افغانستان که بیشتر از چهار دهه است تجربه جنگ های خونین را در قربانی ملت و ویرانی میهن با خود دارد بار دیگر در ۱۵ اگست ۲۰۲۲ با فرار ریس جمهور غنی و سقوط جمهوریت که منجر به از بین رفتن اردوی ملی، و دیگر گونی جامعه به عقب گرد تاریخی با تکرار حضور دوباره طالبان و تکیه زدن شان در اریکه قدرت افغانستان را تجربه کرد.
تغییر نظام در حالی بود که طالبان اظهار کرده بودند که در گرفتن قدرت سیاسی افغانستلن بی باور بودند و تکیه زدن شان در اریکه قدرت را غیر مترقبه عنوان کردند.
در ماه های اخیر سقوط نظام جمهوریت یعنی ماه های 06.02.201- 07.02.2021 الی 08.2021 که مردم روز های سخت و دشواری را با انتحار، انفجار و تشدید جنگ ها در ولایات کشور با طالبان که روزانه صد ها تن قربانی داشت که هر روز تعدادی تابوت جسد های جوانان به ولایات که توسط طالبان کشته می شدند به خانواده های شان تسلیم داده می شد که در این کشتار های بی رحمانه هر دو طرف اعم دولت و‌گروه طالبان بخاطر جلب حمایت جامعه جهانی نقش داشتند. ریس جمهور و مسوولین کشور به امنیت داخل شهر توجه نداشتند که دولت جمهوریت همچنان متهم به انتحاری و مین گذاری در شهر ها و ولایات از جانب مردم و طالبان هم بودند
و‌گفته می شد که بخاطر جلب حمایت جامعه جهانی در مذاکرات دوحه چنین کشتار ها بیرحمانه و زنجیری از جانب ارگ صورت می گیرد، زیرا اعتماد و اعتبار نظام با دروغگویی های متعدد ارگ نشینان که به فساد اخلاقی و فساد اداری متهم بودند باور مندی مردم به نظام جمهوریت نزول کرده بود سیاسیون به این عقیده بودند که بخاطر پنهان کاری و افشا نشدن چور و چپاول بیت المال با حمایت ستون پنجم ارگ کشتار زنجیری روشنفکران، ژورنالیستان و اشخاص صاحب نفوس را در کابل و ولایات بنام انتحاری طالبان و داعشیان سازماندهی کرده و با قتل های دسته جمعی مردم را از بین می برد، در حالیکه هر روز دامن انتحار و انفجار گسترده تر می شد تا جامعه جهانی برای نظام جمهوریت امتیاز قایل شود از جانب دیگر نقش گروه تبلیغاتی طالبان برای شکست جمهوریت از داخل نظام همچنان تأثیر گذار بود، زیرا افراد طالبان در تمام ادارات افغانستان قبلن جا به جا شده بودند و طالبان همچنان انفجار انتحار را در شهر ها انجام می دانند و روزانه هر دو طرف هم جمهوریت هم گروه طالبان مردم را در حوادث مختلف برای کسب هویت و امتیاز گیری بیشتر شان از جامعه جهانی می کشتند که این معامله های سیاه هموطنان ما را به قربانی می گرفت. در روز های آسمان سیاه و باروتی افغانستان که نفس گیر بود، مسوولیت تامین امنیت کابل و ولایات به معاون اول ریس جمهور افغانستان امر الله صالح سپرده شده بود و تلاش ها در مورد تامین امنیت شهروندی و جلو گیری از عرج و مرج شهر ها و ولایات با برگذاری جلسات متعدد ۶ صبح در کابل که توسط معاون اول ریاست جمهوری جناب صالح شروع شده بود، ولی این تغییرات هم نتوانست جلو انتحار و انفجار و نا امنی را در کابل و دیگر ولایات بگیرد. در حالیکه شهر ها و ولایات با اشک مادران به غم خانه مبدل شده بود، گلیم غم در تمام شهر ها و ولایات افغانستان گسترده تر و افغانستلن به ماتمسراه مبدل گردیده بود و کاربران صفحات اجتماعی اندو و غم شریکی ها شان را به این ولایت به آن ولایت همه روزه در صفحات شیر می کردند این در حال بود که نماینده ویژه امریکا در امور افغانستان داکتر