كمك به اوكراين، مساعي جميله براي صلح است يا تسلح بيشتر؟

 در فضای پرتنش موجود كه ابرهاي سياه جنگ، آسمان و زمین اوكراين را پوشانيده است، كماكان فرصت‌های براي مذاكره و گذار به صلح وجود دارد، مسكو و كيف آمادگي خود را براي آغاز دور دوم مذاكرات به هدف ترك مخاصمه علی‌الرغم عمق اختلافات و تضاد در اهداف طرفين، ابراز نموده‌اند، اوضاع پيچيده و رو به وخامت كنوني در اطراف اوكراين مستلزم مساعي همه جانبه و بی‌وقفه بین‌المللی و رجوع به اصل جهاني حل و فصل مسالمت آميز مناقشات است، قاعده‌ای كه به‌وضوح متضمن صلح و ثبات بین‌المللی است.

 با بذل توجه به عرف جهاني و اصول پذيرفته بین‌المللی، همان‌گونه كه استفاده خشن و بی‌رویه زور از سوي مسكو عليه يك دولت مستقل، نقض آشكار، قوانين بین‌المللی تعريف می‌گردد، از جانب ديگر، ارسال تسليحات، سربازگيري و اعزام دستجات مسلح و هکذا ايجاد مفرزه هاي رزمي از جنگ‌آوران مزدبگير به طرفين جنگ كه موجب مشتعل نگه‌داشتن آتش جنگ و استمرار آن می‌گردد، به‌صورت قطع ممنوع گرديده است.

 هفت روز از تهاجم مسلحانه روسيه عليه كيف می‌گذرد، درين مدت كه به ویرانی‌های گسترده، مهاجرت‌های كتلوي صدها هزار انسان، درد و آلام باشندگان اوكراين منجر گردیده است، حرفي از میانجیگری و مساعي جهاني به هدف ختم منازعه و تأمین صلح درين منطقه بخصوص از طرف قدرت‌های حامي كيف وجود نداشته، درحالی‌که ارسال تسليحات سبك و سنگین از جانب غرب بنام دفاع غيرمستقيم از كيف با ابعاد وسيع در جریان است، اين همه تحركات در شرایطی در حال انجام است كه اكثريت کانون‌های فكري و آگاهان امور بین‌المللی بدين عقيده هستند كه در صورت دوام جنگ، كيف توان مقاومت در برابر ماشين جنگي دومين قدرت نظامي جهان را نداشته و سرانجام به شكست مواجه خواهند شد.

 مبرهن می‌نماید كه اعاده صلح در شرق اروپا كه دوام آن تهديد بالقوه براي امنيت بین‌المللی محسوب می‌گردد، با حفظ استقلال، حاكميت و تمامیت ارضي اوكراين و تضمینات معتبر حقوقی براي آينده ثبات و امنیت روسيه گره خورده است، بنا برين سازمان ملل متحد و دول حامي كيف دريك چنين اوضاع ناگوار حاكم در جمهوري اوكراين با توجه به اصل تشنج‌زدائی می‌بایست به اقدامات بي تأخيري متوسل گردد كه پاسخگوي نیازمندی‌های دوران جنگ براي طرفين در حال مناقشه باشد.

 با اهتمام به اين نظريه هنري كسينجر مشاور امنيت ملي اسبق ايالات متحده كه آزمون سياست، ختم بحران است، نه شروع بحران، بی‌باکی تعمدي نبست به اوضاع پرمخاطره در اطراف اوكراين، تحريكات، دامن زدن به نبرد رواني و تسریع روند ارسال انواع جنگ افزارهاي تباه كن به طرفين درگير معناي جزء پهنا بخشيدن به مصايب مردمان بی‌دفاع اوكراين و تقرب جهان به برهم خوردن نظم بین‌المللی سودي در پی ندارد.

لذا به باور این قلم بزرگ‌ترین كمك به مردم اوكراين، مساعي بین‌المللی در راستاي كاهش تنش‌های موجود و رسیدن بيك راه حل مسالمت آميز در جنگ خونين كنوني است نه تسلح كه به دوام جنگ منتج و خاک اين کشور در قالب اهداف بيروني به صحنه رقابت منافع و نبردهاي بی‌پایان نيابتي مبدل گردد.

 ۴۳ سال جنگ افغانستان نشان داد که جنگ بد است و هیچ پیامد جز ویرانی و کشتار انسان‌ها ندارد، این بازار سرمایه (شرق و غرب) است که از جنگ سود می‌برد و بیشتر به اهداف استعماری خویش می‌رسند.

 جنگ‌های عراق، سوریه، افغانستان و حالا جنگ اوکراین همان بازی‌های سیاسی و استخباراتی است که منفعت آن را قدرت‌های بزرگ برده‌اند و می‌برند.

 باوجودی که اروپاییان کوشش کرده‌اند تا اروپای واحد داشته باشند اما پس از هفتاد سال نتنها اروپای واحد ایجاد نشد بلکه ما شاهد جنگ دو اروپا می‌باشیم، جنگی که قربانی آن مردم اوکراین اند.

