«در دستگاه دیپلوماسی کشورطی این سالها چه گدشت ؟؟؟» نگاهی به بی‌کفایتی‌ها، تنظیم بازی‌ها، خویش‌خوری‌ها، زدوبندها، منطقه و محل‌پرستی‌ها، گروپ بندی‌ها و...

عبدالله، رنگین دادفرسپنتا، زلمى رسول و ضراراحمد و صلاح‌الدین ربانی که به عنوان وزیران خارجه در این ١٣سال ایفاى وظیفه نموده و هر کدام در دوره‌هاى‌شان، نزدیکان خود را در وزارت خارجه مقرر کرده اند.

اما غنی می‌گوید- افراد كه بر اساس واسطه و روابط شخصی  در وزارت خارجه استخدام شده‌اند، برکنار خواهند شد. باید دست افراد كه بر اساس روابط شخصی تعین شده‌اند از وزارت خارجه كوتاه  شود. باید انحصار رهبری در ادارات دولتی شكستانده شود، تا استعدادها تازه بروز نماید. اخیراً وزارت خارجه یازده سفیر در کشورهای بیرونی و چهارده دیپلومات دیگر را به دلیل كهولت سن به تقاعد سوق داد.  

گرگ‌ها مهمان چوپانند، در خواب است دِه
برّه‌ها این را نمی‌دانند، در خواب است دِه
گرگ آمد گرگ آمد، این دروغی کهنه است
گرگ‌ها در جلدِ انسانند، در خواب است دِه
توبه پیشِ گرگ‌ها کرده دروغ کهنه را
گرگ‌ها هم اهلِ ایمانند، در خواب است دِه
شب تمسخر می زند بر کوشش شب تاب‌ها
جغدها پیوسته می‌خوانند، در خواب است دِه
وحشت ازپشت نقاب دشت سُوسُو می زند
سایه ها ازهم گریزانند، در خواب است دِه
شیرها از ترس پنهانند پشت بوته ها
موش هایِ دِه نگهبانند، در خواب است دِه
جام ها سُرخند از خون شقایق های دشت
زاغ ها ماه گلستانند، در خواب است دِه
ازامشب روزخوش را خواب باید دید و بس
روز ها شامِ غریبانند، در خواب است دِه
خواب می بینی عزیزم این حوالی گرگ نیست
گرگ‌ها مهمان چوپانند، در خواب است دِه.

کرزی، در جریان سیزده سال رهبری‌اش، نتوانست یک سیاست خارجی واضح برای حکومتش مطرح کند. او اغلب به طرف هند متمایل بود و شعار ضد پاکستانی  می‌داد، به شمول این که پاکستان هدف اصلی جنگ علیه تروریزم است نه افغانستان. در عین زمان، او از پاکستان با صدای بلند دفاع  می‌کرد و یکبار حتا هشدار داده بود که اگر جنگی بین امریکا و پاکستان دربگیرد، افغانستان از پاکستان حمایت خواهد کرد. سپس در اوایل ماه اکتوبر ۲۰۱۱، کرزی موافقت‌نامه‌ی همکاری استراتیژیک با هند را امضا کرد و باعث شد مقام‌های پاکستانی نگران شوند. رسمی ساختن رابطه‌ی استراتیژیک هند و افغانستان، که در نوع خود سابقه نداشت، مقام‌های اردوی پاکستان را که باور دارند، هند قصد دارد از طریق افغانستان پاکستان را در تنگنا قرار دهد، نگران ساخت. کرزی، در سیاست خارجی‌اش، به ویژه در حفظ تعادل در روابط با پاکستان، هند و ایالات‌متحده نیز مانند سیاست داخلی‌اش تناقض‌گویی کرد.

افغانستان به رییس‌جمهوری نیاز دارد که روی تعامل دوجانبه متمرکز باشد و مطمئن شود که مطالبات تلافی شده‌اند. عدم موفقیت سیاست خارجی کرزی و وزارت خارجه، می‌توان از لاینحل ماندن موضوع برگشت و یا تعین سرنوشت مهاجرین در ایران، پاکستان، اندونزیا، یونان ...، قطع تجاوز و راکت بازی پاکستان، جلب و کمک‌های فراوانی دول خارجی، مهار انجوها و دلالان بین‌المللی و سیاست موثر و مستقل خارجی طی این مدت اشاره نمود، مشکل عمده و اساسی تعین سرنوشتی غربت نشینان بود که برای حلی این مشکل توجه فراوان ی از طرف وزارت عودت مهاجرین، وزارت امور خارجه و سفارت‌خانه‌های افغانستان در کشورهای منطقه و فرامنطقوی، جای که تعداد زیاد افغانان مهاجر زنده‌گی می‌کنند، صورت نگرفت.

سفارت‌خانه‌ها و نماینده گی های سیاسی و ادارات وزارت مهاجرین، که بررسی مشکلات مهاجرین جز وظیفه آنان می‌باشد، کاری را در زمینه انجام نداده‌اند، بلکه برعکس از مشکلات مهاجرین که در وضع دشواری قرار دارند به نفع شخصی خود استفاده نمودند.

