هیچ گنجی دیگ بی سرپوش نیست

 هیچ دولت این‌قدر خاموش نیست

 باآنکه هموطنان عزیز کما بیش آگاهی دارند که گروه‌های اجیر و مزدور صفت طالب داعش پرتاب شده از خاک پاکستان در جنگ نیابتی با تجهیزات جنگی و دستگاه ماشینری و همراه با وسایل انتقالات بزرگ از دیر زمانی تا بدین سو گوشه گوشه قلب وطن ما را شگافته منابع زیر زمینی، سنگ‌های قیمتی و ثروت‌های طبیعی کشور ما را به غارت برده و به پاکستان انتقال می‌دهند.

 چنانچه به نقل از منابع خبری بی بی سی لندن مورخ ۲۳. ۵. ۲۰۱۸ اخبار تحت عنوان «هشدار در باره استخراج غیرقانونی معادن در افغانستان» چنین ارایه می‌کند که «داعش و طالبان سالانه صدها هزار دالر ازین راه درآمد دارند» این منبع خبری با اشاره به استخراج سنگ‌های قیمتی در دو ولسوالی ولایت ننگرهار و سنگ لاجورد در ولایت بدخشان و انتقال آن را به خاک پاکستان و همچنان درباره رونق تجارتی آن می‌افزاید که «اولین خریدار آن امریکا و دومین خریدار آن اروپا می‌باشد». در خبر مذکور اشاراتی مبنی بر جنگ‌های طالب وداعش بر سر تسلط به منابع یاد شده مؤید این حقیقت است که جنگ در افغانستان، جنگ بر سر منابع و معادن است.

 در خبر دیگری از همین منبع زیر عنوان «پول پودر بچه * بدست طالبان وداعش می‌رسد» در بخشی از خبر آمده است که «... سهم طالبان از تجارت غیرقانونی سنگ تالک که در تولید این محصول استفاده میشود به سه صد میلیون دلار در سال تخمین شده داعش هم ازین راه صدها هزار دلار درامد دارد». در ادامه این خبرچنین آمده است «... گلوبال ویتنس در گزارش تازه گفته که پاکستان مقصد اصلی سنگ تالک افغانستان است وامریکا واروپا از خریداران عمده این مواد معدنی هستند.»

 دستبرد ثروت‌های طبیعی از کشوریکه بیش از نصف نفوس آن زیر خط شدید فقر نفس میکشند، منابع و ثروت‌های آبایی آنها بتاراج میرود.

 بنظر می‌رسد از روزیکه لشکر نظامی خارجی زیر عنوان جامعه جهانی بمنظور جنگ با تروریزم وبرای آوردن صلح وثبات درافغانستان آمده اند، گفته میشود که اوضاع امنیتی نی تنها بهبود نیافته بلکه بدبختانه بد تر هم شده میرود. چنانچه طی دهسال گذشته با حضور نظامی اروپایی وامریکایی، اگر موجودیت گروه شریر طالبان را در نظر بگیریم این گروه نسبت به دهسال قبل چند برابر بیشتر وساحه نفوذ آن گسترده ترمیشود. علاوه بر موجودیت طالبان بسیاری نقاط کشور به جولانگاه تروریستان داعش والقاعده مبدل گردیده ومناطق امن کشور به نا امنی وحملات مرگبار مبدل میگردد.

  همچنان در طول سالهای جنگ محصولات کشاورزی روبه کاهش بوده وحاصل تریاک ومواد مخدره به ارزش میلیاردها دالر رسیده است. گذشته از آن روز تاروز بروی آتش جنگ نیابتی در کشور ما توسط همسایه گان وهمدستان خارجی شان روغن پاشیده میشود که آتش جنگ همچون اژدهایی بدور منابع طبیعی کشور ما زبانه میکشد.

 سوال اساسی درینجاست که دور از ذره بین قوتهای خارجی در افغانستان آنهم مجهز به تکنالوژی عصری وپیچیده، آیا پشه ای پر زده خواهد توانست؟ در حالیکه دزدان وغارتگران پاکستانی با ماشینری عریض وطویل وسایل نقلیه بزرگ همه روزه پاره پاره معادن افغانستان را بخاک پاکستان انتقال می‌دهند.

 از طرفی دولت تحت الحمایه افغانستان که نمیتواند جلو دزدان وغارتگران چسپیده بدارایی ومنابع طبیعی افغانستان را بگیرد، هر رویداد مهم را به بهانه کمیسیون وهیاُ ت بررسی که اصلاً وجود فزیکی نخواهد داشت خاک بچشم ملت زده واز کنار بسیاری قضایای بزرگ باسکوت مرگباری میگذرد. پس معلوم میشود که از مدیریت کردن بهتر درمسایل جاری این کشور عاجز است.

 چنین وضع المناک، اشک از چشمان انسانهای متعهد ووارثین اصلی این سرزمین جاری می‌کند، زیرا که هیچ کشوری در تمام جهان همچو ن دیگ بی سر پوش نیست.

 هیچ مسوُلی چنین بی ننگ نیست

 بنده ی غار تگران سنگ نیست

 تا که معد نها ست، بغیر از خلقها

 هیچکس مایل به ختم جنگ نیست

  بنا بر آن بی نیاز از اثبات است که وارثان وصاحبان اصلی آب وخاک افغانستان، این سربازان دلیر وفرزندان سر سپرده مردم افغانستان است که در دفاع ازاستقلال، تمامیت ارضی، حاکمیت ومنافع علیای کشور قهرمانانه ایستاده و حتا جانهای شیرین خود را فدای ناموس وطن میسازند. بنا برآن بر مردم آزاده افغانستان است که در همیاری وهمکاری با جریانات ترقی خواه وعدالت پسند، آزادی خواه وطندوست، دموکراتیک وطنپرست ونیروهای چپ دموکراتیک کشور با کنار گذاشتن فاصله ها، اختلافات وتعصبات، بمنظور نجات وطن ودفع این فاجعه هولناک در یک خط مقدس وجبهه بزرگ میهنی با ایمان وعقاید مشترک وطندوستانه صدای دادخواهانه مردم افغانستان را بگوش جهانیان و مردم آزاده افغانستان برسانند تا وطن راه نجات خود را دریابد.