خلیل زاد نقش او در برگذاری مذاکرات دوحه (قطر) با اوج کشتار و نا امنی ها در افغانستان و‌تحمیل شرط های طالبان بالای نظام جمهوریت تغییر رنگ و روی دیگری سیاسی میگرفت که اعتراض مردم و نظام را با خود داشت که می توان از تصامیم رهایی ۵۰۰۰ زندانی طالبان در مرحله اول یاد اور شد که دولت مجبور به برگذاری لویه جرگه افغانستان در شرایط وحشت و دهشت گردید ولی متاسفانه چنین خواست های بدون قید و شرط طالبان در معامله های پشت پرده توسط ریس جمهور اشرف غنی و محب الله محب رهایی زندانبان طالبان با تشریفات خاص با توزیع لباس، پا پوش و پول نقد مبلغ ۵ تا ۱۰ هزار افغانی به قاتلان و انتحاریان دستگیر شده عملی شد و زندانبان طالبان رها گردید این زمان بود که سیاسیون با نقد در رسانه ها به گفتمان های آزاد می پرداختند که اعتراض مردم بخصوص خانواده های قربانیان را با خود داشت و مورد نقد در صفحات اجتماعی قرار گرفت؛ زیرا دیدگاه های مردم در مورد طالبان جز از تروریستان بیشتر نبود و تقاضا کردند چونکه طالبان متهم به انجام جنایات بشری که مغایرت به قوانین منشور ملل متحد و میثاق های بین المللی دارد در افغانستان هستند و تقاضای مردم آزاد نشدن طالبان از زندان بود
و از جانب دیگر سیاسیون و کنشگران مسایل افغانستان رهایی زندانبان طالب را تقویه عقب جبهه طالبان می دانستند و ابراز نگرانی داشتند که متاسفانه از جانب دولت و برنامه ناکام دوحه قطر توجه نشد طالبان با تشریفات خاص بی سابقه در افغانستان از زندان ها رها شدند گویا طالب تغییر کرده است که متاسفانه کدام تغییرات در برخورد طالبانی رونما نگردیده است.
در این وضعیت ناهنجار سیاسی و ادامه جنگ شدید در جبهات، و رسیدن نیروی تازه نفس ۵ هزار نفری طالب در عقب جبهه شان که جهان شاید خونین ترین جنگ ها در افغانستان بودند، در همین زمان برنامه عقب نشینی تکتیکی در جبهات توسط محب الله محب ریس شورای امنیت و و زارت دفاع بر قوای مسلح افغانستان از جانب ارگ و معامله های پشت پرده با پاکستان تحمیل شد که یک برنامه نا کام دیگری بود، که منجر به بی باوری منسوبین قوای مسلح پراکنده گی درونی اردو گردید اینکه مشکلات لوژستیکی اعم از کمبود مواد غذایی، کمبود تجهیزات نظامی جبهات هم نا رضائتی منسوبین قوای مسلح را با خود داشت در این وضعیت یاس و نا امیدی دسته دسته افسران و منسوبین قوای مسلح به طالبان تسلیم شدند و شهر ها و ولایات یک پی دیگر سقوط کرد تعدادی از نظامیان که دست به مقاومت زدند تسلیم نشده اند بیشتر اسیر و یا کشته شده اند که سقوط مرگ بار هر ولایت و هر شهر را فعالین مدنی با چشم دید های شان مستند در رسانه های اجتماعی گزارش می کردند، صفحات اجتماعی. مملو از غم و اندوه بود، شهر ها به ماتم خانه مبدل شده بود، اسیران از جانب طالبان هر روز تیر باران می شدند، خانواده های شان تهدید می شدند و یا توسط انتحاری ها از بین می رفتند
نقش تبلیغات طالبان برای شکست جمهوریت از داخل و خارج نظام با فتح شهر ها و ولایات قوت گرفت در ادارات و ارگان های دولتی طالب نفوذ کرده بود در وضعیت نا هنجار که مردم از رسیدن دوباره طالبان در قدرت سیاسی وار خطا بودند به حرکت های خود جوش ملی در کابل و ولایات سمت شمال در مقابل طالبان شروع شد ولی متاسفانه از جانب ارگ حمایت نشد که نقش ستون پنجم ارگ را نمی توان نا دیده گرفت این حرکت ها در نطفه سرکوب شد.