اکثریت این مقامات کاروبار تجارتی در کشورهای خارجی دارند، و در نتیجه، به جای بهبود وضع مهاجرین، درباره تجارت و پیدا و پناه خود مصروف و مشغول هستند، که رئیس‌جمهور کرزی، از وضع آگاهی لازم نیز دارد. در تمام سفارتخانه‌ها مشتی از انسان‌های بی مسؤولیت و استفاده جوکه ازبستگان واقاربی قدرتمداران دولت و یا به اساس تعلقات سیاسی با دبل عبدالله ورنگین داد فرسپنتا تقررحاصل نموده اند. برای افغانستان عامل مهم سیاست خارجی سرمایه گذاری های بین‌المللی و حجم کمک های خارجی محسوب میشد. درپلان های کرزی، که اودرباره آن‌ها درهرمحل ومکانی باقرقره صحبت نموده اند، ایجاد شرایط برای سرمایه گذاری های وسیع درشهرهای بزرگ، با پیروی از مثال سنگاپور، شامل بود ولی تا به حال درین مورد مسؤولیت پذیری وطنی و کاری دلسوزانه صورت نگرفته است.

کمک‌های نسبی که در کشور آمده از طریق بانک های خارجی به خارج منتقل گردید و درعین‌حال بخشی فراوان دیگر آن را انجوها به جیب زدند. متأسفانه بحران کنونی که شامل، تولید و ترافیک مواد مخدره، فساد اداری و رشوت، فعالیت طالبان، چوروچپاول جنگسالاران و کابینه بی‌کفایت و حضور نیروهای مسلح خارجی می‌گردد.

عمدتآ این بحران از جانب مقامات رهبری و مدیریت می‌شود و دولت و ملت را به چالش کشانده‌اند، تشویشی که امروز ملت را سراسیمه ساخته اینست، در صورت خروج نیروهای خارجی از کشور جنگ داخلی وسیع آغاز خواهد شد، که انعکاسات به مقیاس جهانی را دربر خواهد داشت.

ازین امرمیتوان نتیجه‌گیری نمود، که حوصله‌مندی و زمان برای ساختن دولت قوی متمرکز، با اردو و پولیس موثر، به مساعدت کشورهای دیگر ضروری پنداشته می‌شد که متأسفانه دیگر از دست رفته است.

عندالله‌ای عبدالله در مسند وزارت خارجه

باروی کار آمدن به ظاهر حکومت وحدت ملی بار دیگر روی امیدواری های گرم آب یخ ریخته شد و در حکومتی که عبدالله سمت ریاست اجرائیه را دارد توقع برده نمی‌شود که آب از آب تکان بخورد. وی درزمان تصدی وزارت خارجه چه کرد و تا در کرسی فعلی نماید.

عبدالله! عملکرد ضعیف و گروپ پرستانه در وزارت خارجه داشت که حتا کرزی با تمام مصلحت‌گرایی و روزگذرانی و بی‌کفایتی ناگزیر شد که وی را ازین وزارت سبکدوش نماید و تا اکنون وزارت خارجه درگیر اشخاص عقده‌مند و بی‌سواد و بی‌کفایتی است که وسیله وی به این اداره مقرر گردیده بود. و امروز اشرف غنی می‌خواهد با چنین یک کسی اداره خوب و کاری را در کشور بسازد، ما همه شاهد خواهیم بود و می‌بینیم که چه واقع می‌شود.

عبدالله طی مدت وزارتش با تخریب و ویران کردن زیرساخت های اداری و اصول کاری وزارت و جابجایی بدون حساب‌وکتاب دوستان و هم حزبی‌هایش در پست های گوناگون، از یک سو این وزارتخانه را به ناکارآمدی مطلق کشانید و از سوی دیگر این ناکارآمدی باعث شد سیاست خارجی افغانستان فاقد اعتبار و هویت و حتی از اصول وزیر ساخت های اولیه‌اش در عرصه بین‌المللی تهی شود. درحالی‌که درب وزارت خارجه بر روی افراد برخی از اقوام کاملاً بسته ماند، از یک قوم و یک دره معین، تحصیل‌کرده، کم سواد، بی‌سواد، راننده و حتی دربانش پکول را به دور انداخته و نکتایی به گردن آویخته و به عنوان دیپلمات و نمایندگان سیاسی و دستگاه دیپلماسی افغانستان رهسپار کشورهای خارج شدند.

در اکثر کشورهای خارجی سفارتخانه‌های افغانستان به دلیل ترکیب قومی خاص و آشفتگی و نبود نظم و انضباط اداری به دفاتر احزاب جهادی بیشتر شباهت دارند تا نمایندگی سیاسی.

