در سال گذشته سخنگوی تروریستی داعش، با اعلام تشکیل «ولایت خراسان» گفت بخش‌هایی از ترکمنستان را در زیر این ولایت اعلام کرد. در این میان یک سال گذشته احتمال حضور داعش در ترکمنستان افزایش یافته است. نوشتار زیر به عوامل و متغيرهاي مؤثر بر حضور و نفوذ داعش در تركمنستان توجه کرده است.

 

بسترهای داخلی نفوذ داعش:

 

اگر چه مذهب ۹۰ درصد مردم ترکمنستان اهل سنت است و پیرو مکتب فقهی ابوحنیفه و همراه با واقع گرایی، قضاوت‌های عقلایی و مدارا پذیری بوده و جامعه ترکمن‌ها، با هویت‌های قبیله‌ای وجوه افتراق فراوانی دارد. در کنار این نیز در ترکمنستان ثبات سیاسی و تمکین عمومی نسبت به اقتدار سیاسی و اداری برقرار بوده است و ثبات نسبی اقتصادی بر اثر اقتصاد رانتیر و دولتی، سیاست خارجی بی‌طرفی بسترهایی گسترده برای حضور داعش فراهم نکرده و تعمیم و یکسان پنداری ویژگی‌های اجتماعی و سیاسی ترکمنستان با سایر کشورهای آسیای مرکزی اشتباه است اما باید توجه داشت که در یک سال گذشته نشان متعددی چون درگیری‌ها در مرز ترکمنستان و افغانستان و تهدید حمله‌ی شبه نظامیان داعش به درون کشور در کنار دستگیری شمار زیادی از جوانان وابسته به “وهابیون” و ده نفر از وابستگان گروه‌های تروریستی اعزامی از افغانستان همراه با مقداری کتاب و نشریات مذهبی، اسلحه و بمب کشف هویدا شده است. به‌علاوه 90 درصد پهنه ترکمنستان بیابانی است و مناطق مجاورت مرزهای افغانستان آسیب پذیر هستند.

 

خطر بازگشت از زمین بازی سوریه و عراق:

 

طبق برخی برآوردها نزدیک پنج الی هفت هزار نفر از روسیه و آسیای میانه به داعش و گروه‌های مشابه آن ملحق شده‌اند چنانچه برخی از آن‌ها از برجسته‌ترین شبه‌نظامیان از آسیای مرکزی هستند. در این میان پایان جنگ در سوریه و یا شکست داعش در سوریه و عراق موجب خواهد شد جنگجویان مذکور برای بازگشت مجدد به مناطق و کشورهای خود اقدام ورزند که مهم‌ترین مسیر در این راه، افغانستان خواهد بود. با این شرایط، جبهه جدیدی به نام آسیای مرکزی برای داعش باز می‌شود. در این میان با توجه به ضعف مرز ترکمنستان با افغانستان این مرز مورد توجه اعضای داعش برای بازگشت خواهد بود. همچنان که اکنون نیز برخی ترکمن‌ها در صف طالبان افغانستان و پاکستان و همچنین در صف داعش می‌جنگند و در واقع ترکمن‌های ساکن استان‌های فاریاب، بادغیس و جوزجان عضو داعش می‌توانند نوعی تهدید باشند.

 

نوع قدرت گیری داعش در افغانستان و مرزها با ترکمنستان:

 