عرج و مرج در نظام، تغییر و‌تبدیل مسوولین درجه یک وزارت خانه ها و قومندان های کلیدی جبهات جنگ در ولایات، قول اردو ها، تغییر وزیر دفاع و پرسونل نظامی زون ها و جز و تام ها درولایات مانند غزنی و بلخ و فاریاب، هرات، ننگرًهار وغیره نا رضائتی جز و تام های اردو از برنامه عقب نشینی تکتیکی، گریه های سر بازان جبهات داغ جنگ از نا امیدی که می گفتند ما را ارگ فروختند که تعدادی از منسوبین قوای مسلح دست به خود کشی زدند
ولی ریس جمهور غنی و تیم رهبری اش با حضور در رسانه ها مردم را وعده می دادند که تا آخرین رمق حیات در کنار مردم ایستاده هستند و برضد طالبان می جنگند، تا آرامش مردمی را حفظ کنند ولی پیشرفت های چشمگیر طالبان و موفقیت های شان با به دست آوردن توافقات دوحه منجر به قوت طالب شد که نقش در از هم متلاشی شدن اردوی ملی و نظام جمهوریت در افغانستان داشت
توافقات پشت پرده دوحه قطر و تصامیم ننگین این توافقنامه در مورد سرنوشت مردم افغانستان با به قدرت رسیدن طالبان نهایی شد در توافقات که اشاره به ایجاد حکومت موقت شده بود، مردم هم از جنگ خسته بودند، ایجاد حکومت انتقالی ذهنیت های مثبت را در میان مردم به وجود آورد و انتظار میرفت با حکومت انتقالی و زعامت یک شخصی معتدل سیاسی که مورد قبول مردم و همه جهات های جنگ باشد صلح در افغانستان تامین خواهد شد که این برنامه جز تبلیغات برای هموار ساختن جاده پیروزی طالبان چیزی بیشتر نبود. از جانب دیگر تسخیر ذهنیت های مردمی و پذیرش دوباره طالبان که گویا طالبان تغییر کرده اند نقش تاثیر گذار برای حضور دوباره طالبان در قدرت سیاسی بود
طالبان که در کمربند ها پایتخت جا بجا شده بودند با وجود که وعده کرده بودند که داخل کابل نمی شوند
خروج قطعات نظامی امریکا، فرار ریس جمهور غنی و ایجاد خلای قدرت و از هم پاشیدن اردو از عوامل سقوط جمهوریت بود
زمانیکه جمهوریت سقوط کرد، پارلمان از بین رفت، تمام دولتمردان جمهوریت مردم را رها کرده فرار کردند، مردم افغانستان که از سقوط غیر مترقبه جمهوریت و تمام رویداد های اخیر وحشت زده شده بودند بخصوص کارمندان محلی ناتو، رسانه ها ژورنالیستان، هنرمندان در مجموع روشنفکران تلاش کردند که با پرواز های ناتو جان شان را نجات دهند که جوانان تحصیل کرده و خانواده ها گروه گروه به میدان هوای کابل پناه بردند که تعدادی شان با ناتو در امریکا و دیگر کشور ها تخلیه شدند با تاسف حوادث انتحاری که در میدان هوای کابل در روز های تخلیه صورت گرفت منجر به قتل یازده تن از سربازان امریکایی شد تعداد از مردم ما همچنان در این حادثه جان های شیرین را از دست دادند
زمانیکه آخرین هوا پیمای عساکر امریکایی افغانستان را ترک می کرد جوانی را که خود را از ترس وحشت طالب در بال هوا پیما محکم کرده بود بعد از پرواز به زمین افتاد جای پرواز های خروجی عساکر امریکای را با خون خود رنگین کرد که چنین جنایات ناتو که مردم افغانستان را برای حفظ منافع شان قربانی کردند تاریخ فراموش نمی کنند