 امریکا و غرب آن چنانکه در بیست سال برای افغانستان کاری نکرده‌اند، بنام مبارزه علیه تروریزم وارد افغانستان شدند اما بیست سال بعد از ۲۰۰۱ باز هم همان تروریستان را بر گرده‌های مردم افغانستان نصب و جمهوریت کاذب را دور زده‌اند، امروز هم کاری برای اوکراین ‌و مردم آن نمی‌کنند، همان‌گونه که رییس جمهوری اوکراین اعتراف می‌کند که غرب و ناتو کشور وی را در جنگ با روسیه تنها گذاشته‌اند.

 غربی‌ها بازی سیاسی و نظامی را پیش می‌برند که در نتیجه آن اوکراین چندین پارچه و ضعیف می‌گردد، غربی‌ها خواهان آن اند تا روسیه دگر اقتدار بزرگ اقتصادی و نظامی نداشته باشد و روس‌ها در انزوای جهانی قرار گیرند.

 اوکراین مثل افغانستان فاسدترین رژیم را که درک درست از منافع ملی و منطقه‌ی شان نداشتند تجربه کرد که نتیجه آن آغاز جنگ امروزی است، جنگی که اکثریت روس‌ها و اوکراینی‌ها طرفدار آن نیستند بر عکس می‌خواهند در حوزه مشترک تاریخی، اقتصادی و فرهنگی خویش زنده گی کنند.

 روسیه هدف این حمله نظامی را خلع سلاح اوکراین اعلان نموده است اما بسیاری‌ها به این باوراند که روسیه پلان کلان‌تر نسبت به آن دارد که در نهایت منجر به تغییر سیاسی نظام به نفع روسیه خواهد شد.

 متأسفانه جنگ بزرگ‌ترین وسیله برای چرخش ماشین تجارت جهانی سلاح است، اگر جنگی نباشد این همه درآمد پولی قدرت‌های بزرگ (امریکا، روسیه، انگلستان، المان، فرانسه و‌ چین) از کجا و چگونه به دست می‌آید؟ پس باید جنگ کنند تا خوب نفس بکشند!

 در چنین وضعیت آشفته جهانی بهترین گزینش همانا مبارزه علیه جنگ و مبارزه علیه تجاوزهای آشکار و پنهان شرق و غرب می‌باشد که همه باید برای پایان جنگ و پایان اقتدارطلبان شرق و غرب تلاش و به کار بزرگ روشنگری بپردازند.

 نابود باد جنگ!

 نفرین باد به جنگ افروزان و حامیان کلان شان!

  ۲۵ فبروری ۲۰۲۲

 صلح؛ نه به هر قیمت

 جنگ در افغانستان ناخواسته و در مالکیت افغان‌ها نیست و صلح حق و آرزوی دیرینه ئ مردم رنجدیده و مظلوم افغانستان است.

 در حقیقت آنانی که نمی‌توانند منافع و سود را از برنامه‌های مسالمت‌آمیز بدست بیاورند، با کشاندن شعله‌های خانمان‌سوز جنگ در کشورهای چون افغانستان به مقاصدشان می‌رسند و به گونه‌های تسلط استبدادی، استعماری و استثماری قدرت، به غارت و چپاول منابع اقتصادی و سرکوب اقتدار ملی کشورهای درگیر و متضرر از جنگ می‌پردازند.

 متأسفانه مالکان و مدیران جنگ با استفاده از عمال خاین و خود فروخته ئ داخلی، رویدادهای خونین و ننگین را تحت عناوین مختلف چون به‌اصطلاح جهاد، دولت اسلامی، امارت اسلامی و یا کدام سو استفاده ئ دیگری از ارزش‌های تاریخی و مقدسات دینی و مذهبی چندی ست بالای ما جاری ساخته و از آن بی‌شرمانه سود میبرند.

 مردم شریف افغانستان فاجعه‌های خونین و ننگین فراموش ناشدنی دوره‌های جنگ خاصتاً دهه‌ی هفتاد و تسلط سیاه ارتجاعی حاکمیت به‌اصطلاح امارت را در کشور عزیز خود تجربه نموده‌اند و می‌دانند عامل بدبختی و ویرانی افغانستان کدام های داخلی و بیرونی هستند.

  زندگی در فضای صلح و رفاه حق هر انسان خاصتاً ما افغان‌ها که حدوداً چهار دهه میشود در آتش و اثرات ناگوار جنگ‌های تحمیلی و تمویلی بیگانه، جان می‌بازیم و تا هنوز به یک آرامش نسبی در کشور خویش نیستیم، است و هر آن صلحی که باعث نابودی ارزش‌ها، دستاوردها و ساختارهای سازنده‌ی مدنی و ملی ما گردد، نا خواستنی ست.

 بناً در این زمان فهم، شعور و احساس وطن دوستی مردم شرافتمند افغانستان خاصتا نسل پویا و بالنده ئ جوان آن‌قدر است تا از برنامه‌های که وطن شان را به منجلاب بدبختی فرو می‌برد، آگاه و در محور برنامه‌های وطن‌پرستانه و دلسوزانه ئ رهبران و فرزندان واقعی کشور منسجم گردند و از حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، شرف و عزت میهن آبایی‌شان دلیرانه و وطن‌پرستانه دفاع نمایند.

