رخدادهای روان در شرق میانه، به ویژه درسرزمینهای اشغالی که شنیدنش رنجش زا و دیدنش دردباراست، درهفته های گذشته یکبار دیگر چهره غیرانسانی تجاوز و اشغالگری را برجسته ساخت. براساس تازه ترین گزارش اداره بهداشت فلسطین رقم کشته شده گان درنوارغزه امروز به ۱۱۰ تن رسیده و وضع صحی تعدادی از زخمی ها که به دلیل نبود امکانات لازم بهداشتی در «بزرگترین زندان سربازجهان» * هنوز درزیرخیمه ها تداوی می شوند بد و وخیم خوانده شده است.
روشن است که این قتل و کشتار بی رحمانه ثمره اشغال سرزمین های فلسطینی، پشت پا زدن به موازین حقوق بشر، نادیده گرفتن حقوق مردم فلسطین و کشتار بی رحمانه آنها درسایه حمایت بی چون و چرای امریکا و سکوت مرگبار دولت ها و رسانه های «جهان آزاد» امکان پذیرمیباشد. موضعگیری یک جانبه و قرارگرفتن بدون قید و شرط دولت امریکا در برابر تحقق «نقشه راه» و برنامه قبول شده «راه حل دو دولت»، و جانبداری بی قید و شرط از دولت راستگرا صهیونیستی اسراییل ازجمله انتقال سفارت امریکا به بیت المقدس و آنهم در روز «نکبت»، سالگرد تاسیس دولت اسراییل چیزی جزپایمال کردن حقوق حقه فلسطینی ها، نادیده گرفتن مصوبه های سازمان ملل متحد و حمایت آشکار ازسیاست های اشغالگرانه نیست.
درچنین جوسیاسی ـ تبلیغاتی یک جانبه بیشتر رسانه های غرب از پخش و پوشش خبری در باره دیدگاه ها و موضعگیری صدها هزار اسراییلی که با سیاست های اشغالگرانه و جنایات دولت اسراییل سروکارنداشته سر باز زده؛ و تنها مصروف پخش دیدگاه ها، تهدیدات و تجاوزات دولت صهیونیستی می باشند. بربنیاد شماری از نظرسنجی ها اکثریت فلسطینی ها و اسراییلی ها، راه حل دو دولت را به عنوان وسیله ای برای برون رفت از وضع موجود ترجیح می دهند. علاوتاً اکثریتی از یهودی ها، تقاضای فلسطینی ها را برای تاسیس یک دولت مستقل منصفانه می دانند و فکر می کنند اسراییل می تواند با تاسیس چنان دولتی موافقت کند.
در رابطه با جنایت هفته گذشته درغزه ترقیخواهان اسراییل با پخش اعلامیه هایی خواست های را پیشکش نمودند که در نشست دیروزی «سازمان همکاری اسلامی» نیز طرح شده است. بادریغ این اعلامیه ها و موضعگیری ها در رسانه های غربی و «آزاد» اقبال چاپ نمی یابند.
نامورترین شخصیت های اجتماعی و فرهنگی اسراییل در هفته گذشته ضمن پحش اعلامیه ایی در باره قتل عام درغزه نوشتند:
«ما شهروندان اسراییل که آرزو داریم تا کشورمان امن و عادل باشد، در وحشت و انزجارنسبت به کشتارعظیم معترضین غیرمسلح فلسطینی درغزه قرارداریم.
هیچ یک ازمعترضان خطرمستقیمی را برای دولت اسراییل و یا شهروندان آن به بار نمی آورد. کشتار ۶۰ مظاهره کننده و هزاران مجروح دیگر خاطره قتل عام شیرپه ویل (Sharpeville) ـ افریقای جنوبی در سال ۱۹۶۰ ترسایی را زنده می نماید. جهان پسانتر وارد عمل شد.
ما از اعضای صادق جامعه جهانی خواستار اقدام عملی هستیم؛ و تقاضا می نماییم تا آنهایی که دستورشلیک را صادرنموده اند مورد بازخواست قرارگرفته، و به دادگاه کشانیده شوند. اعضای کنونی دولت اسراییل به خاطر اقدامات جنایت بارشان که بر معترضین غیرمسلح شلیک می نمایند مسوول می باشند.
جهان باید دست به اقدام شود تا کشتار روان پایان یابد.