تاریخ ۱۵ اگست ۲۰۲۱ ارگ ریاست جمهوری به روی طالبان باز شد و طالبان داخل قصر شدند دوباره
پوشیدن دریشی ممنوع شد جای انرا پوشیدن لباس عنعنوی افغانستان گرفت
افراد طالبان با قیافه های وحشتناک در شهر ها گشت و گذار کرده به گرفتاری و شتم و شلاق مردم دست زدند مردم افغانستان بیشتر به زبان رسمی کشور فارسی در کابل و‌نرامز شهر ها تکلم می نمودند طالبان به پشتو که در اثر نفهمیدن زبان پشتو مردم را با اشتباهات تکلم بدون موجب به آزار و اذیت مردم دست زدند، طالبان از مردمان شهری می ترسیدند در شهر ها و مراکز ولایات به مجرد دیدن افراد شهری وارخطا شده به لت و کوب جوانان مدرن قرن ۲۱ در جاده ها و سرک ها میپر داخته اند، زنان که دیگر آن نسل گذشته یا زنان روستا نبودند دیگر زنان شهری و مدرن بودند طالبان با دیدن شان سرا سیمه شده و عاجل تجاوز به حریم شخصی شان را شروع کردند محدودیت ها در مقابل زنان وضع شد در های مکاتب دخترانه و دانشگاه ها مسدود شد
، رسانه ها وحشت زده بودند سراسیمه گی نه تنها مردم را فرا گرفته بود گروه طالبان هم سراسیمه بودند
مردم شهری هم از دیدن طالبان هیجانی بودند و طالبان از دیدن مردم و زندگی شهری.
⁃ جهان که با سقوط مرگبار امریکا در افغانستان حیرت زده بودند و حضور دوباره طالبان در قدرت سیاسی افغانستان را ناکامی سیاست ناتو و امریکا در جهان میدانستند یکباره همه جهان اعلان حمایت از مردم افغانستلن کردند تا فعالین حقوق بشر، فعالین حقوق زن و فعالین مدنی در مجموع روشنفکران و کارمندان ناتو را از افغانستلن تخلیه کنند ولی نمی دانستند چطور؟ در صورتیکه طالبان قبول نکنند مشکلات ایجاد می شود دیپلومات ها و سفارت خانه از افغانستان برامدند، طالبان که از حکومت داری خبری نداشتند نمی دانستند قدرت چگونه اداره می شود؟ چندین ماه منتظر ماندند که شاید امریکا وجاکعه جهانی باز برایشان یک حکومت آماده کنند مانند گذشته ولی بالاخره با اعلانات جو بایدن که دیگر در دولتداری افغانستان سهم نمی گیرد جوبایدن ریس جمهور امریکا اعلان کرد که مردم افغانستلن با میلیون ها دالر کمک امریکا نتواستند برای آبادی و آرامی و قطع جنگ در کشور شان نقش داشته باشند تمام پول های کمک های بشر دوستان را نظام جمهوریت حیف و میل کرده اند دیگر در ساختار نظام در افغانستان سهم نمی گیرند، طالبان که دانستند امریکا و ناتو خارج شدند و دیگر آنان را همکاری نمی کنند، حالا باید خود شان با مشاورت پاکستان دست به کار شدند ماه ها گذشت از تشکیل کابینه خبری نبود، ادارات و موسسات تعلیمی بسته شد، زنان که نیم پیکر جامعه هستند از جامعه حذف شدند و هم در خانه های شان زندانی شدند، با وجود اعلان عفو عمومی از جانب طالبان شتم و شلاق و گرفتاری های شبانه، کشتار بیرحمانه نظامیان و کارمندان امنیتی در شهر و ولایات افغانستان شروع شده بود ویدیو های تخطی طالبان مانند گذشته صفحات اجتماعی گزارش می شد رفت و آمد پاکستانی ها در افغانستان بیشتر