حملات تروریستی جمعه‌شب پاریس، حادثه دردناکی بود؛ زمانی که حامیان فاجعه‌آفرینان تروریست‌ها را به تروریست‌های خوب و بد تقسیم می‌کنند؛ وقتی برای منفعتش در قبال تروریسم سکوت می‌کنند؛ تروریست‌های خوب هم می‌توانند خود را به دروازه‌هایی کشورهای اروپایی برسانند! تروریسم امروز خطری علیه تمامی جهان و بشریت است.

اما پرسشی در ذهن انسان مدرن فرانسوی تداعی نمی‌گردد که اين گروه از کجا به وجود آمد و چگونه زاده شد و به يک سازمان تروريستی تبديل گرديد.

کشور ما افغانستان از چهار دهه به این‌سو قربانی تروریسم بوده و در مبارزه با این پدیده ضد انسانی بهای زیادی پرداخت کرده است. گروه‌هایی تروریستی که با حمایت غرب و کشورهای همپیمان آمریکا ایجاد شده، جنایت‌های هولناکی را مرتکب شده است. عربستان برای دور كردن ناامنی از كشور خود اقدام به حمایت مالی و لوژستیکی از این گروه می‌كند و برای تحقق این امر، تروریسم را به سمت كشورهای دیگر مانند لبنان، سوریه و افغانستان هدایت می‌كند.

انفجارهای تروریستی شب گذشته در قلب فرانسه، نشان داد فعالیت گروه‌های تروریستی در سوریه و عراق تا آن حد گسترش پیدا کرده به‌راحتی امنیت کشورهای غربی را مورد تهدید قرار می‌دهند. وقوع این‌گونه حملات در خاک اروپا، بیش از هر چیز نتیجه سیاست‌های نمایشی ائتلاف بین‌المللی است که به رهبری آمریکا با هدف مبارزه با داعش تشکیل شده است. در مدت یک سال که از شکل‌گیری و آغاز فعالیت این گروه می‌گذرد، نه‌تنها هیچ‌گونه گزارشی مبنی بر وارد شدن ضربه‌ای جدی به تروریست‌ها در عراق و سوریه منتشر نشده، بلکه این گروه‌های تروریستی در مواردی حتا موفق به پیشروی‌هایی نیز شده‌اند.

هرچند رسانه‌های غربی آماری از مواضع تروریست‌ها که توسط جنگنده‌های ائتلاف هدف قرارگرفته منتشر می‌کنند، اما گروه‌های تروریستی داعش، همچنان مراکز اصلی فرماندهی و عملیات خود در عراق و سوریه را تحت کنترل دارند و آسیبی به آن‌ها وارد نشده است؛ اما ورود روسیه در مبارزه با تروریسم نشان داد عزم واقعی برای مبارزه با تروریسم در میان نیروهای ائتلاف وجود ندارد.

در واقعیت، بسیاری از ناظران از همان ابتدا اشاره می‌کردند، هدف واقعی آمریکا از تشکیل ائتلاف بین‌المللی، نه مبارزه واقعی با تروریسم، بلکه فراهم کردن زمینه اقدام احتمالی علیه دولت سوریه و همچنین ادامه حضور و مداخله خود در منطقه بود.

در همین راستا، کشورهای غربی به‌جای هدف قرار دادن گروه‌های تروریستی، اقدام به تقسیم آن‌ها به دو گروه «تروریست‌های خوب» و «تروریست‌های بد» کرده و به گروه نخست حتا کمک مالی و تسلیحاتی نیز ارائه می‌دهند، هدف قرار گرفتن مواضع آن‌ها توسط روسیه و ارتش سوریه را نمی‌پذیرند.

حمایت غرب از گروه‌های تروریستی به‌قصد دستیابی به اهداف تاکتیکی و در نهایت، تبدیل شدن این گروه‌ها به تهدیدی برای خود غربی‌ها، امر تازه‌ای نبوده است. در دهه ۱۹۸۰، ایالات‌متحده با همراهی عربستان و پاکستان و به بهانه مبارزه با شوروی در افغانستان، به تقویت افراط‌گرایانی پرداخت که اندکی بعد، طالبان را شکل داده و به دردسری جهانی تبدیل شده‌اند.

شکل‌گیری القاعده با حمایت‌های غرب و عربستان نیز نمود دیگری از این جریان بود. در جریان قدرت گیری داعش در عراق و تصرف مناطقی استراتژیک آمریکا با هدف براندازی دولت نوری المالکی، در مقابل پیشروی این گروه سکوت کرد و به بحرانی دامن زد که عراق هنوز نتوانسته راه رهایی از آن را بیابد.

در تمامی این موارد، نام یک کشور همواره به گروه‌های تروریستی گره خورده و این کشور، عربستان سعودی است. افرادی با وابستگی‌های بسیار نزدیک به خاندان آل سعود، در طرح‌ریزی و اجرای حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر القاعده نقش داشت و طی چهار سال گذشته نیز پول و سلاح‌های جریان یافته از سوی عربستان، یکی از مهمترین عوامل رشد داعش بوده است. منبع تغذیه ایدئولوژیک تمامی این گروه‌ها، از طالبان و القاعده گرفته تا داعش، آل سعود طلایه دار آن است.

غرب برای ریشه‌یابی حوادث کنونی و مبارزه با آن، به سیاست‌های خود در برابر تروریسم و گروه‌های تروریستی در منطقه و سپس به متحد اصلی منطقه‌ای خود، یعنی عربستان سعودی بنگرد، اقدام به بازنگری در سیاست‌ها و همچنین ائتلاف‌های منطقه‌ای خود کند.