ـ اورهام بورگ (Avraham Burg)، سخنگوی پیشین کنست (پارلمان اسراییل ـ م) و صدر جیویش اجنسی،
ـ پروفیسورنوریت پلید الهانن (Prof. Nurit Peled Elhanan)، یکی از برنده گان جایزه سخاروف ـ ۲۰۰۱
ـ پروفیسور داوید هارل (Prof. David Harel)، معاون رییس اکادیمی علوم اسراییل و دارنده جایزه اسراییل ـ ۲۰۰۴
ـ دانی کاراوان (Danny Karavan)، برنده جایزه اسراییل ـ ۱۹۷۷
ـ پروفیسور یهوشاوه کلودنی (Prof. Yehoshua Kolodny)، برنده جایزه اسراییل سال ۲۰۱۰
ـ الکس لیواس (Alex Levac)، عکاس و برنده جایزه اسراییل ـ ۲۰۰۵
ـ پروفیسور یود نه ایمن (Prof. Judd Ne'eman)، مدیر و برنده جایزه اسراییل ـ ۲۰۰۹
ـ پروفیسور زیف اشتیرن هل (Prof. Zeev Sternhell)، تاریخدان و برنده جایزه اسراییل ـ ۲۰۰۸
ـ پروفیسور داوید شولمن (Prof. David Shulman)، برنده جایزه اسراییل ـ ۲۰۱۶
ـداوید تارتاکوور (David Tartakover)، هنرمند و برنده جایزه اسراییل ـ ۲۰۰۲» **
در همین حال نشست فوقالعاده «سازمان همکاری اسلامی» که به درخواست رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه و رییس دورهای این سازمان در واکنش به کشتار بی رحمانه فلسطینی توسط دولت صهیونیستی درنوارغزه برگزار شد؛ به بررسی تحولات اخیردر فلسطین و انتقال سفارت امریکا به بیت المقدس پراخته، و تصمیم مشترک دربرابر جنایات روان در فلسطین اتخاذ خواهد نمود...در این نشست رهبران و روسای ۱۳ کشور، معاونان رییس جمهور و نخست وزیران، وزرا خارجه، و نماینده گان بلند پایه کشورهای عضو «سازمان همکاری اسلامی» مشارکت دارند. از جمله شرکتکننده گان برجسته در نشست امروز روسای جمهور ایران، افغانستان و سودان، امیران قطر و کویت، پادشاه اردن، و نخست وزیر فلسطین، پاکستان ... هستند.
برخلاف بیشترین کشورهای این سازمان که فقط به صدوراعلامیه ها سیاسی بسنده کردند، رجب طیب اردوغان با لحن شدید به محاسبه با اسراییل پرداخته؛ و رفتارارتش اسراییل در برابر فلسطینیها را با اقدامات نیروهای المان نازی مقایسه کرده گفت: «فرزندان آنهایی که طی جنگ جهانی دوم در اردوگاهها تحت انواع شکنجه بودند، امروز به ترتیبی به فلسطینی ها حمله می کنند که نازیها را شرمنده می کند.»
او دربخش دیگری از سخن رانی اش اضافه نمود: «بین ظلمی که ۷۵ سال پیش در اروپا بر مردمان یهودی رفت، با سبوعیتی که امروز بر برادرانمان در غزه می رود، فرقی نیست.» اردوغان در نشست «سازمان همکاری اسلامی ـ OIC» اسراییل را یک «دولت تروریست» خوانده گفت در حالی که امریکا با استفاده ازحق ویتو در شورای امنیت جلو هر قطعنامه ای علیه اسراییل را می گیرد، این مساله درمجمع عمومی سازمان ملل متحد دنبال خواهد شد.
ترکیه از شمار محدود کشورهای بود که در واکنش به قتل عام فلسطینی ها سفیرآنکشور را از ترکیه اخراج نموده، و دست به اقدمات روشن سیاسی زد.
دو خواست مهم دیگر این نشست: درخواست جابجایی «قوای حافظ صلح بین المللی» در مرز میان اسراییل و فلسطین؛ و کشانیدن عاملین این جنایات ضد بشری دربرابردادگاه بین المللی بود.
درخواست برای کشانیدن جانیان و قاتلان مردم بی دفاع به دادگاه بین المللی، پایان بخشیدن به وضع موجود و برقراری صلح پایه دارمیان اسراییل و فلسطین، ایجاد دو دولت مستقل فلسطینی و اسراییلی بر بنیاد توافقات انجام شده، و زیست باهمی در صلح و مدارا در منطقه ...نیروهای صلح خواه و ترقی پسند اسراییل و فلسطین را درخط واحد قرار داده است. این ها دریاری و حمایت جامعه جهانی و بشریت مترقی می توانند فلسطین و باشنده گان آنرا از شر بد رایی ستم پیشه گان اسراییلی که مناطق اشغالی را چون دهن گورهولناک ساخته است خلاص نمایند.
*یک ژورنالیست لبنانی بادرنظرداشت وضع دردبار وغیرانسانی در نوارغزه، آنرا «بزرگترین زندان سربازجهان» خواند، و ژورنالیستان دیگر نیز این گزینه را پسندیدند، و درگزارشات شان غزه را چنین نامیدند.
درخوریاد است که درنتیجه سیاست محاصره، تهدید، تحریم و تجاوز دولت اسراییل، بیش از ۹۵ در صد باشنده گان غزه از داشتن آب آشامیدنی صحی محروم اند. شهروندان غزه روزانه حد اکثر به ۴ ساعت برق دسترسی دارند. بیش از ۲ میلیون فلسطینی حق برون رفت و مسافرت ازعزه را نداشته، ۵۰ در صد جوانان از زنده گی در این شرایط غیرانسانی به ستوه آمده مرگ شانرا آرزو می نمایند؛ و بیش از ۵۰ در صد باشنده گان غزه در بی کاری بسرمیبرند. تجاوزگران اسراییلی هرازگاهی که خواسته باشند به بهانه های گوناگون براین منطقه و تاسسیات دولتی ومناطق مسکونی حتا بیمارستان ها و کودکستان ها راکت و بم می فرستند.
**برگردان از متن المانی توسط نگارنده