شد مردم بیصبرانه منتظر ایجاد نظام و معرفی اعضای کابینه طالبان بودند و تقاضا های مکرر صورت می گرفت طالبان باید کابینه شان را اعلان کنند تا از بی نظمی و کشتار جلو گیری گرفته شود مردم دسته دسته کابل را ترک می کردند برای قاچاقبران انسان شرایط مساعد شد مردم افغانستان نه تنها از جانب قاچاقبران انسان شکنجه و لت و کوب می شدند بلکه مهاجرت افغان ها مرزبانان کشور ایران و پاکستان را به وحشت انداخت آنها سرحدات خود را به روی مردم بسته اند تعدادی خوش شانس که به ایران و پاکستان رسیده بودند مشکل اقتصادی تهدید شان می کرد کسانیکه از وحشت و دهشت فرار کردند خانه های شان را طالبان غصب کردند، تظاهرات مردم و زنان بر علیه طالبان شروع شد طالبان به سرکوبی آنان پرداخته زنان را زندانی و با شتم و شلاق صدای مردم و زنان را خاموش می کردند افغان های خارج مرز دست به تطاهرات و دادخواهی های جهانی زدندولی جهان تماشاگر بود مردم که روز های سخت را سپری می کردند بالاخره در همین وضعیت طالبان با اعلان حکومت سر پرست که ۱۳ تن آنها در لیست سیاه جهانی ثبت شده است توانستند یک گام بگذارند زمانیکه مردم با کابینه طالب معرفت حاصل کردند وحشت زده کی مردم بیشتر شد و تعدادی از مردم و روشنفکران بیشتر کشور را ترک کرده اند حبهات جنگ اعم از جبهه مقاومت در پنجشیر و بدخشان سمت شمال ایجاد شد جنگ های خونین در پنجشیر شروع شد طالبان که کفته می شد با همکاری قطعات سرخ پاکستانی به سرکوب و قتل عام مردم غیر نظامی پنجشیر و بدخشان بیشتر پرداخته اند تخطی های طالبان از قوانین منشور ملل متحد و حقوق بشر در کابل و دیگر ولایات افغانستان اوجگیر شد تا حال ادامه دارد قسمیکه در بالا تذکر داده شد آنها عفو کارمندان دولتی و نظامیان را با آمدن خود اعلان کرده بودند ولی متاسفانه عملی نشد با دستگیری نظامیان فعالین مدنی، حقوق بشر، فعالین حقوق زن، کشتار ها و لا درک شدن های مردم بیشتر شد نا آرامی و بی نظمی سراسر افغانستان را فرا گرفت. اقتصاد کشور به رکود مواجه شد فقر و تنگدستی در کشور دامن گسترد مردم اطفال شان را بخصوص دختران برای نگهداری بقیه خانواده به فروش رسانده اند مردم از فروش اعضای بدن خود دریغ نکردند، ادارات دولتی و موسسات تحصیلی همه سقوط کرد، مردم بیکار شدند و تعدادی تا امروز پنهانی زندگی کرده و می نمایند گریه ها و ناله های مردم برای حفظ جان و یک لقمه نان سراسر کشور را فرا گرفت زمانیکه مردم از دولت تقاضا کردند که به مشکلات شان رسیده گی کند انس حقانی یکی از رهبران ارشد طالبان در مصاحبه گفت که ما گرسنه جنگ کردیم، خدا مهربان است، همینطور که هست کرده نفقه هم می دهد، ولی آنها نمی دانستند که در دوره جهاد نام نهاد شان شاید چند هزار سرباز را در کوه که جنگ میکردند با خود داشتند ولی حالا که به اریکه قدرت تکیه زدند فعلن ۳۸ میلیون نفوس افغانستان را مسوولیت دارند تا تمام شرایط شهروندی را برایشان مساعد بسازند و باید پاسخگو باشند، که این