(برگرفته شده از سایت انترنتی مارگریت تاچر فوندیشن به زبان انگلیسی). 

 گرباچوف در  این سفر  اش به انگلستان  گوئی که همان کلاه شپوی ونستنون چرچل را بحیث روپوش و برای طرح و تطبیق پلان های روی دستداشته اش  به عاریت گرفته بوده باشد.

گرباچوف بعد از فوت یوری آندروپوف در فبروری 1984 دیگر در سدد تسلط  سیطره قدرت و یگانه التراناتیف قدرت بعد از چرننینکو گردید، کسی که یکی از سیمبولیک ترین رهبران شوروی سابق بوده است. گرباچوف با استفاده از کرکتر ضعیف وی موضع خود را به حیث یک حاکم کودتا چی مستحکم نمود.

گرباچوف  بعد از آنکه در 11 مارچ 1985 بحیث منشی عمومی حزب کمونیست اتحاد شوروی جابجا شد، در طرح و عملی یک نفشه دقیقاٌ تنظیم شده آغاز نمود و کار های زیر را در چهار سال بعدی انجام داد:

2 جولای 1985 شورادنازی را به عوض آندری گرومیکو  بحیث وزیر خارجه و گرومیکو را  بحیث شخصیت سمبولیک در سمت رئیس شورای عالی تعین نمود.

15 اکتوبر 1985 سیاست تحت نام " شفافیت و بازسازی" را اعلان کرد.

6 مارچ 1986 تصفیه بزرگ در دورن حزب و در کنگره 27 حزب کمونیست.

30 می 1987 بر کناری مارشال سرگی ساکالوف وزیر دفاع  بعد از نشست یک هواپیما در میدان سرخ و متعاقباٌ تصفیه بزرگ در قوای مسلح اتحاد شوروی.

18 می 1988 آغاز برگشت عساکر اتحاد شوروی از افغانستان.

1 اکتوبر 1988 بر کناری آندری گرومیکو از مقام ریاست شورای عالی و جانشین شدن خودش در راٌس دولت اتحاد شوروی، ولی با قدرت و اقتدار بیشتر. همچنان ادامه تصفیه در حزب کمونیست و دستگاه دولت.

1 دسامبر 1988 قانون اساسی جدید که حدود قدرت و صلاحیت های گرباچوف را حتی از حد قانون اساسی دولت سوسیالستی قبلی هم بیشتر ساخت تا  وی تحت نام و شعار های باز سازی و شفافیت همه دستگاه دولت و حزب کمونیست را بکام خود بچرخاند. این دو شعار بدون شک یک رو پوش بر یک دیکتاتوری سازمانداده شده و قبلاٌ تنظیم شده را بیان مینمود.

7 دسامبر 1988 گرباچوف در بیانه اش در مقر ملل متحد بازگشت  500000 عسکر شوروی را از کشورهای اروپای شرق اعلان نمود.

26 مارچ 1989 در انتخابات برای کنگره حرب کمونیست 20 فیصد کادر های حزبی را به حساب تنقیص تصفیه نمود؛ و در ادامه آن در 25  اپریل 1989  110 کادر رهبری را از کمیته مرکزی حزب از وظایف شان سبکدوش نمود.

25 می 1989 کنگره حرب کمونیست با تعدیلات در قانون اساسی وی را به صفت رئیس دولت و با صلاحیت های بیشتر که در قانون اساسی قبلی وجود نداشت تعین نمود.

19 سپتامبر 1989 باز هم تصفیه  و پاکسازی حزب از وجود مخالفین.