 صلح پایدار و باعزت غرور و عفت ملت افغانستان است نه صلح نمادین و تحمیلی که ما را به گذشته ئ خونین، ننگین و سیاه ببرد.

زنده باد افغانستان - ژوندی دی وی افغانستان - یشه سین افغانستان

تقاضای مادر وطن و مسؤولیت تاریخی نیروهای سیاسی ملی مترقی و دموکرات افغانستان:

 هر آن شخص و گروهِ که خود را منسوب به تشکیلات سابق حزب پر افتخار دموکراتیک خلق افغانستان و تشکیلات احزاب فعلی انفصال شده از آن، می‌دانند اگر هر چه زود در محور فراخوان و اعلامیه‌های وحدت‌طلبانه‌ی جریان‌های سیاسی معتبر‌ منسجم و گام‌های عملی برای تشکیل واحد و با اقتدار حزبی برندارند با قضاوت صریح و جدی نسل جوان و تشکل نوین راهرو آرمان سترگ انسانی حزب دموکراتیک خلق افغانستان روبرو خواهند شد آنگاه نمی‌توانند در مقابل ادعا و سؤال‌های مطرحِ نسل نوین تبرئه حاصل نمایند.

 چنانچه دیده می‌شود شرایط حساس است و تقاضای زمان بیشتر پای نیروهای سیاسی ملی مترقی و دموکرات را در میدان مبارزه به خاطر نجات و رهایی کشور از جنگ، مجبوریت های مختلف اعم سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و عقب مانده‌گی ها، می‌کشاند.

 بناً متوجه مسؤولیت تاریخی شده دین ملی و انسانی خود را یکبار دیگر وطن‌پرستانه ایفا نمایید تا به وحدت واقعی رسیده در آبادی، پیشرفت و ترقی کشور عزیز ما افغانستان گام‌های عملی موفقانه برداشته شود.

 قوت ما در وحدت ماست!

موضع گیری اصولی و ضرورت وحدت عمل

به نظر من؛ موضع گیری و سیاست اصولی در وضعیت کنونی و بحرانی کشور عبارت از این است که ما نیروهای جنبش چپ ملی؛ مترقی؛ دموکرات وداد خواه کشور از زد و بندها و ایتلاف‌های تنظیم‌های جهادی؛ حلقات حکومت‌های فاسد و ناکام ۱۸ سال اخیر و مافیای قدرت - ثروت؛ جنگ سالاران؛ غارت گران و شرکای سیاسی تکنوکرات آنان؛ دوری جویم و متحد شویم و به راه اندازی یک جنبش وحدت عمل و بدیل دموکراتیک در حل سیاسی قضیه ء کشور و تأمین صلح پایدار مبتنی بر ارزش‌های قانون اساسی و حفظ دستاورد‌های موجود در عرصه‌های توسعه ء سیاسی، آزادی‌ها، حقوق زنان و حقوق اساسی مردم و سایر عرصه‌های حیات ملی کشور و ایجاد یک دولت ملی قدرتمند و استقرار دموکراسی واقعی؛ آزادی و برابری؛ رفاه و عدالت اجتماعی و تحقق آرمان افغانستان آزاد و مستقل؛ امن و دموکراتیک؛ شگوفان و مرفه؛ نیرومند و سربلند که درراه آن مبارزات طولانی فداکارانه به عمل آمده است و قربانی‌های فراوان داده شده است به‌صورت متحدانه و یک پارچه مشارکت ورزیم و بدین گونه دین خود را در برابر وطن و مردم رنجدیده کشور ادا نمایم

موضع گیری و سیاست اصولی

به نظر من؛ موضع گیری و سیاست اصولی در وضعیت کنونی و بحرانی کشور عبارت از این است که ما نیروهای ملی؛ مترقی؛ دموکرات و داد خواه کشور از زد و بندها و ایتلاف های تنظیم‌های جهادی؛ حلقات حکومت‌های فاسد و ناکام ۱۸ سال اخیر و مافیای قدرت - ثروت؛ جنگ سالاران؛ غارت گران و شرکای آنان؛ دوری جویم و در یک جبهه ء واحد سیاسی متحد شویم و به راه اندازی یک جنبش صلح و بدیل دموکراتیک در حل سیاسی قضیه ء کشور و تأمین صلح پایدار مبتنی بر ارزش‌های قانون اساسی و حفظ دستاورد‌های موجود در عرصه‌های توسعه ء سیاسی؛ آزادی‌ها؛ حقوق زنان و حقوق اساسی مردم و سایر عرصه‌های حیات ملی کشور و ایجاد یک دولت ملی قدرتمند و استقرار دموکراسی واقعی؛ آزادی و برابری؛ رفاه و عدالت اجتماعی و تحقق آرمان افغانستان آزاد و مستقل؛ امن و دموکراتیک؛ شگوفان و مرفه؛ نیرومند و سربلند که در راه آن مبارزات طولانی فداکارانه به عمل آمده است و قربانی‌های فراوان داده شده است به‌صورت متحدانه و یک پارچه مشارکت ورزیم و بدین گونه دین خود را در برابر وطن و مردم رنجدیده کشور ادا نمایم.

