طی این سالهای که از عمر حکومت ننگین، سلطه گر، بیبند و بار، قبیله گرا ... میگذرد ما شاهد تظاهرات، رستاخیزها و قیامها گوناگونی تحت نام مختلف بودیم. تقریباً همه این قیامها و تظاهرات یک درد داشتند و آنهم سلطه گرایی، دروغگویی حکومت، توطئه بر ضد سران ملی، قبیله گرایی و شوونیزم تیم ارگ بود و هر کدام این قیامها به زودترین فرصت و با توطئه ارگ به خاموشی گرائیدند.
قیام و رستاخیز جنبش ملی اسلامی افغانستان در نو ولایت صفحات شمال کشور و ولایات دیگر به شمول کابل پایتخت وطن، یکی از ماندگارترین رستاخیزهای قرن معاصر و جاودانهترین قیام آزادیبخش در قرن بیست و یک که طی حدود سه هفته نیم از کشور را فراگرفت و میلیونها انسانهای بادرد را به خیابانها در زیر آفتاب سوزان و با شکم گرسنه و لبهای تشنه کشاند و قیامی تاریخی را در صفحات زرین تاریخ بنام حزب جنبش، ستر جنرال عبدالرشید دوستم رهبر جنبش و معاون نخست ریاست جمهوری و رهروان جنبش و جنرال دوستم چون باتور دوستم سرپرست شورای مرکزی جنبش، عزیز الله کارگر معاون جنبش، بشیر احمد ته ینج سخنگویی جنبش، دکتور بابر فرهمند ریس دفتر معاون نخست ریاست جمهوری، مسعود احمد مسعود معاون جنبش، کنیشکا ترکستانی ریس اتحادیه جوانان جنبش، فرماندهان معروف و مشهور جنبش که از یکطرف در خط نبرد با دشمنان میجنگند و از جانب دیگر با پرچم رستاخیز از حقوق ترکتباران حمایت مینمایند.
قیام جنبش ملی اسلامی زمانی آغاز شد که نیروهای مزدور و اجیر به هدایت غنی احمدزی کوچی به بهانه جلسه، نظامالدین قیصاری فرمانده ضد تروریزم را از ولایت فاریاب با تعدادی از مدافعین وطن ربودند و به کابل انتقال دادند و تعدادی از یاران قیصاری را وحشیانه و حیوان صفتانه به شهادت و تعدادی را به شمول فرمانده قیصاری زندانی نمودند.
همینکه جلو مرگهای نا منتظر را بگیرید؛ هرچند از فرط گرسنهگی و بیکاری و فساد و تبعیض و بیارزشی زوال و نابودی همه بهطور قطع پیش روست. صرف همینکه برادران به ناگاه با واسکت انتحاریشان ما را به مرگ دستهجمعی فرا نخوانند، ما به هدفمان موفق خواهیم شد.
با همه این مشکلات نزدیک به سه هفته است که قیام بزرگ ملی بهپیش میرود و با همیاری نو ولایت شمال و این قیام سرتاسری میشود و تا اکنون هرات، نیمروز، غور و کابل به قیام پیوستهاند. باوجود گرمی تنور گونه در صفحات شمال اما عزم اراده مردم آتشینتر و استوارتر از هر زمانی به چشم میخورد. مردم عزتمند و سرافراز شمال چون صخره محکم به عهد و تعهدی که با رهبری جنبش داشتند همچون کوه البرز پابرجا و محکم ایستادهاند.
خواست عمده قیام جنبش:
برگشت آبرومندانه ستر جنرال عبدالرشید دوستم معاون اول ریاست جمهوری و رهبر حزب جنبش م ا ا – رهایی بدون قید و شرط فرمانده قیصاری و تطبیق عدالت در مورد کشته شدن معصومانه یاران قیصاری به دست اعمال حکومت.
تفاوت قیام جنبش با رستاخیزهای قبلی- اگرچه همه این قیامها و رستاخیزها درد مشترک، خواستهای همگونه و دیدگاه مشترک دارند و قیام جنبش بسیار پرطنین و باشکوه و منسجم بهپیش میرود و ثابت گردیده است که هیچگونه فشار و توطئه نمیتواند روحیه قیام کننده گان را ضعیف بسازد.
در دستورالعمل رهبری قیام کننده گان میخوانیم:
قابل توجه مُعترضین گرامی!
شیوه (مسدود سازی) مهرو لاک كردن و بستن دروازههای ورودی ادارات است.
نهایت مواظب باشید كه به اسناد، اثاثیه و سایر امكانات داخل دفاتر ضرری نرسد.
با دستاندرکاران ادارات برخورد خوب و مناسب داشته باشید.
به هر اداره مسدود شده اشخاص مسؤول نظارتی توظیف نمایید تا از سوء استفادهی افراد مخرب جلوگیری به عمل آید.
درباره تأمین امنیت ادارات مسدود شده و همایشهای اعتراضیتان با پولیس و منسوبین مسئول امنیتی همكاری كنید.
رهبری رستاخیز به قیام کننده گان میگوید:
درود و سپاس ملت بزرگوار!
همت و مقاومت تان جهان را شگفت زده كرده است.
استقامت و پایداری شما سبب یك پیروزی باافتخار دیگر و فصلی از تاریخ كشور خواهد بود.
محاسبه حكومت را غلط ثابت میسازیم
این ملت خسته نمیشود
این مردم راه خود را تا هدف شان ادامه میدهند.