کارمندان و حتی سفرای افغانستان به دلیل نداشتن تحصیلات کافی و یا نداشتن تحصیلات درخور کار در وزارت خارجه، از عرف و مقررات دیپلماسی و حقوق بین‌الملل هیچ نمی‌دانند. این امر بیش از همه چیز منزلت و احترام افغانستان را نزد کشورهای میزبان به پایین ترین سطح تنزل داده است. مطابق یک قانون نانوشته اما پذیرفته‌شده بین‌المللی در همه کشورها انتخاب سفرا و کارداران سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌ها بر مبنای تصمیم و هماهنگی مشترک وزارت خارجه و وزارت امنیت صورت می‌گیرد و بر این اساس سفارتخانه‌ها نه تنها نماینده سیاسی یک کشور محسوب می‌شوند، بلکه حافظ منافع امنیتی کشور نیز هستند. عدم اعمال کنترول امنیتی بر کارداران نمایندگی های سیاسی باعث شده است انواع فساد در این سفارتخانه گسترش یابد و کارمندان، سفارتخانه‌ها را به تجارتخانه‌های غیرقانونی تبدیل نمایند. خرید و فروش غیرقانونی پاسپورت، جعل و فروش اسناد تحصیلی، خرید و فروش بورس تحصیلی، رشوه ستانی از مراجعین در قبال انجام کارهای شان فسادهای رایج در سفارتخانه‌های افغانستان است.

سفارت افغانستان در تهران و کنسولگری افغانستان در مشهد می‌تواند یک نمونه عینی از این سفارتخانه‌ها باشد. به نظر می‌رسد هیچ‌یک از کارمندان بخش های مختلف این دو نمایندگی که به دلیل وجود تعداد زیاد مهاجر در ایران همواره با تعداد زیادی مراجعه‌کننده نیز روبرو هست، از ادب و رفتار دیپلماتیک چیزی نمی‌دانند. آنان هرگز به این تصور نیستند که از سوی وزارت خارجه برای راه‌اندازی کارهای قانونی و حل مشکلات مراجعه‌کنندگان در آنجا نشسته‌اند.

 عبدالله با پررویی و دیده درآیی هر زمانی که از سفر غرب بازمیگشت از صلح، دموکراسی و مردم‌سالاری سخن می‌گوید، اما مردم ما فراموش نمی‌کنند که جنایات، چپاولگری‌ها، تجاوز بر ناموس مردم و دوزخ ساختن کشور به وسیله گروپ شورای نظار که عبدالله یکی از مهره‌ها بود.

همین خیانت تنظیم جمعیت بود که پاکستان زمینه را مساعد دیده طالبان را بر مردم ما تحمیل کردند. حتی رهبران عبدالله در ابتدا از طالبان حمایت کردند، ربانی آنان را فرشته‌های صلح نامید و احمدشاه مسعود با آنان به مذاکره نشست (در میدان شهر) و گفت اهداف ما و شما کاملاً یکیست. مردم ما هیچ زمانی از اداره فاسد و چپاولگر کنونی که امتحان داده‌اند به خوشبختی نخواهند رسید. این اداره زمانی می‌توانست مؤفقانه عمل نماید و اعتماد مردم را جلب کند که انسان‌های چپاولگر و خودفروخته مورد بازخواست و پیگرد قانونی قرار می‌گرفت و از جانب دیگر مسؤولیت ادارات دولتی به دست افراد صادق و خدمتگار وطن و مردم می‌بود.

رنگینی رنگین اسپنتا در دستگاه دیپلوماسی کشور

بعد از عبدالله داکتر سپنتا امور وزارت خارجه را بدست گرفت و متاسفانه که نه تنها تابعیت دوم خود را از دست نداد و گفته میشد که حافظ منافع کشورالمان در افغانستان وعده محدودی از مشاورین وی فاسد وی نیز افراد کارآمدی نبودند.

سپنتا در ۱۰ می ۲۰۰۷ میلادی به دلیل آنچه ضعف در جلوگیری از اخراج مهاجرین از ایران خوانده شد، از سوی مجلس استیضاح شد. ۱۲۴ تن از نمایندگان علیه وی رای دادند که یک رای کمتر از حد نصاب برای سلب اعتماد بود؛ اما تعدادی از نمایندگان ادعا کردند که یک ورقه رای مثبت بوده ولی باطل اعلان شده‌ است. مجلس نمایندگان دو روز بعد از آن برای بار دوم برای استیضاح وی صندوق رای گذاشت و ۱۴۱ رای منفی داد. با این حال، کرزی این فیصله را خلاف قانون اساسی و اصول وظایف داخلی مجلس دانست و رسماً از ستره محکمه تقاضای نظر شد.  

بعد ازگذشت دو هفته، ستره محکمه به نفع وزیر خارجه رای داد، زیرا اولاً دلیل موجهی برای استیضاح وزیر امور خارجه وجود نداشته‌است و این استیضاح مخالف قانون اساسی کشور شمرده می‌شود و دوم اینکه رای دوم مجلس برای استیضاح غیر قانونی و بی اعتبار است، زیرا در مرتبه اول نمایندگان مخالف نتوانستند رای عدم اعتماد را به حد نصاب برسانند. اصولنامه وظایف داخلی مجلس نمایندگان، رای دوم را ممنوع نموده ‌است. مجلس، علی‌رغم تصمیم ستره محکمه از موقف خود عدول نکرد و گفت که وزیر امور خارجه را برسمیت نمی‌شناسد.