نگاهی به نا آرمی های اخیر در کشمیر

 جدال هند و پاکستان در مرز دو کشور زمانی آغاز شد که در حمله جدایی طلبان کشمیری وابسته به پاکستان سربازان هندی کشته شدند و هند اینبار نه تنهادولت پاکستان را مسئول دانست بلکه با تهاجم هوایی بدان پاسخ داد و با عکس العمل پاکستان مواجه شد. دولت آقای مودی در هند و دولت آقای خان در پاکستان وسیله مناسبی را بدست آوردند تا ازین فرصت طلایی بنفع خود استفا ده کنند، یکبار دیگر تمامی رسانه جمعی پاکستان واحزاب سیاسی آن شیپور اسلام به خطر افتاده را بصدا در آوردند و دفاع از دولت اسلامی در مقابل هندوی کافر را فریضه اسلامی دانستند.

 در هند حزب حاکم آقای مودی و برخی احزاب دیگر بنام دفاع از هند بزرگ و کوفتن بر طبل ناسیونالیسم هندی و مذهب هندو به مقابله برخواستند. حزب آقای مودی مرکز تجمع گروه های ناسیونالیست و متعصبین مذهبی هندو است. هند در آستانه انتخابات قرار دارد و حزب حاکم میتواند از احساسات مردم هند بنفع خود بهره برداری کند.

 دولت پاکستان که بدون کمک خارجی توان پرداخت سود قرضه های خود را ندارد، درداخل با مشکلات سیاسی و نظامی روبروست و تحت فشار قدرت‌های بیرونی قرار دارد، می‌تواند همه توجه مردم پاکستان را به سمت بیرون انحراف دهد و بسادگی مخالفت ها را سرکوب کند.

 اشتراک افغانها در این جنگ چه عملی باشد و یا تبلیغاتی بطور قطع بنفع مردم افغانستان نیست. ما بکمک هند و پاکستان نیاز داریم، هردو کشور به دست پیشی ما نیاز ندارند. هردو کشور سلاح اتمی دارند و دوستان بیرونی .

به کشور خود به اندیشیم و هزاران سرباز قربانی وطن

ششم جدی را از چندین منظر میتوان دید:

 - ارتش سرخ بعد درخواست مکرر رژیم ترکی- امین به افغانستان لشکر کشی و انرا اشغال کرد.

 - امین کشته شد و دارو دسته اش از قدرت کنار زده شدند.

 - کارمل دومین شخصیت در رهبری ح.د.خ.ا (بعد از ترکی) در راس حزب و حکومت قرار گرفت.

 - برای ایالات متحده، غرب، پاکستان و رژیمهای مرتجع عرب بهترین فرصت مساعد شد تا افغانستان را به "ویتنام" برای شوروی تبدیل کنند و کردند.

 - درفرجام نه تنها ارتش رخ شکست خورد بلکه شوروی و پکت وارسا هم ازهم پاشید و جهان دو قطبی به یک قطبی تبدیل شد.

 ولی از منظر دیگر:

 رژیمخونتای "امین" در مدت یک ونیم سال موجودیت خود، بیش از پنجاه هزارتن از روشنفکران، اهل سواد و قلم و متخصصین کشور را که به قیمت گزافی طی یک قرن تربیت شده بودند، بشمول بزرگان قومی و علمای دینی را بدون هیچ گناه و خطایی از دم تیغ کشید.

 - در روزهای نزدیک به ششم جدی سال ۱۳۵۸ درزندانهای افغانستان (ازسطح علاقداریها تا ولسوالیها، ولایات و مرکز کشور شهرکابل) حدود صدهزار تن زندانی بودند و همه منتظر اعدام. اگر رژیم امین دوام میکرد مسلمآ اکثریت مطلق این زندانیها نیز سر به نیست میشدند.

 شش جدی اگر هیچ حسن دیگری نداشته باشد؛ این خوبی را داشت که ده ها هزار زندانی سیاسی منتظر به اعدام را آزاد ساخت.

 این، آن نکته ایست که مخالفین شش جدی کمتر به ان توجه دارند.

ما؛ و داعیه ء حراست وحدت ملی افغانستان

 آنچه امروز اهمیت درجه اول دارد و ما آن را در مرکز توجه خویش قرار می‌دهیم، وحدت ملی افغانستان و همزیستی مردمان سرزمین مشترک ماست. ما با صدای بلند میگوییم! این ملت وجود دارد! این ملت، تاریخ دارد، ریشه دارد، دلیل وجودی دارد و روح مشترک، ارادۀ زنده‌گی خود و اولاد خود را در همین وطن واحد و تقسیم ناپذیر دارد. ما، نه از کاسۀ کثیفِ نفاق ملی در گذشته خورده‌ایم و نه خواهیم خورد. در جریان بیش از نیم قرن زنده‌گی سیاسی؛ ما رهبرِ تاجیک، رئیس جمهورِ پشتون، صدراعظمِ هزاره، منشی اُزبک و رفیقِ ترکمن، نورستانی، بلوچ و پشه‌یی داشته‌ایم. از آنان آموخته‌ایم و آنان را دوست داشته‌ایم. ما مبارزه به خاطر درد مشترک را از آنان فرا گرفته‌ایم و این را که هزارۀ گرسنه و پشتونِ گرسنه، هردو گرسنه‌اند و باید بازو به بازوی هم بدهند؛ تا از گرسنگی رهایی یابند.