 (برگرفته شده و ترجمه از متن هالندی ویبسایت  ویکیپپدا)

با این تصفیه حزبی و صالاحیت های بی حد دیگر وی، بدون درد سر از موجودیت مخالفین،  آغاز به ادامه و تطبیق سیاست خارجی اش یعنی آغاز  فروپاشی اتحاد شوروی و سیستم جهانی سوسیالستی نمود، فروپاشی یک سیستم که بعد از جنگ دوم جهانی به آبستن گرفت و در دهه های 60 و 70 شکل گرفت و به بخشی از سیستم اقتصادی، سیاسی و نظامی جهانی مبدل گردیده بود. در واقعیت امر بعد از ختم جنگ جهانی دوم همان طوری که پلان مارشال اقتصاد کشورهای اروپای غرب را از عمق بحران اقتصادی بیرون کشید، سیستم بلاک شرق نیز تحت پلان همکاری و بازسازی  بین دهه های 60، 70 و 80 به مدارج ترقی و انکشاف در چهارچوب تقسیم کار سیوسیالستی میان این کشور ها رسیده بودند.

گرباچوف توانست در مجموع همان معامله را با غرب انجام دهد و به تطبیق همه جانبه پلان اش دست یابد که نه تنها سیستم را در هم پاشید بلکه هیچ الترناتیف که در همان مقطع جاگزین یک اقتصاد از هم پاشیده میتوانست میگردید، را ارائه نکرد. با تسلط خلای قدرت، اقتصاد و سیاست در مجموع در قدم اول اتحاد شوروی به بحران بزرگ مواجه گردید در قدم دوم رکود آنی اقتصادی تمام کشورهای بلاک شرق را فرا گرفت و در نهایت بحرانات اجتماعی را به وجود آورد که دیگر بحران قدرت و اعتماد بر سیستم زمینه قیام های اجتماعی را به وجود آورد.

گرباچوف در همان احساسات " خون گرم" که امید به نجات و وعده های داده شده  یعنی ورود سیل آسای ملیارد ها دالر از آمریکا و اروپای غرب داشت و خود را ناجی و قهرمان داستان تلقی میکرد، دریافت که از جانب غرب فقط بحیث " لته چرکین " مورد " استفاده یکبار"  قرار گرفته و دیگر قابل دور انداختن " در بیرل کثافات " است. او که با غرور جهان را از زیر همان کلای شپوی " چرچیل گونه" اش میدید، فقط با ارسال مواد لوکس در بازار های روسیه به استقبال غرب قرار گرفت. در بحران سالهای 1989-1991 در مغازه های شوروی عمدتاٌ روسیه در هر جای لباس های شیک، شامپاین و کونیاک فرانسوی و غیره لوازم لوکس اروپای غربی که چشم های مردم را خیره میکرد، با وفرت ولی با قیمت کمر شکن وجود داشتند در حالیکه مردم برای یک قرص نان،  یک کیلو گوشت و یک لیتر لبنیات باید برای دو الی سه ساعت در صف های دور و دراز استاده و به امید رسیدن نوبت میبودند، ان ضرورت های اولیه که مردم شوروی قبلاٌ به حساب " کپیک و یا روبل" در عالم وفرت نعمات مادی عادت داشتند. ... ادامه دارد.

گرباچوف و وظایف ختم ناشده و ادامه تطبیق پلان

گرباچوف با تصفیه های چندین دوره ئی در حزب کمونست و دستگاه دولت از یک جانبی موقعیت خود را تقویه نمود بلکه حلقه  بزرگ از چهره های جدید را در ماورای سیاست و پلان خود جابجا نمود و حدود عملیات های سیاسی و اپراتیفی اش را  به طرف کشورهای دیگر اروپای شرقی آغاز نمود. او  تا سرحدی حدود صلاحیت های خود را وسیع ساخت که همتای وی یا " روی دیگر سکه"  یعنی ادوارد شواردنازی در 20 دسامبر 1990 از موقفش بحیث وزیر خارجه  شوروی استعفا نمود و از تسلط  دیکتاتوری گرباچف هوشدار داد. گرچه این چهره یکی از فیگور های اصلی فروپاشی شوروی بود و ممکن هدف وی جای پا پیدا کردن در دولت جدید گرجستان بوده باشد که همانطور هم شد. علاوتاٌ تمرکز قدرت در وجود گرباچوف حتی در تضاد با شعار دموکراسی غربی بود ولی وی هیچ گاهی مورد انتقاد غرب قرار نگرفت بلکه سیاستبازان وقت غرب پیوسته وی را بحیث قهرمان داستان و ناجی اروپای شرق میدانستند.