با این حال، سپنتا عملاً به عنوان وزیر امور خارجه کار می‌نمود. اما پای در هوا.

تصمیم ستره محکمه باعث شد تا شور و شوق مجلس برای استیضاح وزراء کاسته شود و پس از آن ولسی‌جرگه قبل از تقاضای استیضاح به‌دنبال دلایل موجه بوده‌است.

سپنتا از محدود چهره های که به کرزی نزدیک بود و در عملکردهای وی مستقیم و یا غیرمستقیم دخیل بوده و خیلی از مسوولیت‌ها متوجه وی است، سپنتا از نظر فکری دارایی استقراری کمی بوده و زود تصمیم میگیرد و همچنان سریع پشیمان می‌شود. در دوران سپنتا اكثریت كارمندان وزارت خارجه با زمینه سازی های گوناگون تعدادی از اعضای فامیل و اقارب نزدیك خویش را در بخش های مختلف این وزارت جابجا نموده تا بدینوسیله بتوانند از یكطرف به فامیل خویش ازین طریق مصدر خدمت شوند و از جانبی امور متعدد این وزارت را در كنترول و حیطه صلاحیت و قدرت خویش داشته باشند. بگونه نمونه می‌توان از چند چهره در وزارت خارجه نام برد - مرادیان (هراتی) شخصی مشروب خور، فسادپیشه، پشتون ستیز و... رئیس مرکز مطالعات استراتیژیک و قبلآ به حیث مشاور سپنتا که روابط تنگاتنگش و مهره بودن خویش را به مقامات ایرانی نیز بدین وسیله ثابت نمود و با تقررهای غیرعادلانه بی عدالتی بزرگ را مرتکب گردید.

یکی دیگر از این چهره ها بهین معاون اسبق ریاست اگسا که اصلاً کارمند نظامی که سند درست تحصیلی هم به دست نداشت به عنوان سخنگوی وزارت امور خارجه و به حیث سفیرافغانستان در کشور چین مقرر گردیده اند.

همچنان تقرر رضا عظیمی پسر سخنگوی وزارت دفاع با اخذ معاش استثنایی به حیث مسوول تکنالوژی درحالی‌که موصوف برعلاوه اینک در این بخش وارد نبوده بلکه تمام سیستم (IT) وزارت را درهم و برهم ساخته کمپیوترهای فعال گردید و ده ها مورد دیگر از بی کارگی وی در سیستم حاضری مامورین بصورت کمپیوتری و کارت هویت مامورین که بعد از چند مدت همه باطل گردید.  

چهره دیگرپویش (هراتی) از اقارب نزدیك سپنتا بوده موصوف محصل پوهنحی وترنری بود و بعد از ورود به وزارت به صفت مدیر منابع بشری و خدمات ملکی با اخذ معاش دالری در وزارت امور خارجه تقرر حاصل نمود که تقرر پویش صرفنظر از دو فاکت برازنده وی (هراتی بودن و قرابت با وزیر) بقیه خود سوال برانگیز است كه یك محصل علوم وترنری چگونه میتواند بدون داشتن تجربه و آشنایی با محیط و کارمندان وزارت در مورد جابجایی کادرهای وزارت امور خارجه در پست های دیپلوماتیک تصمیم گیری نموده و عادلانه عمل نماید در اثر سهل انگاری و بی تجربگی پویش با وجود سپری شدن بیشتر از دو ماه تشکیل وزارت ترتیب نگردیده و وزارت خارجه در نمایندگی های مقیم خارج به شمول مرکز از لحاظ کادری به کمبود مواجه بوده درحالی‌که تعداد کثیری از کارمندان واجد شرایط که از تجربه کافی برخودار و معیاد معینه خدمت در مرکز را نیز سپری نموده بودند اما نسبت نداشتن واسطه وشناخت با مقامات عالیرتبه این وزارت در انتظاربه باقی ماندند.  

تقرر دخترغیرت هراتی مدیر انستیتیوت دیپلوماسی در ریاست سخنگو و سایرت قررهای دیگر بدون اخذ امتحان. چنین تقررهای سلیقوی به اساس شناخت شخصی، اثر رسوخ و واسطه بازی ملیت و زبان پرستی را می‌توان از بزرگترین نارسایی، بی عدالتی، جفا و از جمله كاركردهای سپنتا و تیم آغشته به فساد وی در وزارت امور خارجه برشمرد. کبیر فراهی خیلی ها را توسط اسپنتا به وزارت امور خارجه و سپردن مسؤولیت های بزرگی به آن سهم اعظمی داشت.