 طی دهه‌های گذشته، همان‌هایی که امروز ریا و تزویرشان برای مردم افغانستان ثابت شده است، وحدت ملی ما را اینک با آزمایش‌های جدی مواجه ساخته است. همان‌هایی که برای ثروتمند شدن و قدرتمند شدن زیر بیرق جهاد و قومیت؛ افراطیت مذهبی و قوم گرایی از هیچ جفایی در حق شما هموطنان رنجدیده دریغ نکردند، همان‌هایی که برای پُر کردن جیب‌های خود، به فساد، رشوت، اختلاس و چور ملکیت عامه متوسل شدند، جنگ اقوام، رقابت زبان‌ها و درگیری مذاهب را راه انداختند. ولی ما و شما هموطن با خون و عرق جبین ازین وطن واحد که دران یک پشه‌یی مساوی به یک پشتون؛ مساوی به یک ازبک مساوی به یک تاجیک مساوی به یک بلوچ و ترکمن و نورستانی و قزلباش و سادات و دیگران هستند و خواهند بود، حمایت و حراست خواهیم کرد.

نسل جوان باید از ناسیونالیسم عظمت طلبانه پشتون و ناسیونالیسم تنگ‌نظرانه محلی تاجیک خودداری کنند

 لجاجت و سرتمبگی شیوه خوب حکومت داری نیست دادن وعده‌های بزرگ و غیرعملی سردمداران را در برابر ملت ناکام می‌سازد بی‌توجهی به حال ملت جلوه نمایی موفقیت در کار و دروغ شیوه حاکمان محیل و عوام فریب است عکس‌العمل در برابر نا کارگی بی‌کفایتی جعِل و دروغ و عوامفریبی حق ملت است یک ملت زنده باید در مقابل این زمام داران از حق خود دفاع کند اما بهره گیری سیاسی اشخاص و گروهک‌های منفعت باخته شیوه محیلانه دیگریست که آن هم نمی‌تواند خواست ملت را بسر رساند به نسل جوان کشور بی‌پرده میگویم که یک مشت اقلیت غیرقابل حساب در نفوس سی و شش میلیونی کشور دچار واهمه‌های دو افراط در تفکر ملی‌شان شده‌اند و می‌خواهند برای حفظ و تحکیم موقف‌های زدوده شدنی آینده‌شان از آن بهره بگیرند این مشت قلیل دو خط فکری خود ساخته ناسیونالیسم عظمت طلبانه پشتون و ناسیونالیسم تنگ‌نظرانه محلی تاجیک را وسیله دسترسی به اهداف شان قرار داده‌اند که هر دو طرز تفکر از جانب ملت افغان مردود است زیرا ناسیونالیسم عظمت طلبانه پشتون با کلیت خواهی قرون گذشته افغانستان آمو تا به سند را شعار می‌دهند و خواهان افغانستان قرن ۱۸ اند که این طرز تفکر غیرعملی بوده درد ملت را دوا نمی‌کند و ناسیونالیسم تنگ‌نظرانه محلی تاجیک افغانستان شمول نبوده محدود به افغانستان دامنه‌های هندوکش می‌باشد که بوی تجزیه طلبی از آن برمخیز و باید نسل جوان افغان از توسل به هر دو افراط خود داری کنند. آرزو و انرژی فکری و جسمی خود را صرف بهبود اوضاع بیدار سازی ملت و ایجاد ظرفیت‌های فکری مناسب برای انتخاب رهبران وطن پرست و مردم دوست سازند ملت واحد سرزمین واحد افغانستان کشور افغان‌ها.

تاجیکیزم بدیل پشتونیزم نیست. برادر اندر پشتونیزم است

 سیستم سیاسی مبتنی بر قوم، بر قبیله، سیستمی بی‌ثبات و بالقوه غیر دموکراتیک است. سیستم اقتصادی مبتنی بر پیوندهای خونی قبیله‌یی، سیستمی عقب‌مانده و فلج‌کننده است. سیستم فرهنگی و ارتباطی مبتنی بر قوم، زمینه‌های زورگویی، تمامیت‌خواهی و تداوم جنگ را ایجاد می‌کند. این پدیده در کشور ما یک چهرۀ مشخص و روشن دارد و آن پشتونیزم است. هم در سطح قدرت سیاسی، هم در سطح بازار کار، هم در سطح انجمن فرهنگی، قرار گرفتن در برابر این پدیدۀ قرون‌وسطایی وظیفۀ مقدس هر پشتون دموکرات، هر غیر پشتون دموکرات است.

