قبل از همه امضای این سند به‌اصطلاح تاریخی و سراب مانندی که خفتگان گم گشته گان بادیه‌ی سوزنده را امیدوار و رهنوردان بیدار کوره راه‌های پرخم و پیچ این وادی خطر ناک را مضطرب و نگران میسازد.

 

طوری که معلوم است در مسیر مذاکرات قطر طالبان با ادامه خشونت وزور آزمایی در جنگ‌های نیابتی و به دست آوردن امتیازاتی از قبیل رهایی محبوسین با فرمان ارگ و قبولاندن پیش شرط‌ها در موافقت‌نامه‌ی امریکا و طالبان آن‌هم در غیاب دولت و مردم افغانستان بالاخره پس از نزده ماه چانه زنی‌ها و زدوبند برای تایید وتحکیم منافع همدیگر در اخیر فبرال ۲۰۲۰ میلادی به امضارسید که بخشی از آن را خروج نیرو های خارجی از افغانستان، رهایی باقیمانده محبوسین طالبان از حبس، پاک کاری نام تروریستی طالبان از لست منابع رسمی، تغیر قانون اساسی، رهایی اسیران از زندانهای طالبان، قطع جنگ وخشونت تشکیل میدهد. چیزهایی که اجرای آن توسط یکی از جوانب درگیر، طرف مقابل را به سختی اجرا ی آن ملزم میسازد.

 

 ازین رو روند آتی آنچه را که متن توافق میخوانند به مواضع اهداف مدون پوشیده ازانظار مردم با قول وقرارها وتعهدات سری یک معامله پنهانی ماهیتاً خطر ناک برای آینده جلب توجه میکند.

 

این درحالیست که درست در چنین روز ودر همین ساعات محمد اشرف غنی ریس جمهور کشور مصروف پذیرایی از وزیر دفاع امریکا وقوماندان ناتو در کابل، سرگرم مذاکره بوده وبا مصاحبات مشترک به توافقنامه قطر مهر تایید میگذاشتند.

 

این توافقنامه با توجه به اثر گزاری آن به منافع علیای مردم افغانستان، منطقه وجهان عکس العملهای شدید، دیدگاه ها ی متفاوت ونظریات مختلفی را در پی داشته است چنانچه با توجه برسانه های خبری، داکتر غنی میگوید: هیچ تعهدی را برای رهایی زندانیان طالبان نداریم وامریکا درین موضوع صلاحیت ندارد وهیچ کسی دولت افغانستان را مجبور به این کار نمیتواند بکند. برخی از منابع رسمی میگویند که نام امارت اسلامی افغانستان پذیرفتنی نیست بنا بر آن از سخنان ضد ونقیض واظهار نظر ها ی گوناگون بر می آید که این توافقنامه مال محدوده ی امریکا، طالبان وشرکای آنها بوده باشد.

 

وبرخی ها به این باور اند که بزرگترین پیامد توافقنامه ی امریکا با طالبان تامین صلح نه بلکه رهایی ۵۰۰۰ تروریست طالب از زندان های دولت بغرض تقویه ی صفوف آنها وتشدید کشتار هموطنان خواهد بود. برخی این توافقنامه را زیر سوال برده میگویند چه تضمینی وجود دارد که این گروه از حمایت وسیع نظامیان پاکستانی برخوردار هستند همچنان بنقل از منابع خبری کمیسیون حقوق بشر افغانستان: توافق امریکا با طالبان در افغانستان صلح را نمی آورد. ریس کمیسیون حقوق بشر افغانستان گفته است که توافق امریکا و طالبان به جنگ وخونریزی پایان نمی دهد ودر افغانستان صلح نخواهد آمد.

 

بنا بر آن منابع آگاه ومسول متفقاً یاس ونا امیدی خود را از توافقنامه ابراز داشته واز خطرات بعدی آن واضحاً هشدار میدهند. واما دیدگاه ها وعکس العملهای بیرونی مواضع کشورهای منطقه وجهان را در قبال توافقنامه نیز مشحص میسازد. بنقل از منابع خبری ایالات متحده امریکا اعلام کرده است که پس از کاهش نیرو های نظامی امریکا در افغانستان عملیات ضد تروریزم ادامه می یابد. در بیانیه ی کاخ سفید آمده است ما کار روی کاهش سربازان ما را آغاز میکنیم اما نیرو های ضد تروریزم خود را بخاطر از بین بردن گرو ه هایی که بدنبال حمله به امریکا هستند در افغانستان حفظ خواهیم کرد

 

بعضی ها معتقد اند که «موافقت‌نامه با طالبان تنها برای تامین منافع امریکا در منطقه وزمینه ساز به نفع کمپاین انتخاباتی ترامپ است ونه حل مسله سیاسی جنگ در افغانستان امریکا افغانستان را ترک نخواهد کرد» بنا بر آن معلوم میشود که طالبان تا رفتن امریکا وامریکا تا رفتن دیگران جنگ بشکل مجهول تا یک مدت نا معلوم ادامه خواهد یافت.