مثلاً رشد صمد خان

محسنی از اقارب فراهی جنرال قونسل در شهرکویته کشور پاکستان مقرر گردید

جیحون بحیث سفیر در آسترالیا که شهادتنامه های جعلی او ورد زبان هاست

و هریز که قبلاً تایپست در سفارت مسکو بودید، بحیث مستشار مقرر شدند

رسولی که یکدم از بست دهم به بست اول مطالعات و استراتیژیک آمده و بعد مستشار سفارت لندن مقرر شد

خانم ناهید به لندن

خانم حکیمه (مشعل) به کانادا

سادات که قبلاً سکرتر محلی در مسکو و بحیت مستشار به اوکراین

سیفی به بلغاریا اجیر محلی و سکرتر سوم و بعد دوم و بعد شارژدافیر و بعد هم سفیرشد.

زلمی رسول ورسالت کاری در وزارت خارجه

این یک امر پذیرفته‌شده است که اداره‌کننده سالم، راستکار، راستگوی و پای بند به قانون را مردم می‌پسندند. در همه جا رسم است تا افراد خوب به کار گماشته شوند که جامعه را به سوی خیر و فلاح بکشانند، و افراد محافظ کار و بی‌کفایت اشخاص هستند که قانون را زیر پای می‌گذارند، آن را توجیه غلط می‌کنند و مورد استفاده سوء قرار می‌دهند. به عبارت دیگر مشکل اصلی در نبود قانون نیست بلکه مشکل در عدم رعایت و تطبیق قانون است. بدون شک قوانین در ذات خود برتری‌ها و بهتری های نسبت به یکدیگر دارند، اما در مجموع هیچ قانون انسان‌ها را تشویق به ظلم و تجاوز به حق دیگران نمی‌کند. شخصی كه مدیریت یك اداره و یا موسسه را بعهده دارد باید همهء صفات ممتاز را نسبت به سایرین داشته باشد، باید در صفات ایمان، تقوی، دانش، عدالت، طهارت، راستی، وفا، شجاعت، همت، مدیریت، قاطعیت، فصاحت، بلاغت، حکمت، درایت، شناخت و... حتی نسبت به همه افراد جامعه برتر باشد.

 دولت داران باید با یک اخلاص و دید درست کسانی را انتخاب نمایند که اخلاق نیکو و اراده خدمت به مردم و وطن را داشته باشد. کرزی طی این سیزده سال ثابت ساخت که برای وطن و مردم و ادارات کشور دلش نمی‌سوخت و همیشه انسان‌های ناکارآمد و ضعیف رامی گماشت که ما درین مورد مثال های زیادی داریم، مانند- تقرر عبدالله، زلمی رسول سپنتا، ضرارعثمانی در وزارت خارجه، رحیم وردگ و بسم‌الله محمدی در وزارت دفاع، یونس قانونی در پست‌های مختلف، ملأها و نیم چه باسوادهای مدرسه‌ای را در ادارات مسلکی و اجتماعی که فغان مردم را به ملکوت کشاند، مخدوم رهین در وزارت اطلاعات و کلتور و تقریباً همه اعضای کابینه افراد بی‌کفایت، اختلاسگر و روزگزران گماشته شده بودند.  

زلمی رسول در جنوری دوهزاروده من‌حیث وزیر امور خارجه آرای ولسی‌جرگه را کسب نمود. او در

جون دوهزارودو مشاور امنیت ملی کرزی بود و همچنان در قسمت هماهنگ‌سازی فعالیت های امنیت و سیاست خارجی

کشور کارمی نمود. وی از دوهزارویک بدین سو همراه با کرزی در اکثرمحافل و مجالس حضورداشت. زلمی رسول قبل

از پست مشاوریش بحیث رییس هوا نوردی ملکی ایفای وظیفه می نمود. زلمی رسول متولد کابل از لیسه استقلال فارغ و تحصیلات را در پاریس ادامه داد. به لسان های دری، پشتو، انگیسی، فرانسوی و ایتالویی بلدیت دارد. لسان عربی را نیز می داند. وی شاید یکی از بی‌کفایت ترین وزرای خارجه افغانستان در طول تاریخ باشد.

در زمان وزارت زلمی رسول نمایندگی های سیاسی کشور بی ابروی ها و بی بندوباری های فراوان را از سرگذشتاند.

طیب جواد از سال ۲۰۰۳ سفیر افغانستان در ایالات‌متحده آمریکا. طوری که همه ما اطلاع داریم خوشگذرانی در سفارت کشور مقیم واشنگتن برپا و درین مجلس سید طیب جواد سفیر و تعدادی از خانمها حضور داشتند و درین بزم سفیر در مستی و میگساری غرق بود. عده گفتند تصاویری از اعمال غیراسلامی، غیراخلاقی وغیرافغانی یک سفیر، در کشورش روزانه صدها خانه ویران، صدها زن بیوه و هزاران طفل یتیم می‌شوند. هزاران انسان اعم از مرد و زن و پیر و جوان و کودک در این ماه مبارک رمضان شب‌ها گرسنه می‌خوابند و بعضی‌ها حتی سقفی هم برسرخود ندارند. سفیر بزم آرایی مینماید.  چندی ازین ماجرانگذ شته بود که اکلیل حکیمی سفیرکبیرونماینده فوق العاده در واشنگتن- ایالات‌متحده آمریکا، توسط  هارون الکو مستشار آن سفارت مورد لت و کوب قرار گرفت.

