داکتر اسد محسن زاده: گذری بر برداشت‌های انسانی و امروزینه «همایش اجتماعی جهانی»

نابود باد رنج های بیکران، دردها ،شکایت هـا و اعتراضات مردم افغانستان

همایش جهانی جنبش‌ها و شخصیت‌های اجتماعی که با نام «فورم اجتماعی جهان» نام و ننگ یافت، باگذشت بیش از یک ونیم دهه پایش را به کشور کانادا، یکی از کشورهای بزرگ سرمایه داری و عضو کلوپ (جی ۷) رسانید. تا حال همایش‌های جهانی این فروم بااعتبار و مهم جهان بیشتر در قاره امریکای جنوبی، افریقا و آسیا برپاشده؛ و این بار نخست است که گردهمایی نهادها و شخصیت‌های اجتماعی جهان در نیم قاره شمالی راه اندازی شده و نگاره‌های واقعگرا از روحیه زمان و چهره نظام سرمایه داری را به دست می‌دهند. در برهه زمانی پانزده سال شرکت کننده گان این همایش که از طیف گسترده نیروهای اجتماعی جهان نماینده گی می نمایند با حفظ تنوع دردیدگاه و برداشت ها؛ منحیث جنبش پویا پاسخ های عقلانی و قابل پذیرش را برای حل پرابلم های بی شمار در گوشه و کنار جهان و مناسبات اقتصادی ـ اجتماعی را پیشکش داشته است.

امسال درکار دوازده همین همایش یا فورم اجتماعی جهان (۹ الی ۱۴ اگست) بیش از ۵۰۰۰۰ فعال از سراسر جهان در حالی اشترک می نمایند؛ که دولت کانادا برای گروهی از فعالین جنبش‌های اجتماعی از جمله از کشورهای افریقا و آسیا ویزه مسافرت به این کشور را نداد. در تاریخ پانزده ساله جنبش* برای اولین بار امسال فورم در انتقاد از سرمایه داری و گلوبالیزیشن در نیم کره شمالی و آنهم در یک کشور سرمایه داری عضو گروه ج ۷ برپا، و توپ پارچه عملکرد و اثرات نظام سرمایه داری را در برابر چشم جهانیان باز می نماید. در کنفرانس شش روزه امسال فعالین جنبش‌های اجتماعی از ۱۱۸ کشور جهان شرکت داشته و در سیزده بخش که به مسایل عمده اجتماعی و اقتصادی اختصاص داده شده است، موضوعاتی چون: مبارزه با فقر، دفاع از داعیه صلح جهانی، حفظ محیط زیست، برخورد با معضل مهاجرت ها، نظام بانکی و مالی غیرعادلانه، اثرات کشنده برنامه های ریاضت کشی و ... سایر مسایل مبرم جهانی مورد برسی و کنکاش قرارگرفته؛ در برابر برنامه های نیولیبرال راه حل هایی به سود لایه های نیازمند و ناتوان پیشکش می گردد. گشایشگر همایش حاضر راه اندازی مارش بزرگ به روز سه شنبه در خیابان های مونتریال با شرکت هزاران شرکت کننده همایش از سراسر جهان؛ و شهروندان کانادا بود. قرار است ۱۲۰۰ برنامه دیگرهمایش شامل گفت وشنود ها، شناسایی سازمان ها و اقدامات اقتصادی و اجتماعی، برنامه های فرهنگی، نمایش های هنری و ... برنامه این همایش را مکمل سازد. از روزی که در سال ۲۰۰۱ ترسایی در شهر پورتو الیگروی برازیل برای نخستین بار نهاد ها و شخصیت‌های اجتماعی از سراسر جهان در برابر کنفرانس تجارت جهانی گردهم آمدند، تا به حال دگرگونی و تحولات زیادی در شیوه کار و اندوخته های جنبش و سازمان های اجتماعی جهان پدید آمده؛ و این جنبش‌ها توانسته اند پیوند تنگاتنگی با سندیکا های کارگری، نهاد های جوانان و زنان، ابتکارات حفظ محیط زیست، نهاد های فرهنگی و سایر ابتکارات مردمی در سراسرجهان برقرار؛ و به جایگاه و اعتبار جهانی خود بیفزاید.

امروز این فورم با اعتبار جهانی که درآن نهادها و شخصیت‌های اجتماعی علمی از کشورهای مختلف، با دیدگاه های متفاوت سیاسی و دینی شرکت دارند، به وزنه ایی دربرابر دست اندازی ها، تازش ها و فرمانروایی سازمان تجارت جهانی، فورم اقتصادی جهانی در داووس، کنفرانس سالانه سران کشورهای «جی ۷» و سایر نهاد های جهان خوار تبدیل شده است.