هر چند داعش در بهار سال جاری می‌خواست هلمند را به مرکز بزرگی برای این گروه تبدیل کند، اما پس از حملات نیروهای امنیتی مرکز خود را به فراه تبدیل کرد و سپس ولایت نورستان را انتخاب کرد و هسته‌های خود را در مرز پاکستان و ایجاد کرد و تلاش‌هایی برای ایجاد مراکز بزرگ در افغانستان و سپس حمله به کشورهای آسیای مرکزی انجام داد اما باید توجه داشت که در یک سال اخیر گروه‌های مسلح مرتبط با داعش مستقر در افغانستان فشار زیادی بر مرزبانان ترکمنستان وارد کرده و عشق آباد برای مقابله با تهاجم مسلحانه گروه‌های مسلح و تقویت مرزها خود نیروهای نظامی قابل توجهی را به مناطق مرزی اعزام کرده است. چنانچه از پنج استان تركمنستان دو استان مهم استان آخال و مرو هم مرز با افغانستان است. در همین راستا موقعيت مهم ژئوپولتيک افغانستان و تجربه سه دهه بحران‌هایی گوناگون افغانستان موضوع احتمال نفوذ جريان داعش از افغانستان به تركمنستان و ايجاد ناامني در اين كشور توجه بيشتر داعش را به‌سوی افغانستان جلب كرده است و بر اساس آمار حدود 3500 نفر شبه نظامی داعش نیز در این کشور حضور دارند. گذشته از این نیز باید توجه داشت که داعش، منطقه شمال افغانستان را به‌عنوان پایگاه جهت گسترش حضور خود در آسیای مرکزی قلمداد می‌نماید و در برخی از نقاط مرزی افغانستان- ترکمنستان محل حضور شبه نظامیانی تحت عنوان «داعش» است و در میان آنان مزدوران خارجی و اتباع آسیای مرکزی چون ترکمنستان دیده شده است؛ یعنی عملاً استان‌های قندوز، بغلان، سرپل، فاریاب و جوزجان افغانستان به محل تجمع تروریست‌های وارداتی بدل شده و بارها بین نیروهای مرزبانی ترکمن و شبه‌نظامیان این مناطق درگیری رخ داده است. در همین راستا بنا به نظر برخی منابع در مرز ترکمنستان حدود دو هزار شبه نظامی وابسته به داعش حضور دارند و می‌توانند به ترکمنستان نفوذ کنند.

 

نوع کنشگری طالبان با داعش در شمال افغانستان و مرز با ترکمنستان:

 

علی‌رغم تفاوت، اختلاف و عدم وحدت میان داعش و طالبان در افغانستان حضور برخی افراد متمایل به داعش در میان طالبان، موجب نگرانی‌ است. چنانچه بر اساس منابع گوناگون افراد وابسته به گروه تروریستی داعش در شمال و شرق افغانستان نزدیک به ۵ هزار نفر عضو دارد. در این بین از این تعداد، حدود 2 هزار نفر از کسانی هستند که از گروه طالبان افغانستان به دلایل مختلف جدا شده‌اند و در گروه تروریستی داعش قرار گرفته‌اند. در این بین با توجه به اینکه برخی از میان طالبان در مرز شمال افغانستان، قول همکاری به داعش را داده‌اند این رویکرد می‌تواند به نفع داعش و قدرت گیری بیشتر در مرزهای شمال و حضور در ترکمنستان نیز باشد.

 

ضعف‌های امنیتی ترکمنستان:

 

 دو استان (آخال و مرو) از مجموع پنج استان ترکمنستان، با استان‌های شمال شرقی (قندوز، بغلان، سرپل، فاریاب و جوزجان) افغانستان هم مرز است. در این میان رفتار ترکمنستان در ماه‌های اخیر، مبتنی بر ایجاد تغییرات در کادر فرماندهی و کمیت نیروهای مرزبانی، تجهیز مرزهای جنوب شرقی خود و... در حالی است که در بین کشورهای آسیای مرکزی ترکمنستان ضعیف‌ترین ارتش‌ را در اختیار دارند و در واقع ضعیف‌ترین وضعیت مرزی با را با افغانستان دارد. در این میان هرچند ترکمنستان موفق شده‌اند از حملات داعش جلوگیری کنند اما جدا از توجه رییس جمهور ترکمنستان (طی احکام جداگانه وزیر امنیت ملی و فرمانده نیروهای مرزبانی این کشور را از سمت‌ خود برکنار کرد.) به این مسأله و همچنین پیشنهاد روسیه برای افزایش امنیت مرزهای ترکمنستان با افغانستان در کنار سفر هیأت عالی‌رتبه سیاسی-اقتصادی آمریکا به ترکمنستان، طرح جامع همکاری در سال 2016 میان واشنگتن-عشق‌آباد و فعال‌سازی روابط دوجانبه میان عشق‌آباد واشنگتن در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، امنیتی و تلاش‌هایی برای راضی کردن ترکمنستان برای واگذاری پایگاه نظامی در شرق ترکمنستان همه و همه نشان از افزایش تهدید داعش برای ترکمنستان دارد.

 

نقش بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی:

 

هر چند سیاست خارجی ترکمنستان بر مبنای بی‌طرفی استواراست و در بلوک‌های منطقه‌ای حضور ندارد؛ اما تهدیدات امنیتی ممکن است از سوی بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی نیز در حماست از داعش در نفوذ به ترکمنستان صورت گیرد. در این شرایط در صورت تشدید اوضاع در افغانستان و حمایت برخی از بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی از حضور بیشتر داعش در آسیای مرکزی می‌تواند موجبات نگاه جدی‌تر داعش به ترکمنستان را موجب گردد.