هفتۀ گذشته اکثریت نماینده گان ساکنین کره خاکی با همسویی حتا متحدین ایالات متحده امریکا، راه را بر فراز بلندترین قله قدرت جهانی به‌سوی جلوه گاه عدالت تاریخ باز کردند. عدالتی که از قرن‌ها قبل در زیر پاشنه‌های آهنین سلطه گران جهان پایمال گردیده است.

 به گواهی تاریخ، قدرت‌های سلطه گر جهان از مدت‌های طولانی تا قبل از جنگ دوم جهانی به‌منظور تسلط بر سرزمین‌ها با اقدامات تجاوزکارانه جنگی و لشکر کشی بکشورهای دیگر با استقرار قوتهای نظامی اشغالگرانه شان، برخی از کشور های اشغال شده را تجزیه دولتها را سرنگون، رژیمها را عوض نموده و حاکمیت ظالمانه خود را بر سرنوشت مردم تحمیل وثروتهای این کشور ها را مورد تاراج قرار میدادند.

 پس از جنگ جهانی دوم در شرایط بیداری ملتهای جهان، قدرت‌های استعماری با تغیر روشهای کهن استعماری در راستای غارت جهان با سازماندهی سیاست های نیو کلونیالیزم و استقرار قوتهای نظامی، به بهانه دموکراسی با ایجاد ترس ورعب درمیان مردم ودامن زدن به اختلافات قومی، زبانی، مذهبی ومنطقوی، صدور جنگ وتروریزم وسرکوب ملتها حضور خود را تحمیل نموده برخی از کشور ها را اشغال ومردم در بند کشیده آن را بگروگان گرفته وبا ایجاد دولتهای تحت الحمایه، گوش بفرمان، غلام صفت وصادر شده از خارج بر ملتها ی در درخواب رفته حکومت میکنند.

 قدرت‌های مداخله گرجهان به بهانه جنگ با تروریزم وبنام ایجاد صلح وامنیت ودموکراسی، بجای دموکراسی استبداد، وبعوض صلح، تشدید جنگ و نا امنی وبجای همکاری غارت و بنام باز سازی، بربادی وبیکاری، اعتیاد وفقر ومرض را بوجود آورده اخلاقیات، فرهنگ وتاریخ ملتها را بکام نابودی میکشانند.

 آنان در راستای اتحاد وسیع با متحدین خود وبرتری جویی جهانی، روند سرکوب کشور های دیگر را به اشکال مختلف رویدست گرفته وبمنظور غارت ثروتهای طبیعی کشورها تسلط کامل خود را در نقاط مورد نظرمحکم میسازند. بگونه مثال کشور های لبیا، سوریه، عراق ویمن را بجرم همبستگی منطقوی زیر نام دموکراسی وجنگ با تروریزم بخاک وخون کشانیده ودر افغانستان بیش از چهل سال است که شعله های جنگ تحمیلی ونیابتی پاکستان ومتحدین آن زبانه میکشد. وابستگان ارتجاع واستبداد جهانی دولتهای دموکراتیک ضد استعماری را دیکتاتور ورژیمهای متجاوز را دموکراسی نامیده آزادی خواه را تروریست ومتجاوز را دادخواه خوانده، قاتل را بجای شهید وشهید را بجای قاتل می نشانند؛ اما اتمسفیر تاریخ فضا ومسیر حرکت خود را دارد نمیشود با توسن یکه تازی کل جهان را در نوردید.

 در جهانی که ما قرار داریم جهانیست همراه با موجهای عضیم توفانزا وجنبشهای بزرگ اجتماعی ودادخواهانه و خیزش های بلقوه ومقابله با هرگونه موانع برسر راه خود با ایثار وایستاده گی و قربانی با گذشت از گردنه های صعب العبور، راه به‌سوی آزادی، دموکراسی وآنچه شایسته انسان باشد میگشاید.

 از آنجمله خلق آزاده فلسطین با بر افراشتن پرچم آزادی خواهی تا پای جان از خاک ومقدسات تاریخی سرزمین باستانی خود دفاع میکند. مقاوت جنبش آزادیبخش فلسطین برای مردم منطقه وجهان به الگوی آزاده گی وآزادی خواهی مبدل گردیده است. هرزمانیکه از فلسطین نام برده میشود تصویر مظلومیت وآزادی خواهی، مقاومت ودلاوری مردم قهرمان آن به ذهن انسان مجسم میشود. در حالیکه جهان به حقانیت مبارزه آزادی خواهانه مردم فلسطین این کشور تاریخی هزاران ساله و بنیاد تاریخی مقدسات دینی آن صحه میگذارد ولی دولت اسراییل در تبانی قدرت‌های متحدش مذبوحانه تلاش بخرچ میدهند تا استقلال وتمامیت ارضی این سرزمین آزاده را پامال ساخته بتصرف خود درآورند. روزی نیست که خون جوانان ونو جوانان فلسطینی بخاطر دفاع از سرزمین آبایی شان بدست نیروهای اسرایلی نریزد. گذشته از آن در راستای نادیده گرفتن معضلات فلسطینیان، دونالد ترامپ ریس جمهور ایالات متحده امریکا بجای کوشش به حل معضله دیرینه فلسطین واسراییل، اوامر برسمیت شناختن بیت المقدس بحیث پایتخت دولت اسراییل وانتقال سفارت ایالات متحده از تل ابیو به بیت المقدس را صادر میکند. با اینحال چنین موضعگیری یکجانبه سوال برانگیز است که آیا با چنین برخورد غیر قابل قبول میتوان در شرق میانه به صلح عادلانه دسترسی پیداکرد؟