مسوولیت بزرگ را تا امروز درک نکرده اند به این اساس مسوولین مدنی، فعالین حقوق زن، فعالین حقوق بشر در دفاع از حقوق مردم پیشگام شدند و دست به اعتراض ها زدند که با خشونت روبرو شدن. زنان چیغ وا ویلاا انداخته داد می زدند ما را کمک کنید که متاسفانه کسی به داد شان نمی رسید تعدادی از زنان متعرض در زندان ها به سر برده و می برند شکنجه می شدند بعد از رهای زندان ها مفقود ااسر می شدند، تعدادی زنان پیشتاز تظاهرات در کابل و ولایات مزار شریف به اشکال مختلف کشته شده در سرک و پس کوچه ها انداخته شدند تظاهرات و داد خواهی برای مردم افغانستلن دامن گسترده پیدا کرد کار نهاد های اجتماعی بخصوص زنان بیشتر شد که از جمله اجماع بین المللی زنان افغانستان بیرون مرز و دریچه بهار اروپا در المان با جمع از نهاد های معتبر جهانی برنامه های گفتمان برای راه حل افغانستان از بحران راه اندازی کردند و نقش نهاد های اروپایی برای رسانیدن صدای مردم افغانستان به ملل متحد، حقوق بشر و اتحادیه اروپا کلیدی و با دستاورد بود، جهان که در مورد وضعیت موجود در افغانستان نگران بودند زیرا مقصر اصلی وضیعت ناهنجار حضور قوای ناتو در افغانستان بود که بار بار به پذیرفتن اشتباه شان در افغانستان به سطح جهان اقرار کردند و از جانب دیگر برای اصلاح طالبان تحریم های اقتصادی را وضع کردند که این تحریم ها بیشتر بالای مردم تاثیرات منفی گذاشت، پول های افغانستان در خا رج کشور مسدود ماند، بانک ها بسته شد وغیره ملل متحد، اتحادیه اروپا و جهان مجبور شدند در مقابل تخطی های طالبان از قوانین منشور ملل متحد فشار های را وارد کنند و از جانب دیگر نمی خواستند طالبان را از نظر به دور نگهدارید تعامل با طالبان را شروع کردند دعوت طالبان در کنفراس های جهانی برای استقرار یک نظام فراگیر از جمله ایران، پاکستان، ناروی، مسکو، چین، ترکیه، قطر ازبکستان و دیگر کشور های اسلامی به این ترتیب شروع شد تا حال هفته وار، مقدار کمک های بشر دوستانه جامعه جهانی برای مردم افغانستلن به طالبان ارسال می شود
⁃ حالا که بیشتر از یک و نیم سال از استقرار حکومت سرپرست طالبان سپری می شود هنوز که هنوز است حکومت رسمی اعلان نشده است تمام جهان حکومت سرپرست را به رسمیت نشناخته است، حکومت سر پرست را متهم به دروغگویی و تطبیق نشدن حرف و عمل می دانند طالبان اعتماد و باورمندی جامعه جهانی را کسب نگر ه اند، مشر‌وعیت داخلی و خارجی ندارند و متهم به نظام تک قومی و تخطی از قوانین منشور ملل متحد و حقوق بشر هستند، جامعه جهانی در مقابل شان پیش شرط ها را وضع کرده که عبارت از
⁃ ۱- ایجاد حکومت فرا گیر که متشکل از نماینده های تمام اقوام و اقشار افغانستان باشد
⁃ ۲- رعایت حقوق بشر
⁃ ۳- تامین حقوق زن در جامعه
⁃ تا به حال طالبان این پیش شرط ها را قبول و تطبیق نکرده اند بنا بر این حکومت سرپرست طالبان در انزوا قرار دارد