 

بنقل از منابع خبری، ریس انجمن افغانستان صدای آلمان در باره موافقت‌نامه با طالبان «...سپردن افغانستان بیک آینده ی نا معلوم ...تسلیمی غرب به تروریستهای بدنام واسلامگرایان سختگیر ...نبودن هیچگونه تعهدی در حمایت از حقوق بشر، احترام به قانون اساسی افغانستان وحقوق زنان ...» علاوه بر آن بگزارش اسپوتنیک بنقل از فارس ابوالفضل ظهره وند سفیر پیشین ایران در افغانستان در خصوص ابعاد توافق امریکا با طالبان...در بخشی از سخنانش گفته است که طالبان وامریکا عامل اصلی نا امنی در افغانستان هستند.

 

بنا بر آن با توجه به نظریات ودیدگاهای صاحبنظران وتحلیلگران سیاسی عقد این توافقنامه فقط به رهایی محبوسین طالبان وافزایش توان ونیروی نظامی این گروه بوده ودر سطح بین المللی برای تقویه ی کمپاین انتخاباتی ترامپ مصرف خارجی آنرا تشکیل میدهد.

 

 مردم افغانستان نسبت به همه قدرتها ونیروهای درگیر جنگ در سالهای دودهه قبل امارت اسلامی طالبان را تجربه کرده اند.

 

با وجودیکه مردم خسته از جنگ در افغانستان این تشنگان صلح، آزادی ودموکراسی، طرفدار یک صلح عادلانه وپایدار هستند ولی وابستگی های بیرونی طالبان با پاکستان در پیشبرد جنگ‌های خونین نیابتی وتوافقات غیابی با امریکا برغم خوشباوری بیخبران خفته برای قشر آگاه وکافه ملت افغانستان بخاطر ازدست رفتن دستاوردهای نسبی وآینده مبهم، پیچیده وخطرناک، نگرانی های عمیقی را بوجود آورده است که نمایانگر فاز جدید بازی‌های استخباراتی در منطقه وهشدار دهنده یک درگیری گسترده در کشور جنگ زده منحیث یک معما ی حل ناشده در پیش روی مردم افغانستان وجهان قرار دارد.

 

با توجه به منافع علیای کشور وخواستهای برحق مردم شریف افغانستان باید گفت که مردم دربندکشیده افغانستان محصور دایره تسلط تنظیمها و طالبان در شرایط محروم از حق ابراز نظر روی سرنوشت شان قرار دارند بنا بر آن تمام توافقنامه ها، معاهدات ومیثاقهای غیابی با خواست ومنافع مردم در تضاد بوده وجداً از نظر مردم سوال بر انگیز است؛ زیرا کشیدن آش زهر آلود توافقنامه از دیگ کفآلود سوخته در آتش جنگ های خانمانسوز وچیدن میوه خام از نهال دشمنی میدان چهار دهه جنگ تکیه برمسایل نا حل نا شده یست که نامش را توافقنامه گذاشته و مردم را ترغیب به تماشای بایسکل سواری کودکی نا تولد شده جز فریب مردم وخاک زدن به چشم ملت دیگر چه میتواند باشد.

 

بگونه مثال.

 

ــ دولت افغانستان با اظهار بیخبری و عدم موافقه از رهایی پنجهزار محبوسین طالبان آن‌هم تا دهم مارچ، درحالیکه اصلی ترین ماده توافق را تشکیل میدهد.

 

ــ غیر قابل قبول بودن تغیر نام سیاسی دولت به امارت اسلامی که جزُ متن توافقنامه میباشد.

 

تامین حقوق زنان، حق کار وتحصیل وداشتن حق سرنوشت.

 

ــ تغیر قانون اساسی ونگرانی عمیق مردم از تغیر اساسات دموکراسی ولو نیمبند قانون اساسی خود یک مشکل جدی پنداشته میشود.