همایش مونتریال سیزده موضوع یا تم را مورد بررسی قرار خواهد داد که: «راهکارهای همبسته گی اجتماعی ـ اقتصادی جایگزین در برابر بحران سرمایه»، «دمکراتیزه سازی ‌سازی نهادهای آموزشی و ارتباط جمعی»، «فرهنگ صلح، مبارزه برای عدالت، و خلع سلاح»، «استعمار زدایی و حق تعیین سرنوشت مردم جهان»، «دموکراسی، جنبش‌های اجتماعی و شهروندی»، «فرهنگ صلح و مبارزه برای عدالت و غیرنظامی سازی»، «مبارزه جهانی وهمبسته گی بین المللی»، «مبارزه در برابر تبعیض نژادی، بیگانه ستیزی، پدرسالاری و بینادگرایی» از شمار این تم ها می باشد. دراین سیزده کنفرانس مساله نابرابری اجتماعی، فرار ومهاجرت و آموزش در هفت کنفرانس مورد بررسی قرار می گیرد. در همایش مونتریال شخصیت‌های نامدار اجتماعی کشورهای سرمایه داری چون:

ناوومی کلین، نویسنده امریکایی، ادگار مورین فیلسوف فرانسوی، ریکاردو پیتریلا سیاست شناس و فعال حقوق بشر از ایتالیا، پروفیسور دومینیک پیلون سخن گوی سازمان اتک ـ فرانسه و... نیز شرکت می نمایند.

در فورم مونتریال به مساله حرکت های انسانی و مهاجرت ها به اروپا، بحران محیط زیست، بهشت فرارمالیاتی، اقتدار سرمایه مالی؛ و قرارداد های جنجال برانگیز تجارتی چون: CETA, TPP, TTIP, TiSA. جایگاه بلندی داده شده، و قراراست این مسایل مورد ارزشسنجی و نقد قرارگرفته؛ و برنامه های الترناتیف در برابر آنها پیشکش گردد.

در خوریاد است که تحمیل سیاست های خشن ریاضت کشی و زورگویی سرمایه مالی در بسا کشورهای سرمایه داری دراروپا و امریکا از جمله در کانادا وسایر نقاط جهان زمینه ساز کاهش دستمزده های، صرفه جویی و یا قطع خدمات بهداشت و آموزش اجتماعی، بی باوری و کاهش سطح همبسته گی اجتماعی، تخریب محیط زیست انسانی و سایر موارد شده است. این سیاست ها و برنامه ها با ناهمسازی عمومی روبرو بوده؛ ودرمبارزه با اثرات این سیاست های ضد انسانی و درمبارزه مشترک دربرابر اثرات جنگ، به خاطرقراری صلح جهانی، حقوق اجتماعی زحمتکشان؛ چیره گی مردمسالاری وبرقراری یک جهان دیگر ازهمایش مونتریال تکانه هایی تازه ای انتظار می رود.

در باره فعالیت های پانزده ساله «فورم اجتماعی جهان» می توان گفت که این همایش از سال ۲۰۰۱ تا سال ۲۰۰۷ ترسایی سالانه یک باربرگزار گردید، ولی به دلیل مشکلات هماهنگی و حجم عظیم کاری درسال های پسین این فورم هر دو سال یکبار برپا می شد. قرار برآن شده است تا با راه اندازی همایش مونتریال، این گردهمایی بزرگ جهانی همه ساله برپا گردد.

بدون تردید پاسخ ها و یافته های این همایش برای کشورها و مردمان جهان؛ از آن شمار افغانستان که در دو راهی ادامه سیاست های ناکام و ضد مردمی نیولیبرال دهه گذشته، و پذیرش سیاست های اقتصادی ـ اجتماعی مردم سالارانه و آینده نگر؛ قرار دارد از ارزش فراوانی برخوردارمی باشد. جا دارد تا نیروهای هوادارمردم ازیافته های این همایش «فورم اجتماعی جهان» به سود توده ها و آینده رشد تحولات اجتماعی درکشور بهره بگیرند.

*کشورهای میزبان نشست های دوازده گانه «فورم اجتماعی جهان»:

۲۰۰۱ ـ پورتو الیگرو، برازیل

۲۰۰۲ ـ پورتو الیگرو، برازیل

۲۰۰۳ ـ پورتو الیگرو، برازیل

۲۰۰۴ ـ بمبی، هند

۲۰۰۵ ـ پورتو الیگرو، برازیل

۲۰۰۶ ـ باماکو ـ مالی، کاراکاس ـ ونزویلا و کراچی ـ پاکستان

۲۰۰۷ ـ نایروبی، کنیا

۲۰۰۹ ـ بیلیم، برازیل

۲۰۱۱ ـ داکار، سنیگال

۲۰۱۳ ـ تونس، تونس

۲۰۱۵ ـ تونس، تونس