 گرباچوف  در 5 دسامبر 1989 به اشتباه مداخله شوروی در چکوسلواکیا (1968) اعتراف و آنرا محکوم نمود. این حرکت و تبارز  وی در واقعیت دادن زیگنال برای آغاز تحرکات سیاسی بود که  در قدم اول بحرانات سیاسی و در قدم دوم فروپاشی حکومت های سوسیالستی را با عث گردید. سال 1990  سال تحریک اپوزیسیون های کشورهای اروپای شرقی بود که به تعقیب هر سفر و بیانیه گرباچوف در جمعیت مردم، دولت های سوسیالستی در چکوسلواکیا، مجارستان، بلغاریا و دولت های داخل اتحاد شوروی یکی پی دیگری  از هم میپاشیدند. گرباچوف در فرو پاشی دولت جمهوری دموکراتیک آلمان شرق و وحدت دو آلمان بدون کدام عکس العمل در حالت " خموشی علامت رضا " قرار گرفت. درسفر اش به آلمان شرق برای اولین بار به علامه تحریک به قیام مردم و چراغ سبز به فروپاشی دیوار برلین، بالای این دیوار به اشتیاق منظره برلین غربی را به تماشا گرفت

 در آخرین قدمه های تطبیق پلان تنظیم شده اش و  در عمق بحران جامعه شوروی وی  به  امید وعده های داده شده جامعه اروپائی و هفت کشور بزرگ صنعتی و اقتصادی جهان در 16 جولای 1990  دستگاه رادیو و تلویزیون دولتی را از انحصار دولت برون ساخت و در 19 اکتوبر  همان سال تطبیق پلان بازار آزاد (اقتصاد مارکیت) را اعلان نمود. این چهره " دل خوش کرده  به کمک های میلیارد دالری" در اوج تشویق های غرب، تحفه تشویقی جایزه نوبل را در 17 اکتوبر 1990 بدست آورد.

 گرباچوف  بدون شک یک پلان را تنظیم و عملی نمود که ابتکار  ادامه و تطبیق آن دیگر از دست هایش و از حدود قدرت و صلاحیت دیکتاتورمنشانه اش خارج و بدست آمریکا و جامعه اروپائی افتاد.

گرباچوف با تمام جراٌاٌت و پرروئی و اطمینان بر پشتیبانی آمریکا و جامعه اروپائی توانست وظیفه خود را در فروپاشی سیستم سیاسی اتحاد شوروی و بلوک سوسیالستی شرق انجام دهد.  وی همچنان تمام همکاریهای اقتصادی و پیشتیبانی از تعداد از کشورهای مربوط جهان سوم را بصورت آنی قطع نمود، در حالیکه این کشور ها بیشترین  همکاریها و کمک های بلاعوض را از اتحاد شوروی بدست میآوردند که بر بنیاد آن در مسیر رشد و انکشاف اقتصادی یعنی  بعد از رهائی از بند استعمار، قرار گرفتند.

 پلان گرباچوف فقط  پلان بحران و فروپاشی بود که دامنه آن از کشور شوروی، کشورهای اروپای شرق و کشور جهان سوم که خود را در یک رشد نسبی اقتصادی بخصوص " اقتصاد مادر"  در میآفتند، را در بر گرفت. او با ایجاد بحرانات اقتصادی – اجتماعی و سیاسی و همچنان تسلط  روحیه عدم اعتماد به آینده در کشورهای فوق الذکر در موقف کسی قرار گرفت که با ختم نقش اش،  بخش بعدی را وا گذاشت به ادامه و انجام وظایف استخباراتی آمریکا و اروپای غرب. این همان نقشه تسلط سیاست تک قطبی است که عملی گردید و به حیث یک واقعیت موجود در جهان و سیاست جدید مبدل گردید.  