وزارت خارجه تأیید کرده که میان برخی از کارمندان سفارت کشور در واشنگتن، برخورد فیزیکی روی‌داده است. گفته می‌شد عبدالحی حیدر معین اداری وزارت امور خارجه توسط یک کارمند اش مورد لت و کوب قرار گرفته است. میان معین اداری و کارمند دیگر به نام ملت مل برخورد فیزیکی روی‌داده و ملت مل بالای وی حمله کرده و وی را در دفتر کارش لت و کوب کرد. عبدالحی حیدر معاون اداری وزارت خارجه كه زن پولندی دارد و خود نیز تابعیت آن كشور را دارا است، از جانب زلمی رسول به حیث سفیر تقرر حاصل نموده بود و همچنان تارفتن به پست جدید امور وزارت را نیز پیش میبرد. در سابق کسی که تابعیت یك كشور دیگر را میداشت به عنوان دیپلومات در همان كشور مقررنمی‌شد، چنین سفیران نمی توانند از مصونیت دیپلوماتیك استفاده كنند.

ملت مل كارمند ریاست چارم سیاسی، كسی كه عبدالحی حیدر، معاون اداری را بعد از دشنام های زیاد لت و كوب كرده می گوید كه از ظلم حیدر به تنگ آمده و انتقام خود را گرفته است. همچنان لوی ثارنوالی می گفت- عبدالحی حیدر معاون اداری وزارت خارجه به اتهام جرایم متعدد از جمله اختلاس، فساد اخلاقی و فریب کاری از طرف اداره مستقل مبارزه با فساد، سه ماه قبل جهت تحفیق به آن اداره معرفی گردیده است؛ اما اداره ثارنوالی علت تاخیر این متهم را خواهش زلمی رسول وزیر اسبق عنوان کرده بود.

گفته می‌شد که اتهام اختلاس نامبرده میلیون ها دالر را با ترتیب نمودن اسناد جعلی قرارداد تعمیرالحافیه وزارت است.

شفیق که با هیچ زبان خارجی آشنائی نداشت و بقول دوستنانش حتی مکتب را تمام نکرده و چون از اقوام نزدیک ملأ فهیم بود، ناگهانی در برلین مقرشد و در سفارت به استراحت و خوشگذرانی می گذراند.  و همچنان با پشتیبانی سفیر در برلین شفیق در قاچاق الماس دخیل است.

عملکرد ها و چپاولگری‌های غیاث توخی از ابعاد فساد و ارتباطات نا سالم و نا مشروع بدون هرگونه معیار اخلاقی در وزارت در گزینش و گمارش کارمندان و دیپلوماتان این وزارت پرده برداشت. همان توخی که نان را از حلقوم کارمندان و همکاران خویش در هنگام تصدی ریا ست اداری وزارت خارجه می دزدید و در یک تبانی با مقامات وزارت از مجموع سه لک افغانی پول ماهانۀ ماکولات, تنها سه لک آن را ماهانه به جیب می زد. بحیث جنرال قنسل در ونکورکانادا از جانب زلمی رسول تقرر حاصل نمود.

دودختر توریالی ویسا والی قندهار به حیث دپلومات در نماینده گی های سیاسی در بیرون از کشور توظیف گردیدند. اخیراً یکی از دختران والی قندهار به صفت سکرتر در جاکارتای اندونیزیا و دختر دیگرش در تورنتوی کانادا مقرر شدند. ضمناً ملالی شینواری به عنوان سکرتر سفارت افغانستان در واشنگتن مقرر شده است. مقرری ها در وزارت خارجه روی مسایل سلیقوی و اعمال نفوذ قدرتمندان صورت می‌گیرد.

مقبول کاری ضراراحمد (مقبول) در وظیفه دیپلوماسی 

ضراراحمد عثمانی در سال سیزده چهل دو خورشیدی در قریه خواجه سیاران ولایت پروان متولد شد. دوره ابتدایی را در مکتب سید جمال‌الدین افغان به پایان رسانیده و وارد دوره متوسطه در مکتب تجربوی محمد عثمان خان پروانی و لیسه نعمان شد پس از آن وارد لیسه حیبیه کابل گردیده و با فراغت از لیسه شامل پولتخنیک کابل شد و این موسسه تحصیلی را ناتمام گذاشتند.

عثمانی متأهل و چهار فرزند دارد. عثمانی به تاریخ در سیزده هفتادودو قوماندان پولیس پروان توظیف گردید و ماه سرطان سال هفتادوهفت خورشیدی در سفارت افغانستان در تهران به عنوان سکرتر اول توظیف گردید و پس از استقرار دولت مؤقت عثمانی به عنوان والی پروان انجام وظیفه نمودند.

