مفهوم وحدت در میان موجودات هستی از نگاهی فلسفی و اجتماعی کار برد داشته و باهم ارتباط دیالکتیکی دارند. وحدت در میان انسان‌ها بر شالوده اراده و عمل برای تحقق اهداف و آرمان‌های معین فردی و اجتماعی، در روند تاریخی یا به شکل ضروری (بر اساس دیترمینزم دیالکتیکی) و یا تصادفی رخ می‌دهد. چنانکه تیوری علمی حکم کرده است:«عمل ملاک حقیقت است».

 بر شالوده این امر است که نیروهای فعال و مثبت با وحدت عمل در جامعه همیشه به فکر خیر و بهروزی و رشد و تکامل مثبت انسان‌ها درروند تاریخ بوده و به دستاوردهای عظیم نایل شده اند.

 کشور ما در وضع فعلی از لحاظ تاریخی دریک حالت آشفته بر اساس استبداد دینی که بعد از حاکمیت دولت طالبان نظر به دسیسه و توطیه امریکا با تبانی رهبران خاین دولت جمهوری اسلامی افغانستان بالای مردم تحمیل شد، می‌باشد. این رخداد غم آور بلای بزرگ شد برای مردم جنگدیده و رنجدیده افغانستان. ناگفته نه باید گذشت این امر توسط دموکرات‌های آمریکایی که خود را برحق نگهبان حقوق بشر و آزادی انسان و فردیت معرفی می‌نمایند و علیه استبدادی دینی و تروریزم بین‌المللی خویش را می‌دانند، صورت گرفته است. مردم افغانستان را یکبار دیگری درگرو مرتجع‌ترین و سیاه‌ترین نیروهای متحجر قرون نوسنگی سپردند که هدف شان عقبگرد به باورهای قرون تاریک تاریخ می‌باشد. علم و فرهنگ و اندیشه و خردورزی از افغانستان با مغزها یکجا کوچ و فرار و رخت بست. زن ستیزی و روشنفکر ستیزی آغاز کردید، زنان و دختران و افراد نخبه تحصیل کرده باتجربه علمی از صحنه فعالیت‌های اقتصادی و فرهنگی و سیاسی بیکار و به حاشیه جامعه کشانیده شدند. ملا و چلی و شیخ‌های دیوبندی جای آن‌ها را اشغال کرد. بنا بر امرونهی رهبران «تخیلی» شان دختران وزنان نمی‌تواند که در نهادهای آموزشی شامل و به تحصیل و آموزش ادامه بدهند. این تغییر نامناسب و عقب روی تاریخی یکبار دیگر مسؤولیت بزرگ را به دوش وطنپرستان عدالت‌خواه ملی و دموکراتیک قرار داد تا دریک صف ارمان گرانه علمی و تاریخی دورهم جمع و صفوف خویش را با از بین بردن هر نوع اختلاف‌های سلیقوی و گروهی و ایدیالوژیکی فشرده‌تر و بسیج بسازند و درفش روشنگرایی را در دفاع ارزش‌های دموکراتیک توده‌های مردم افغانستان که درروند تاریخ به دست آورده اند دوباره بلند سازند؛ از حقوق برحق زنان و دختران و سایر اقشار جامعه دفاع نمایند. خوشبختانه برای تحقق این امر با برپایی جلسه مؤسس «شورای ایتلاف نیروهای ملی و دموکراتیک افغانستان از بدنه جداشده یی حزب دموکراتیک خلق افغانستان و سایر دگر اندیشان و همسوگریان به سوم اپریل 2022 ترسایی اعلام موجودیت کرد، امکان پذیر و روزنه امید را گشود. این حرکت خردمندانه علمی جهش بزرگ تاریخی در راستای ایجاد گردان رزمنده یی سیاسی که طیف وسیع از نیروی‌های باقی مانده جنبش عدالت‌خواهانه را در آینده در بر خواهد گرفت، می‌باشد. البته این رویداد باعظمت تاریخی به اثر زحمتکشی و رشادت پیش کسوتان و سازمانده گان پرتلاش این ایتلاف بوده که قابل ستایش و قدردانی می‌باشد. بی‌شک این امر خطیر موفقیت بزرگ است به‌سوی افق‌های روشن و کسب قله‌های پیروزی مبارزه عدالت‌خواهانه یی برحق مردم. شوربختانه تا حال نیروهای دموکرات و ملی عدالت پسند در طول بیست سال و اندی بزرگترین فرصت‌ها را بر اساس خودمنشی دغدغه های اصولی و غیراصولی، قومی، زبانی، منطقوی، شخصیت پرستی، گروه پرستی، دگماتیزم و دنباله روی سیاسی از دست داده و تأثیر گذار در جامعه نه بودند. عده‌یی شعوری و یا غیر شعوری در جهت بسیج نیروهای دموکرات و ملی قرار گرفته‌اند!

 تاریخ ثابت ساخته هرزمانی این نیروها باهم متحد و یک پارچه بوده به قله‌های پیروزی چنگ انداخته و هر زمانی با هم اختلاف و از هم دور بودند به شکست‌های سیاسی مواجه شده که تا سرحد از بین رفتن بهترین رهبران و رفقای شان شده است. «ملتی که تاریخ خود را فراموش کند و نه داند محکوم به تکرار آن خواهد بود».

 از تاریخ خوب بد گذشته پند گرفت و آن را رهنمای عمل قرار دهیم.

 بقای ما در وحدت و همبستگی ماست.