سفر عبدالله عبدالله به‌طور غیرمترقبه بدون صلاحیت اجرائی در دولت جمهوری اسلامی افغانستان برای تسریع روند صلح در دوحه که به بن بست موقت به گفته سخنرانان اشتراک کننده در این جلسه مواجه شده بود به تاریخ 29 سپتمبر 2020 به پاکستان سفرکرده با رهبران دولت پاکستان ازجمله: نخست وزیر، رییس جمهور و وزیر خارجه ملاقات و از طرف آن‌ها مورد استقبال شایانی قرار گرفت. این سفر چه ارمغان به مردم افغانستان خواهد داشت؟ آیا بازهم رهبران احزاب جهادی و هیأت صلح در تلک سیاست‌های پاکستانی‌ها بندمی مانند و یا رهای می‌یابند؟ از قراین روشن است که این ملاقات با دساتیر کشورهای خارجی در رأس امریکا و نماینده آن خلیل زاد سازمان‌دهی شده باشد! تا بر اساس قرارداد مخفی که بین طالبان و امریکا صورت گرفته و جزییات وی افشاء نه شده برنامه جدیدی را برای از بین بردن بن بست مذاکرات که به وجود آمده پیشکش و طالبان را در این راستا آماده بسازند تا نشست ادامه و به نتیجه نهایی برسد. به گمان اغلب امریکا مصمم است که به هر قیمت می‌شود باید معاهده صلح به امضای جانبین برسد و عملی شود.

  برای اینکه دولت پاکستان نیز نمی‌خواهند که زیادتر در تلک جنگ‌های نیابتی دربند باشد و از جانب دیگر پاکستان می‌خواهد که موقف گذشته خود را دوباره در نزد امریکا و جهانیان کسب و حفظ نماید. بر علاوه گروهی طرفداران ترامپ با تسریع برگزاری نشست در جستجوی آن است تا نتیجه مثمری را از این مذاکره در جریان گزینش ریاست جمهوری بهره برداری کند و آن را به‌مثابه یک برگ برنده در مقابل حریف خود استفاده کند. امریکایان می‌خواهند که این روند حداقل تا برگزاری انتخابت در ماه نوامبر نتیجه مثبت به دست آورد. حتی اگر شود به شکل نمونه یا الگو این مذاکره را به نتیجه برساند. برای اینکه امریکایی‌ها تلفات نظامی و مالی را در دو دهه متقبل شده‌اند و نزدیک به یک تریلیون دلار در افغانستان هزینه کرده اند.

  نطر به اظهار جنرال باز نشتسه ای اس ای پاکستان حمید گل که " امریکا سالانه پنجصد ملیون دالربه طالبان کمک کرده است " " و از سوی دیگر هردوحزب جمهوری خواه ودمکرات ها جنگ افغانستان را به عنوان " جنگ هزینه بر " وجنگ بی پایان " یادمیکنند. از این حرف معلوم است که هردوحزب خواهان صلح وحل چالشهای افغانستان استند ومیخواهند ابرومندانه از این باطلاق نجات یابند. این امر قطعی است وتلاش دارند تا درکوتاه ترین زمان ممکن این مذاکرات به نتیجه برسد. از جانب دیگر طالبان این دوره را درزمان ترامپ یک فرصت خوب برای خود میدانند ومی خواهند با نتایج حد اقل مثبت به نفع شان تمام شود. با رویکردها جدید نسبت به گذشته مذاکرات را درزمان ترامپ به نتیجه برساند. حالا سوال اینجاست بدون مداخله وسهم پا کستان درجهت صلح در افغانستان که اکثر دوستان وسیاسیون وتحلیل گران در این نظر است که پاکستان بازهم صداقت نه خواهد داشت وفریب میدهند وطالب را می‌خواهند به قدرت برسانند راهی دیگری وجود دارد؟ و یا امریکا مصمم است با مشوره پاکستان درصورت ضرورت دولت عبوری را بریاست عبالله عبدالله که برای آن‌ها شخصی میانه رو نسبت به اشرف غنی است به وجود اورند تا نتایج مقدماتی روند صلح پیام خوبی برای ترامپ باشد! به این رو موضع گیری دولت پاکستان در این رابطه برشالوده یی دید وبازدید با عبدالله عبدالله معلوم خواهد شد که چه قدرپذیرای وبرخود آن‌ها با عبدالله دوستانه شفاف و با صداقت بوده است، تاریخ روشن خواهدکرد!

  این پدیده زمینه خوبی است که تا جانبین همچو ملاقاتهارا برای از بین بردن کدورتها ودشمنی ها برمبنای روابط سیاسی که درجهان معمول است زیر نظر سازمان ملل متحد وکشورهای بزرگ جهانی در ر اس امریکا وغیره پیش ببرند ودرجهت حل مناقشه های تاریخی عمل بکنندتا میان جانبین اعتماد متقابل به وجود اید. یگانه زمینه راه حل مناقشه ها میتواند از طریق رویکردهای مسالمت امیز ونشستهای سیاسی به وجود آید. درغیر آن درطول چهار دهه با برزگترین نیروهای نطامی 48 کشور جهانی با رهبری امریکا وناتودولت های افغنستان نه توانستیند طالب را از بین ببرد ودست پا کستان را ازافغانستان کوتاه بسازند. برعکس تلفاتی زیادی رادرعرصه های مختلفی متقبل شده است. پاکستان کشوریست که ازلحاظ نظامی سلاح هستوی وبم دارد نسبتن ثبات سیاسی دارد وبا ابرقدرتهای جهانی به نحوی ارتباط خوب وهمه جانبه دارد به گفته جو بایدن " نسبت به افغانستان پاکستان نزد ما ارزش بیشتر دارد ". بناعن صلح وثبات سیاسی با زور تفنگ نا ممکن خواهد بود. باید سیاسیون کشور ما باهوشیاری مدبرانه ازوضع فعلی که با پا کستان طالب به وجود آمده استفاده نموده و استقبال کنندوآ ن را تقویه وادامه دهند تادرعمل نتایج مثبت به دست اید. عمل ملاک حقیقت است. به غیران باید با توپ تفنگ خونریزی را پیش برد!

 رستمی المان 2.10.2020