 این پدیده در افغانستان چهرۀ دیگری هم دارد و آن «تاجیکیزم» است. همینی که در برابر پشتونیزم، تازه در حال ایجاد کردن و تیوریزه کردن آن‌اند. تاجیک یک قوم نیست. هرگز نبوده و حالا نیز نیست. تاجیکیزم محصول تنبلی فکری و خصلت غیردموکراتیک چند تا وکیل گذر فارسی‌زبان است که برای تصاحب و تقسیم مساعد قدرت، صاف و ساده ـ ازآنجایی‌که قادر به تصور و قرار گرفتن در عقب پروژه‌یی دموکراتیک نیستند ـ پس می‌روند در برابر اقوام پشتون، قوم جدیدی را ایجاد می‌کنند و نامش را تاجک می‌گذارند تا در برابر زورگویی پشتونیست‌ها با زبانی مأنوس و قابل‌فهم حرف بزنند.

راهکارهای نجات

- تشدید فشارهای دامنه دار مدنی در چهارچوب نظم اجتماعی برای تغییر مهره‌ها، سیاست‌ها و استراتیژی ها؛

 - ایجاد کمیته‌های مردمی، برانگیختن قیام‌های مردمی در امر بسیج و همبستگی مردم و دفاع متحدانه از ولسوالی ها، شهرها و ولایات و ایجاد صندوق‌های تعاون برای هزینه‌های دفاعی؛

 - طرح مقدمات سیاسی، ایجاد ایتلاف‌های سیاسی، اتحادهای سیاسی و ایجاد جبهات بزرگ فارغ از رنگ‌های قومی و ایدئولوژیک برای دفاع مستقلانه و لاجرم ایجاد بدیل بایسته و ملی برای دولت تروریست پرور موجود.

 - راه‌یابی و همسوی خطوط واحد رسانه‌یی و تمرکز نقش قلم به دستان برای آفرینش‌ها و انگیزه‌های دفاعی و میهن دوستانه و تشدید خود آگهی مردم برای سمت یابی و بسیج اجتماعی؛

مکثی بر پیام رادیو تلویزیونی اشرف غنی به مناسبت حادثه دردناک دیروز:

 رییس جمهور درحالی‌که نیشخندی بر لب دارد، در پرده تلویزیون ملی ظاهر می‌شود و شهریان کابل را تسلی داده چنین می‌فرماید:

 "متأسفانه گروه‌های اجیر تروریستی و باداران شان، امروز در کابل خون هموطنان مظلوم ما را جاری کردند که اینجا تنها تقبیح کفایت نمی‌کند؛ بلکه زمان اقدامات جدی بر ضد آن گروه‌های ضدبشری و ضداسلامی فرارسیده است".

 یعنی تا حال جاری شدن این همه جوی‌های خون در کابل و ولایات کشور چندان مهم و جدی نبوده است که ایجاب اقدامات جدی را می‌کرد. و جناب شان فکر می‌کردند که تقبیح عملکرد آنان و تشکیل کمیسیون‌های حقیقت یاب برای جلوگیری از اعمال این برادران آزرده خاطر کفایت می‌کرد.

 درجای دیگر می‌فرماید:

 «اکنون فرصت فیصلۀ مهم ملت‌ فرارسیده و او برای این فیصله‌ و بسیج ملی، به ملت رجوع می‌کند.»

 و این در حالی گفته می‌شود که ملت دیروز فیصله‌اش را با صدای بلند اعلان کرد: استعفا بده و دست از سر کل ما بردار!

 به مزاحت نگفتم این گفتار،

هزل بگذار و جد از او بردار

پس‌لگد، هیولای داعش به‌سوی خالقین:

 امروز جامعه بشری به خاطر جنایت هولناک ضد بشری و ریختن خون انسان‌های بی‌گناه و آن‌هم در محفل خوشی، عزادار است و هر انسان آگاه و متعهد به انسانیت خود را شریک مصیبت، عزاداران شهر مانچستر انگلستان می‌داند.

 شهروندان «غرب» در وقوع این شش‌ترین نوع توحش و بربریت، فی‌الواقع کفاره گناهان دولتمردان شان را می‌پردازند، رهبرانی که به خاطر تحقق اهداف استراتیژیک در خلق «دایناسور» های مهلک «جهادی» همانند داعش و ... سهم دارند، در محکمه وجدان بشری، به‌مثابه شریک قاتلان ددمنش و بربر داعشی، محکوم می‌باشند.

 اظهر من‌الشمس است، تا زمانی که در تعریف تروریست و خون، برخورد دوگانه وجود داشته خون افغان، سوری، عراقی و ... با خون شهروندان غرب همگون پنداشته نشود و تروریسم در افغانستان و تا شرق المیانه و پاریس و مانچستر و ... جنایت علیه بشریت شناخته نشود، (که مصداق عملی این فیل و قیل را جهانیان در تداوم تراژیدی خون‌بار افغانستان مشاهده می‌نمایند) خالقین همانند فرعونان تاریخی مصر باستان حتی در قصرهای سپید و زرهی‌شان مصون نخواهند بود.