و در سال هشتادچهار به عنوان معین امنیتی وزارت امورداخله منصوب شد. عثمانی پس از رفتن زلمی رسول به سوی انتخابات به صفت وزیر امور خارجه معرفی و از مجلس نماینده گان رای اعتماد به دست آورد. ضرارهیچ انگلیسی نمی دانیست و از معاشرت سیاسی اطلاعی نداشت و نزاکت های دیپلوماسی را نمی فهمد.

ضرارعثمانی ضعیف ترین نماد سیاسی بازمانده از دوران مصلحت بازی های کرزی است. اشرف غنی در یک مجلس از مقبل سوال کرده است که شما در کدام پوهنتون تحصیل‌کرده اید؟ تا مقبل پاسخی شبیه تته پته ارایه کند، غنی سرتکان داده و گفته است: حیف است که افغانستان مانند شما وزیر خارجه دارد. همچنان گفته میشد در آستانه ی برنامه ریزی سفر هیأت دولتی به چین، غنی از ضرار احمد مقبل خواسته بود که در باره کشور چین کمی معلومات بدهد اما وی ساکت مانده و طبق معمول، اشرف غنی را عصبانی ساخته و او را از دفتر بیرون کرده بود.

آنچه در باره ایشان مشهور است اینكه عثمانی مدارك تحصیلات عالیه ندارد و بنا به گفته بسیاری از نزدیكانش، مدارك تحصیلی اش جعلی می‌باشد و ایشان هیچگاه درجات عالی تحصیلی را طی نكرده است.

نكته دیگراینكه در زمان وزارت داخله كوتاهی های فراوانی از ایشان مشاهده شد كه در زمان وزارت مبارزه با مواد مخدر نیز ادامه یافت. در زمان وزارت ایشان در وزارتخانه مبارزه با مواد مخدر، كشت خشخاش به بالاترین حد ممكن خود در طول تاریخ افغانستان رسید كه قطعا نمی توان ایشان را در این باره مبرا از خطا دانست. حال اینكه ایشان چه زد و بندهایی با مافیای مواد مخدر داشته یا نداشته، سخنی است كه احتیاج به مدرك و سند و البته گذر زمان دارد.

با آمدن ضراراحمد عثمانی به‌حیث وزارت خارجه، فقط در ظرف دو ماه، تقریباً ۳۰ تن را به‌ شکل کارمند رسمی با امر فوق‌العاده در وزارت خارجه گماشته‌است.

این در حالی، بست وجود ندارد. از طرف دیگر، کم از کم ۴۰ تن از کارمندان این وزارت که هر کدام بیش از ۳ سال تجربه کار و دارای اسناد تحصیلی لیسانس و ماستری می‌باشند، در این وزارت به‌ حیث کمپیوتر کار یا کارمند خدمتی، اجیر و قراردادی کار می‌کنند، چرا که این کارمندان بی‌چاره واسطه ندارند و کمیشن‌کار نمی‌شناسند. شاید هم که این بی‌چاره‌ها تا اخیر سال بنا بر ازدحام مندوی که از جانب شخص وزیر ایجادشده، از کار سبک‌دوش شوند.

افراد گماشته شده‌ی وزیر در حالی تعیین بست شده‌اند که به تعداد ۱۸۰۰ جوان با مشکلات فراوان، فورمه امتحان ورودی وزارت را اخذ نموده و امتحان را در اسد ۱۳۹۳ سپری نموده‌اند. از آن جمله، ۱۷۵ تن شان به دور نخست راه یافتند ولی تا به حال سرنوشت‌شان مبهم است و معلوم نیست که در دو دور ارزیابی بعدی چه خواهد شد؟

افراد تعیین‌شده با امر فوق‌العاده وزیر، مانند فرد وزیر در حال تغییر بست و مسلک هستند. جناب وزیر با آمدن به وزارت خارجه از وزارت مبارزه مواد مخدر، از ضرار احمد مقبل به ضراراحمد عثمانی تغییر نام کرد.

بعضی از افراد گماشته شده‌ی وزیر برخلاف پیشینه رشته تحصیلی‌شان در بخش‌های فناوری معلوماتی (آی.تی) وزارت تعیین بست شده‌اند، با وجودی که هر کدام دارای سند فراغت از علوم سیاسی و ژورنالیزم هستند، ولی معلوم نیست که آیا سند اینان واقعی است یا تقلبی؟ ضراراحمد که خود از دیپلماسی بویی نبرده نواز شریف را رئیس‌جمهور پاکستان خطاب می‌کند، معلوم نیست که مقرری‌هایش در چه وضعیتی‌اند که در آخرین تحلیل نصب این‌چنین افراد نافهم در وزارت خارجه باعث می‌شود که هرروز نمایندگی‌های سیاسی در خارج افتضاح بیافرینند که یک نمونه‌اش در سفارت افغانستان در واشنگتن به رسانه‌ها درز کرد. چند مثالی از مقرری‌ها و تغییر و تبدیل‌ها با امر وزیر قرار ذیل‌اند:

- تعیین بست فرهاد وفا به صفت سکرتر اول در بیجینک.

