هشتم مارچ روز همبستگى جهانى زنان قدامت تاريخى دارد كه براى اولين بار به عنوان يكروز سياسى در ميان احزاب سوسياليست امريكا، آلمان و اروپاى شرقى اغاز شد كه خواستم زير اين مقاله را ضمن تجليل اين روز در افغانستان و سالهاى مهم و تاثير گزار را با استفاده مختصر از نت تقويم تاريخى را جا بدهم تا بيشتر به قدامت اين روز تاريخى و صداى بلند و رسايى زنان به مقابل يوغ استثمارى سرمايه داران و تبعيض جنسيت را در جهان و كشور خود با شما شريك مى سازم
۱- نخستین مراسم روز زن در ۲۸ فوریهٔ سال ۱۹۰۹ در نیویورک برگزار شد
٢-در ماه اوت ۱۹۱۰، کنفرانس جهانی زنان قبل از دومين جلسه عمومی سوسیالیستهای بين المللى در كپنهاگن دنمارك برگزار شد
٣- مارس ۱۹۱۱ براى اولين بار روز بینالمللی زن برای میلیونها نفر در اتریش، دانمارک، آلمان معرفى شد
٤- در ۱۹۱۳ زنان روسى اولین روزِ جهانیِ زن را تجليل نمودند
٥- همچنین تا سال ۱۹۱۴، اعتصاباتی به رهبری زنان، راهپیماییها و تظاهرات دیگری وجود داشت
٦- ۸ مارس ۱۹۱۴ در لندن راهپیمایی بزرگ در حمایت از حق رای زنان برگزار شد
٧-در ۱۹۱۷ تظاهراتی تحت عنوان روز بینالمللی زن درسنت پترزبورگ بر گزار شد
٨-در سال ١٩٦٥پس از انقلاب اكتبر اتحاد جماهير شوروى اينروز رسمى و تعطيل اعلان كرد
٩- از سال ١٩١٧ هشتم مارچ در كشور هاى كمونستى و سوسياليستى برگزار شده است
١٠- در سال ١٩١٧ كمونست هاى كشور چين اين روز را تجليل كردند و اعلان رسميت اينروز را نمودند با نصف روز رخصتى براى زنان در نظر گرفتند
١١- در سال ١٩٣٦ كمونست هاى اسپانيا اينروز را به تجليل نشسته اند
١٢- در سال ١٩٧٧ غربى ها با دعوت سازمان ملل زير عنوان حقوق زنان و صلح جهانى اعلان كردند
١٣- در سال ١٩٤٤ بسيارى از كشور هاى غربى اينروز را بنام روز من در مشاركت زنان جنگ و شكست فاشيزم ستايش كردند
با بر شمارى از تقويم تاريخى جهان روز هشتم مارچ با همين تاريخ اش امروز در اكثريت كشور ها بر گذار مى شود تعدادى از مردمان جهان با همان اهميت ديروز كه با اعتراضات، راه اندازى تظاهرات، محافل و كنفراس ها جهت اعاده حقوق زنان و از بين بردن تبعيض جنسيت مبارزه مى نمايند ولى در بعضى از كشور ها بخصوص براى شرقى ها اين روز به يك روز عنعنوى كه مثل روز ولنتين يا عاشقان كه مردان زنان شان را در اين روز با دسته گل ها و تحفه ها تقدير مى نمايند يا با مجلس هاى پايگوبى زنان مبدل شده است كه كشور ما هم از همين جمله است حقوق زنان در افغانستان كه با وجود مبارزات طويلمدت نتايج را در قبال نداشته و مبارزه عليه خشونت بر زنان روز تا روز به سطح بلندتر قرار مى گيرد يكى از دوره هاى كه زنان تا اندازه از مشاركت هاى مساوى و امنيت شهروندى در افغانستان برخوردار شده بودند به قدرت رسيدن حزب دموكراتيك خلق افغانستان بود مى توان از ايجادجنبش زنان به شكل رسمى در سال ١٣٤٤ بنام سازمان دموكراتيك زنان افغانستان به رهبرى بانوى نستوه زنده ياد