 وقت آن رسیده است تا در برابر سونامی دهشت‌بار «اسلامی» که جهان را به مخاطره کشانیده، وجدان آگاه بشری و نیروهای وفادار به ارزش‌های انسانی در غرب، صدایی اعتراض شان را بلند نمایند تا رهبران غرب که تا چند روز دیگر در مقر فرماندهی‌شان در بلجیم جمع می‌شوند، این کلام شاعر بزرگ ملاک تصامیم شان باشد که:

 تخم دیگر بکف آریم و بکاریم ز نو               زانچه کشتیم ز خجلت نتوان کرد درو

 با حرمت

شرق‌المیانه «بزرگ»:

 تحت این عنوان استراتیژی پساجنگ سرد امریکا در مورد آینده شرق‌المیانه، پی‌ریزی می‌گردد که معطوف بر این موارد می‌باشد:

 ــ سقوط دولت‌های مقتدر ملی که موجودیت شان مانع تحقق پلان می‌گرددږ

 ـــ زمینه سازی برای تخریب و تجزیه کشورهای با ظرفیت بزرگ نظامی و اقتصادی. دشمن تراشی در وجود اسلام که از این سه امتیاز برخورداراست:

        ۱ـ ایدیولوژی دارد.

        ۲ـ سیف الاسلام و «جهاد».

        ۳ـ کشورهای اسلامی دارایی بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گازاست.

 ــ سازمان‌دهی نسل پنجم هیولای هولناک بنیادگرایی «اسلامی»، داعش و...

 ــ تغیر در جیواستراتیژی، اقتصاد محور منطقه که منجر به تفوق سیطره امریکا بر ذخایر نفت و گاز شرق‌المیانه و تا آسیایی میانه و کسپین گردد.

 لشکرکشی به افغانستان و عراق و نابودی لیبیا و جنگ‌های خانمان‌سوز سوریه و ... در همین راستا انجام یافته، که رجال برجسته و ذیدخل در طراحی و تطبیق این پلان‌ها در کتاب‌های شان آن را افشا و اعتراف خانم کلینتن و در روزهای اخیر صحبت‌های خانم کاندولیزا رایس وزیر خارجه اسبق در مرکز فکر بروکینگز به مجموع اعترافات صحه گذاشته و به‌صراحت اعلام داشته که: «ما راست گو نیستیم، ما نه به خاطر دموکراسی، بل برای سرنگونی به عراق و ... رفته‌ایم»

 مرور به این حقایق تلخ که مقدرات تاریخی منطقه و افغانستان را رقم زده است به این دلیل نیز حایز اهمیت است که: در سیاست افغانستان لااقل آنانی که «مأمور» نیستند، یخن همدیگر را رها و به فکر نجات مردم و وطن باشند.

د افغانستان په راوانه سیاسي کشاله او ټلواله کې یو بل سرزوری خو تل ناکام سیاستلوبی ورزیات شو، چې تمه نه ترې کیده .

 که په نوي یمو کلونو کې د نظار شورا یا پنجشېر قدرت نه وی انحصار کړی؛ نو د طالبانو د غورځنګ دې راټوکیدلو لپاره هېڅ بانه او انګېزه نه وه؛ او نه به هغه غورځنګ را پيدا شوی و؛ او که چېرې همهغه نظار شورا بیا په دوه زرمو کلونو کې د تېر غوندې بیا په وچ زور قدرت یوازې په خپلو ګورتونو کې نه وی نیولی؛ ټولیزې شتمنۍ یې نه وی تالان کړې ، هېواد او دولتي اداره یې د فساد په رنځ نه وی ککړه کړې او لنډ‌غریزم یې نه وی پيل کړې ؛ ګلبدین ته د راتګ هېڅ بانه او انګېزه نه وه....موږ افغانان هېڅ کله له تاریخ او خپلو تېروتنو نه نه زده کوو....

 ګلبدین دا ځل د سیاسي شترنج په تخته کې ښه چل ولاړ؛ هغه ولس له خوږ ګوتې ونیو او نادان ولس فکر کوي چې، د ګلبدین راتګ به له ځانه سره سوله راوړي؛ خو نه پوهیږي چې، سوله بل ځای کې ده، سوله به هغه وخت راشي چې د طالب د توپک شپېلۍ غلې شي؛ ځکه دا اوه لس کاله د ټول جهادیزم لیډران او د ګلبدین ګوند په کابل کې ناست دي‌‌‌‌‌‌، خو سوله ورکه ده...

 بل دا چې د نننۍ غونډي په ګڼه ګونه هم څوک و نه غولیږي، دا ‌‌‌‌‌‌ډول غونډي د اوبو ‌‌‌‌‌‌پر سر پوکاڼو غوندې دي زر به یې باد ووځي...

خواست روز!

ریشه‌ها و عاملین اصلی مصیبت‌های جاری وطن را باید هدف قرار داد!