⁃ آگاهان سیاسی افغانستان اعم از زنان و مردان در داخل و خارج مرز گفتمان های بزرگ را تشکیل داده اند، نقد ها، طرح ها، نظریات و پیشنهادات در رسانه ها از جانب مردم برای حکومت سرپرست طالبان همگانی می شود
⁃ ولی تا به حال طالبان نتوانسته از این گفتمان ها به سود منافع ملی کشور استفاده نمایند
⁃ ایجاد محدودیت ها در مقابل زنان و حذف شان گام به گام از اجتماع، بسته ماندن مکاتب دخترانه بالا تر از صنف ششم و بسته شدن دانشگاه ها به روی دختران
⁃ رکود اقتصادی و فقر و. تنگدستی
⁃ نبود یک اجماع ملی نبود وحدت و همبستکی مردم
⁃ تامین صلح و ثبات
⁃ نبود قانون اساسی
⁃ نبود یک نظام فرا گیر
⁃ جنگ ها و مقاومت های پراکنده در کشور
⁃ حضور فعال داعش و نسل کشی توسط انتحار که روزانه ده تن را به قربانی می گیرد
⁃ رقابت های جهان و منطقه را در مورد افغانستان قلب آسیا که داغ‌ترین منطقه جهان است نباید فراموش کرد
⁃ قدرت های بزرگ منطقه چین، روسیه در تقابل با امریکا از حکومت طالبان با وجودیکه حمایت می نمایند ولی همچنان به رسمیت نشاخته اند
⁃ در ادامه نشست ها بخاطر حل بحران افغانستلن در کشور های مختلف هند، ترکیه و ازبکستان و قطر با دعوت هیت بلند رتبه طالبان
⁃ پر رنگ است ولی تا به هنوز به کدام نتایج مثبت و مطلوب که افغانستان به رسمیت شناخته شود و چالش های فرا روی مردم از بین برود و آرامش حفظ شود در مورد کاری صورت نگرفته است،
⁃ مردم هم با زندگی دشوار فقر و گرسنگی، بیکاری در حکومت سر پرست طالبان که دیگر چاره ی ندارند اهیسته اهیسته آرام‌تر شدند، بیشتر مردم کوشش دارند کشور را ترک کنند که فرار از کشور اوجگیر شدت است، جامعه جهانی که هنوز هم تماشاگر است با سیاست محافطه کاران می خواهند تعداد از فعالین، کارمندان محلی ناتو را از افغانستان بیرون کنند که در این اوخر وزارت خارجه و داخله المان توافق پذیرش ۱۰۰۰ تن در ماه را تصویب کرده است که متاسفانه تخلیه روشنفکران خروج مغز ها از افغانستان پنداشته می شود به عوض اینکه گامی برای حل مشکل اساسی افغانستلن بگذارند عمانا ایجاد یک نظام همه گیر که تمام ملت ها در افغانستان زیر یک چتر برادری و برابری در کشور خود شان زندگی کنند و برای اعمار جامعه نوین نقش داشته باشند بر عکس افغانستان را تخلیه از مغز های متفکر می سازند
⁃ تجارب نشان داده که هیچگاه حضور نیرو های خارجی در افغانستلن به سود ملت و مردم ما نیست افغانستان را برای عملی کردن منافع و برنامه های خود شان در منطقه و آسیا در مقابل بلاک شرق استفاده ابزار نموده و می نمایند
⁃ پس مردم افغانستان اعم از سیاسیون، نخبه کان، روشنفکران، احزاب سیاسی چپ و راست با طالب یا بدون طالب از همین فرصت به دست آماده استفاده نموده برای یکپارچکی، وحدت و همبستکی با اهداف مشترک حفظ جغرافیای افغانستان آزاد و مستقل و با ثبات با متحد شده به پا شوند مردم و کشور شان را نجات دهند زیرا در این برهه اساس تاریخی نقش و رسالت وطنپرستان، شخصیت ها، سیاسیون در مقابل مادر وطن انجام دهند.
⁃ تهیه کننده: زرغونه ولی جرمنی 23.09.2022