاری می‌کنند.

 چین همچنان در حال برسی دسترسی به ذخایر لیتیوم و استفاده از آن برای بطری‌ها به اجزای هسته‌ای است.

 افغانستان همچنان از ذخایر مقادیر هنگفت مواد نفتی برخوردار بود که در حال حاضر به‌وسیله کمپنی پطرولیم ملی چین در حال انکشاف است.

 وزارت معادن افغانستان اعلام داشت که اخیراً به اکتشافات بزرگ ذخایر نفتی که ده بار بیشتر از آمار قبلی بوده و بالغ بر (1.8 بلیون) بیرل می‌گردد، دست یافته‌اند.

 این قلم باورمند است که با توجه به سطح بالای فساد جانکاه در بدنهٔ دولت فاسد افغانستان، سطح تأثیر گذاری عمیق و گسترده کاخ سفید بر شئونات دولت تحت‌الحمایه، ذخایر سرشار منابع زیرزمینی کشور به طرز بی‌رحمانه و در خط مقابل منافع ملی به حراج گذاشته شده و با دستیابی با کمترین مفاد، توسط کشور گشایان به تاراج خواهد رفت.

 در یک آزمون تاریخی، دکتر غنی هنگام تصدی وزارت مالیه تمامی مؤسسات تولیدی افغانستان را در معاملات خصوصی به حراج گذاشت و بزرگ‌ترین ضربه اقتصادی را بر پیکر زیربنای اقتصادی دولت وارد نمود. بعید است تا رییس جمهور در عقد قراردادهای تحمیلی از منافع ملی افغانستان حراست نماید.

 آری؛

 طی نزدیک به چهار دهه جنگ در کشور ارزش‌های تاریخی روی زمین در افغانستان یا نابود شد و یا هم به یغما رفت و حال کرکسان و لاشخوران در دل زمین و پایانی‌ترین لایه‌های آن راه گشوده و با دستیاری مهره‌های معین در بالاترین ارکان رهبری کشور، برای مکیدن آخرین قطره‌های خون و سائیدن آخرین ستون‌های اقتصادی کشور با چیره ساختن غبار جنگ بی‌پایان برای امحای پیکر نیمه جان میهن نقشه می‌کشند.

 با حرمت بی‌پایان

 لندن، سپتامبر ۲۰۱۷