بر اساس قوانین وزارت خارجه، وی که پیش از آن در ترکمنستان اجرای وظیفه می‌نمود، با اختتام دوره مأموریتش در خارج باید در مرکز وزارت به کارش ادامه می‌داد؛ اما بنا بر شناختش با فرد وزیر، از یک کشور به کشور دیگر تعیین بست شد.

- رامش، خواهرزاده معین اداری،

- احمد زمان، خواهرزاده سخنگوی وزارت،

- شعیب، رییس پالیسی و استراتیژی

- نجیب فهیم، معاون ریاست دفتر

- وحدت، رییس آرشیف

- فهیم کوهدامنی، در تشریفات وزارت

- احمد شکیب مستغنی، سخنگوی وزارت

- حامد حیدری، در گذشته نطاق تلویزیون طلوع و خورشید، فعلاً در آرشیف

- احمد رشاد کوهستانی در تعمیر مرکزی کارمند رسمی.

تعداد دیگرى از نزدیکان مقامات  نیز در وزارت امور خارجه و برخى سفارتخانه‌ها در خارج وظیفه دارند.

پسر یاور ضراراحمد عثمانى وزیر خارجه، در قنسلگرى استانبول؛ برادر عبدالرووف ابراهیمى رییس ولسی‌جرگه، در دهلى؛ برادر ننگیالى وکیل کندهار و برادر قوماندانى امنیۀ ننگرهار، در کانادا وظیفه دارند.

عبدالله سلام برادرزادۀ انجنیر ابراهیم مقام پیشین امنیت ملى، در مسکو؛ احمدشاه ابدالى برادر سفیر افغانستان در هند در نمایندگى سیاسى استانبول؛ و مجید کرزى برادرزادۀ کرزى رییس‌جمهور پیشین نیز در یکی از سفارت‌ها وظیفه دارد. ذبیح‌الله مجددى پسر صبغت الله مجددى رییس‌جمهور پیشین، سفیر در امارات متحدۀ عربى؛ و پسر پیر گیلانی رهبر حزب محاذ، سفیر افغانستان در اردن سفیر بود.

برادرزادۀ نجرابى وکیل کاپیسا، در سفارت دبى؛ پسر صادق مدبر، در دبى؛ انیسه اکبرى نواسۀ نور اکبری، در نیویارک؛ فرید بهمن خسر جاوید لودین، در کانادا؛ و دختر حبیبه سادات یکى از وکلاى هلمند با وجودى که تاکنون فارغ نشده، در یکى از سفارتخانه‌ها وظیفه دارد.

پسر جنرال جرئت پنجشیری. یما قریشى برادر زینت کرزى خانم حامد کرزى، در واشنگتن؛ همایون کامگار خسربُرۀ سپنتا؛ برادر حضرت على وکیل ولسی‌جرگه، در دبی؛ پسر اسماعیل‌خان، پسر داکتر مشاهد نیز در سفارت‌خانه‌ها وظیفه دارند، نواسۀ محمدظاهرشاه پیشین، از ده سال گذشته بدین سو در سفارت افغانستان در ایتالیا وظیفه دارد. پسر عبدالله وردک والى پیشین لوگر، برادر عبدالجبار نعیمى والى خوست، سکرتر سفارت افغانستان در بلجیم می‌باشد.

بیش‌ترین تعداد آن‌ها به اساس واسطۀ مقامات بلند رتبۀ حکومتى و وکلاى شوراى ملى، بدون امتحان و ارزیابى در دورۀ وزارت ضراراحمد عثمانى در کشورهای خارجى گماشته شده‌اند.

شعیب حبیبی معاون ریاست دفتر، نجیب فهیم رییس پالیسی و استراتیژی، فهیم کوهدامنی سخنگوى سیاف، حامد حیدری خبرنگار اسبق تلویزیون طلوع، فهیم عبرت، احمد رشاد کوهستانى و شمار دیگرى از افراد، به حیث کارمندان وزارت، و سراج الحق سراج به حیث معاون سخنگوى وزارت از سوی ضراراحمد عثمانی، بدون تکمیل معیار و اخذ امتحان شمولیت، گماشته شده‌اند. زمانی که عثمانی در وزارت های امورداخله ومبارزه با مواد مخدراجرای وظیفه می کرد، فهیم مشاوروى در این دو وزارت بود؛ اما زمانی که عثمانی به حیث وزیر خارجه گماشته شد، برای مشاور خویش یک بست دیگری به نام ریاست پالیسی در تشکیل وزارت خارجه ایجاد کرد.

همچنان حامد حیدری در زمانى که عثمانی وزیر مبارزه با مواد مخدر بود، مشاور این وزارت بود، که به گفتۀ کارمندان وزارت خارجه، بسیار کم پابند حاضری است.

ادامه دارد...

صلاح‌الدین ربانی در چوکی دیپلوماسی ؟؟؟