در 22 جنوری 1991 که کشور و مردم شوروی در عمق بحران اقتصادی  دست و پا میزدند، جامعه اروپائی از دادن کمکهای مواد غذائی و وعده دادن پول داده شده  شان  اباٌ ورزیدند و آنرا به حالت تعلیق در آوردند.

در 17 جولای روشن گردید که وعده کمک های چندین ملیارد دالری هفت  کشور صنعتی جهان که توسط گرباچوف تقاضا شده بود، عملی نشد و این  یکی از علل تعین کننده فروپاشی شوروی تلقی میگردد. با آغاز قیام های سازمانداده شده در سه جمهوری های پری بالتیک دیگر نا توانی گرباچوف دریک  پلان عملی شده  برایش به مانند درد دندان محسوس بود. وی به مانند یک پارچه چرکین و یکبار استفاده شده در برابر بند ریگی که توان مقاومت موج های غول آسای توفان گونه بحری را نداشت،  خود را یکه و تنها در یافت وهم در یافت که  قمار بزرگ را به حریف مکار باخته است. او دیگر بازنده در برابر چهره معاملگر و الکولیست مانند بوریس یلتسن هم قرار گرفت. هر گونه تلاش برای حفظ آن صلاحیت های دیکتاتورمنشانه اش که با خدعه و زوز و اتکا به غرب در قانون اساسی شوروی وارد ساخته بود که حزب کمونیست، دولت مقتدر شوروی و قانون اساسی را دچار تغیر های وسیع ساخت، تیر های در آب خورده بودند.

از این ببعد جهان دیگر یک قطبی شد، امریکا رستم میدان سیاست‌های بین‌المللی گردید. پیمان ناتو را دیگری رقیب نظامی چون پیمان دفاعی وارسا قابل محاسبه نبود. اتحاد شوروی برای همیشه از بین رفت، جنگ سرد بعد جدید را گرفت و دستگاه اقتصادی و موسسات بزرگ تولیدی کشورهای اروپای شرق میدان چور و چپاول شرکت های برزگ غرب گردید.

گرباچوف در 26 دسامبر 1991 از پست ریاست دولت اتحاد شوروی استعفا نمود و دیگر بحیث یک سیاستمدار سرگردان و طرد شده به اساس خدمت به رقبای  قبلی اتحاد شوروی و از طرف آنان به مسئولیت یک نهاد کوچک بین‌المللی منسوب  و بعداٌ با تشکیل یک حرب سیاسی لیبرال دموکرات در روسیه  دیگر رستم زمان نه بلکه بحیث یک  فریب خورده زمان میگفت که: " من هرگز تصمیم به فروپاشی شوروی نداشته ام"  که  غرب هم او را در این ادعا اش همراهی میکرد ولی یکبار دیگر به  طرح، تطبیق، ادامه و انجام پلانهای وی باید تعمق و دقت نمود که چگونه این پلانها دقیق و سنجیده شده عملی گردید و جهان به سیاست و فعالیت های توسعه طلبانه غرب و بخصوص  آمریکا و انگلستان تسلیم داده شد. اساسات پنجگانه همزیستی مسالمت آمیز که در اساسنامه ملل متحد تسجیل یافته و یکی از سنگ پایه های حفظ صلح و ثبات بین‌المللی محسوب میگردید، دیگر به طاق نیسان گذاشته شد و دوره نفوذ و تسلط سیاسی و نظامی غرب و ناتو آغاز گردید.

 

گرباچوف از دنیا رفت ولی یک دنیای بزرگ نفرت را از آن خودش ساخت و خود و پشتیبانان بی افتخارش ک به سیاست سازشکارانه او دل بسته بودند نیز یکی پی دیگیر قربانی اهداف معامله گرانه این سیاتباز خود خواه و از خود زاضی گردیدند.