 روی همین دلیل بود که جهانیان اکثراً بصدای آقای ترامپ نی گفته ودر مسیر حل قضایای پیچیده فلسطین واسراییل قرار گرفتند. چنانچه بنقل از منابع خبری، مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز پنجشنبه بیست ویک دسامبر ۲۰۱۷ میلادی در نشست اضطراری خود با رای اکثریت، تصمیم اخیر ریس جمهور امریکا را در زمینه برسمیت شناختن اورشلیم (بیت المقدس) بعنوان پایتخت اسراییل باطل دانست. سخنگوی نهاد ریاست جمهوری فلسطین بلا فاصله این قطعنامه را یک پیروزی برای فلسطین نامید. قطعنامه مجمع عمومی در حالی صورت گرفت که چند روز قبل از آن ترامپ دستور آغاز فرایند انتقال سفارت امریکا در اسراییل از شهر تل اویو به اورشلیم را امضا کرده بود. این در حالیست که قبل از رای گیری، امریکا بعضی کشور ها وسازمان ملل را به کاهش کمکهای امریکا هشدار داده بود که این گونه روش در قرن بیست ویکم تاریخ بجز کمک دربدل رای چه میتواند معنای داشته باشد که به عبارت دیگر افاده کننده خرید رای میتواند باشد. جالبتر اینکه پس از تضمیم وفیصله سازمان ملل متحد، نتانیاهو در سخنرانی خود سازمان ملل متحد را خانه دروغ میخواند.

 روی همرفته کشور ها ی رای دهنده حقانیت تغیر وحرکت را با مضاهر سیاسی واجتماعی مردم بپا خواسته تایید وخواستند گره هی از گرهگاه تاریخ فلسطین را بسود صلح وآرامش باز کنند. مشکل فلسطین بزمانی بر میگردد که از ایجاد معبد بزرگ یا اعمار مسجدالاقصا وزمان یهودیت ومسیحیت تا ظهور اسلام وانتخاب این مکان مقدس به حیث قبله مسلمین وقرار داشتن این بنای مقدس الی یک هزار سال بدست اعراب ومسلمانان جهان الی یکصد سال قبل تا سخنرانی بالفور در پی تسلط انگلیس بر منطقه واسکان دادن یهودیان در بخشی ازین سرزمین تا پس از جنگ جهانی دوم وتشکیل کشورهای فلسطین واسراییل وسرکوب مداوم ملت فلسطین توسط دولت اسراییل و روند اشغال طولانی این سرزمین تا زمان حاضروموضعگیری یکجانبه ریس جمهور امریکا، همه وهمه بیانگر معضلات بزرگ تاریخی وپرابلمهای حل ناشده تاریخ است که توجه جهانیان را بخود معطوف ومشغول داشته است.

 واما مبارزات پیگیر فلسطینی ها در بستر زمان بلاخره ثابت کرد که برغم مشکلات وقربانی های بیشمار مردم آزاده فلسطین در امر مبارزات آزادی خواهی و گستره سیاست وسیع جهانی به نیروی بالقوه مبدل میگردند وصدای بر حق آزادی خواهی وعادلانه ملت عذاب کشیده فلسطین وموضعگیری کشور های همسو بالاخره تابوی قدرت را درین گوشه بحرانی جهان میشکند. این پیروزی با موضعگیری عادلانه ترکیه، یمن وسایر کشورهای رای دهنده به سود عدالت و آزادی الگوی بی مانند وگام بینظیر تاریخی است که میتواند خلقهای جهان را در مسیر مبارزه آزادی خواهانه از خواب قرون بیدار وکله های ساده دلان را هوشیار سازد.

 بآنکه افراطیت در اسلام وهر مذهبی را همچون جنگ نا عادلانه و تروریزم بهر شکلی که باشد شدیداً محکوم نموده و به این باوریم که تمام ادیان ومذاهب در چهارچوب انسانیت وهمسویی با صلح وصفا در جهان قابل حرمت واحترام است پس نباید آنرا نادیده ودست کم گرفت وباید از آن حمایت کرد طوریکه معلوم است افغانستان نسبت بتمام کشور های جهان از تروریزم، جنگ، تجاوز ومداخلات فاجعه بار رنج بیشتر می برد بنا بر آن باید گفت که همه مشکلات ومصیبتهای جهان را میتوان در وحدت وهمبستگی دادخواهانه وصلح عادلانه حل نمود. به امید آنزمانی که حق بر باطل پیروز گردد.