داكتر اناهيتا راتب زاد و همراهانش ياد كرد كه بعد از به قدرت رسيدن اين حزب سياسى و مترقى با وجود شرايط جنگ و مداخلات كشور هاى خارجى در از پا در اوردن دولت مردمى نو پا حقوق روشن براى زنان در قانون اساسى تصويب شد كه زنان از حق تحصيل مساوى، مشاركت مساوى در اجتماع جايگاه خود را با ايجاد بيشترين نهاد هاى زنان زير نام سازمان دموكراتيك زنان به رهبرى اناهيتا راتبزاد و تعدادى كثيرى از بانوان روشنفكر و مبارز كه بنياد گذاشته بودند فعاليت داشت در اين دوره زنان در تمام ادارات دولتى كشور از شهر گرفته تا دور ترين قريجات و ولسوالى ها با پيوستن شان در ادارات تعليمى و توليدى، موسسات تحصيلى، كورسهاى سواد اموزى، پيوستن شان به قواى مسلح، قواى مدافع فضاى، به پيشرفت ها نايل امدند كه نمونه هاى بيشتر زنان را از ان زمان در تاريخ كشور با خود داريم، بيشترين دختران جوان جهت ادامه تحصيلات مسلكى و خصوصى به خارج كشور اعزام شده اند، از ازدواج هاى زير سن و اجبارى جلوگيرى شد و ممنوع اعلان شد تا اندازه اين قانون بخصوص در شهر ها تطبيق گرديد كار خارج از منزل به زنان مجاز شد و شيرخوارگاه، كودكستان ها جهت سهولت به مادران كه اطفال خورد سال داشتند ايجاد گرديد و روز بروز هم تعدادى بيشتر زنان با اين نهاد ها وابسته شده و فعاليت داشتند و تربيه كدر هاى زن در اين زمان بيشتر رشد و توسعه يافت كه تا امروز بيشتر همين نسل استند كه بيرق مبارزات و ازادى خواهى را در تمام نقاط جهان به اهتزاز نگه داشته اند و به خاطر اعاده حقوق زنان كشور صادقانه، رضاكارانه مبارزه مى نمايند در اين دوره طلايى زنان بيشتر در سطح رهبرى ارگانهاى سياسى، اجتماعى و فرهنگى قرار گرفتند و در نگاهى متعصب مردانه جامعه به زنان تغيرات كلى و زير بنايى بوجود امد كه بعد از سقوط حاكميت اين حزب سياسي با وجود كه جنگ و ويرانى زير نام اسلام نتنها كشور ما را به كهوله اتش بار و نابودى مبدل ساخت بلكه زير همين نام و افراطيت با به قدرت رسيدن حكومت طالبانى ظلم وافر بر زنان روا داشتند از هيچ نوعه خشونت در مقابل زنان دريغ نورزيدند سنگسار، اتش زدن، كتك زدن، حكم هاى صحراى، زندانى ساختن زنان در چهار ديوارى خانه، تحقير و توهين در قانون كه زنان را جنس دوم و ناقص العقل خواندن، چادرى و بقره براى زنان حتمى پنداشته شد، مكاتب و موسسات تحصيلات بروى زنان بسته شد.
مشكلات زنان در جامعه هم امروز بيشتر است كه ما و شما چندى قبل شايد سنگسار بانوان در ولسوالى غارتپه ولايت فارياب بوديم كه از مدت هاست تحت تسلط طالبان است جهت اعاده حقوق شهروندى و مبارزه عليه خشونت بر زنان همديگر پذيرى اتحاد و همبستگى بانوان را و ادامه مبارزات شان را تا پيروزى ارزو دارم.
ای زن در دیارم كه تو به زنجیری
در شهر خفته گان تو به نفرینی
بی باک ز گلو گر صدايى بکشی
سنگسار شوی گويند كه تو منفورى
جرمنى فبرورى 2020
· تقويم هاى مبارزات زنان با استفاده از صفحات انترنت