 

ـــ موضوع تامین صلح پایدار همه میدانند که کلید صلح بدستان کیها میباشد، ملت افغانستان این اکثزیت خاموش، دولت وابسته، طالبان وتنظیمها ویا پاکستان وامریکا.

 

همین یکروز پس از توافقنامه امریکا و طالبان بنقل ازمنابع خبری بی بی سی مورخ دوم ماچ ۲۰۲۰ طالبان به نیروهای تحت امر خود دستور داده اند که با ختم دوره آتش بس بحالت سابقه قرار گیرند ودر پاسخ بسوال خبر نگاری گفته اند که ازین پس نیروهای خارجی هدف حمله قرار نمیگیرند. این ادامه جنگ درداخل کشور اگر نیست پس چه میتواند باشد؟

 

ـــ خروج قطعات نظامی امریکا، این خود بستگی به منافع امریکا دارد که تا چوقت منافع امریکا ایجاب میکند که نیرو های نظامی شان بمانند ویا بروند. در کجای توافقنامه دوره دقیق تامین منافع امریکا از لحاظ زمانی معین ومشخص گردیده است. در حالیکه اهداف راهبردی ایالات متحده در قبال منافع جیو پولیتیک، جیو اکانومیک وجیو استراتیژیک در منطقه منحیث هدف اساسی با زمان بیشتر دنبال میشود معلوم نیست چه زمانی سر انجام چنین اهداف اقتدار ماُبانه مشخص خواهد گردید.

 

ـــ تشدید تجاوزات پاکستان زیر پوشش کمک برای صلح در کنار طالبان وچگونگی میزان وابستگی طالبان به پاکستان منافع خاینانه ی رژیم پاکستان را مشخص میسازد که با منافع علیای مردم افغانستان در تضاد کلی میباشد وآنرا محکوم میکند.

 

بنا بر آن طوری که معلوم است این توافقنامه منحیث یک سند نی بلکه همانند اسرار پیچیده ومعمای حل ناشده ی که میکانیزم اجرایی وارزشهای حقوقی آن بعید بنظرمیرسد.

 

علاوتاً بازی های جدید و درگیری های منطقوی و جنگ‌های داخلی در پی خواهد داشت.

 

نتیجه اینکه با توجه بقضایای جهانی که افغانستان جز خانواده ی جهانی میباشد اگر در اثرجنگ درکشورهای عراق ولیبیا بنام آوردن دموکراسی وجنگ در سوریه بنام مقابله با تروریزم، جنگ افغانستان بنام مذهب و پسانها بخاطر سرکوب القاعده وادامه آن تحت نام جنگ با تروریزم عنوان میشود، جنگی که هزینه آن هزاران هزار نفر کشته، میلیونها بیخانه و آواره، صدها هزار زخمی، مجروح، معلول ومعیوب، صدها هزارنفر معتاد مواد مخدره، میلیونها نفر بیکار ومیلیو نها نفر دیگر بیمار و مردم فقیر آن در خاک وخون نشسته، ثروتهای طبیعی تاراج شده، زیرساختار های اقتصادی وزراعت تخریب وشیوع هزاران گونه مرض وبی اتفاقی، تشدید تنشهای قومی، سمتی، زبانی، جنسیتی، گسترش جنگ‌های داخلی، ترویج مواد مخدره

 

ووووو آیا با کشتن چند تا رهبر دولتی بنام دیکتاتور وچند تا سرکرده ی تروریستی وقلمداد مذاکره با رهبران یکی دو کشور درشرق وغرب جهان ویکی دو موافقت‌نامه‌یی که مصرف تبلیغاتی انتخاباتی دارد جهان امنتر شده است؟

 

 بالعکس اگر جنگ وخونریزی بیشتر از پیش گسترش یافته است وخلا ف توقع جهان را به پرتگاه نیستی وتباهی نزدیک میسازد، پس ادامه ی چنین تنشها و زور آزمایی ها ی مهندسی شده معلول علتی است که میباید محرکان اصلی آن در برابر جهانیان پاسخگو باشند.

 

بنا بر آن این رسالت تاریخی مردم شریف وحق شناس افغانستان، جوامع بین المللی ونهاد های معتبر صلح جهانی است که با همصدایی به مردم افغانستان وبا احساس مسولیتهای تاریخی در چنین برهه ی حساس تاریخ بخاطر حتم جنگ وایجاد صلح پایدار وبرقراری آرامش در کشور مساعی بیشتر بخرچ دهند.

 

با عرض حرمت