 آیا تنها با اعلان روز ماتم ملی و شنیدن و نوشتن کلمات تکراری چون "در غمت شریکیم، روح شهدا شاد باد، تشکیل کمیسیون تحقیق و..." درد و اندوه بازماندگان شهدای واقعه اخیر تسکین می‌یابد و جلو تکرار جنایات همانند آن گرفته شده می‌تواند؟

 آیا بهتر نیست صدای اعتراض خود را هماهنگ و همصدا برعلیه دولت موجود، رهبری بی‌کفایت، بی‌مسئولیت، غرق در فساد و بی‌خبر از درد و رنج مردم بلند نماییم؟

 هرگاه این خواست‌ها، از طریق صفحات اجتماعی مطرح گردد، تأثیر بیشتر نخواهد داشت؟

 ـ سبکدوشی عاجل وزرای دفاع، داخله و رییس عمومی امنیت ملی

 ـ سلب صلاحیت والی، قوماندان امنیه و رییس امنیت دولتی ولایت بلخ

 ـ جلب قوماندان و سایر مسئولین قول اردوی ۲۰۹ شاهین به پای میز تحقیق

 ـ سایر خواست‌های روز مردم

خطاب به تاجران خون:

 در افغانستان کم نیستند اشخاص و گروهک‌ها که در نمک پاشی به نعش آغشته به خون مادر وطن با خبیث‌ترین دشمنان تاریخی خارجی مسابقه دارند و اظهر من‌الشمس است که همین «تاجران دین»، «دکانداران قوم»، «تیکه داران جهاد» که شاید از چند صد تن بیشتر نباشند، با اشتراک در «شرکت سهامی» جهادی - طالبی و مافیایی و به کمک حامیان اجنبی، سی ملیون شهروند مستضعف و مظلوم را گروگان گرفته‌اند و اکنون دیده می‌شود که تعداد دیگر که به‌نوعی شریک خوان آنان می‌باشند «تجارت خون» را پیشه ساخته و در نقش متخصصان دی ان ای شناسی قوم و نژاد به احصاییه گیری شهیدان گلگون کفن که هنوز خون پاک شان خشک نگردیده، می‌پردازند و مطابق پلان‌های استعماری افغانستان را به‌طرف جنگ قومی و یوگوسلاویا شدن می‌کشانند، تا در تکه و پارچه شده میهن، «دستمال گل سیب» نصیب شان گردد.

 در حالی که افغانستان با تشدید جنگ اعلام ناشده دشمن خبیث و تاریخی پاکستان مواجه است و آماج حملات زشت‌ترین انواع بنیادگرایی خشن «اسلامی» طالبی، داعش، القاعده و ... که به‌مثابه ابزار کثیف بازیگران رقیب منطقوی و بین‌المللی استعمال می‌گردند، قرار دارد و دور جدید «بازی بزرگ» میان رقبای تاریخی و سیطره و جنگ امپریالیستی که به خاطر «تقسیم مجدد مناطق حیاتی جهان» تلاش دارند و از افغانستان به‌مثابه معبر ورود به آسیایی میانه، قربانی می‌خواهد، ما باید قبل از هر وقت دیگر هوشیار باشیم و به همان ندایی وخشورانه یکی از پدران بزرگ معنوی لبیک بگوییم که، گفته بود:

 ای ملت از برای خدا هوشیار شویید              از مکر و حیله دشمن خبر شویید

 و به خاطر دفاع از «حق حیات شهروندان» و فرزندان اقوام با هم برادر و برابر صادقانه تلاش نماییم و برادری و برابری و حقوق مساوی و انسان و انسانیت را ملاک عمل و اندیشه قرار دهیم و کشور را از «فغانستان» به «انسانستان» به تمام مردم، بدون هر نوع تبعیض و تعصب مبدل سازیم.

 با حرمت

"کشف بزرگ!" حامد کرزی

حامد کرزی بعد از یک پانزده سال به "کشف بزرگ!" نایل گردید و دریافت که دیگر محور اصلی تطبیق پالیسی‌های مخفی و غیرمخفی ایالات متحده آمریکا، از قصر سفید تا سی آی ای و از پنتاگون تا وزارت خارجه آن در کشور، مظلوم و قربانی شده توطئه‌های بین‌المللی ، ما افغانستان، اخصاٌ توسط آمریکا ، انگلیس و پاکستان نیست.

 او که در یک زمانی همه تصامیم و مشاجرات کنفرانس بن را با یک چشمبندی کن فیکن نمود و با تاپ ترین کوماندوهای گارد خاص آمریکائی داخل افغانستان گردید و در قدم اول حریف اش قوماندان عبدالحق حذف فزیکی شد و از سر راه اش برداشته شد، اکنون خود را ضد پاکستان و ضد آمریکا جا میزند و خاک گندیده و آگنده با زهر دروغ و فریب را یکبار دیگر بر چشم‌های پر از اشک مردم غمدیده و دلپاک کشور میزند. او خود را ناجی زمان و شکست دهنده آمریکا تلقی می‌کند.

 من بدین باور تزلزل ناپذیر هستم که وی به‌اصطلاح عامیانه "مصروف پختن یک آش جدید" برای ملت و مردم مظلوم است و چهره مسلکی‌تر و بامهارت‌تر از " آغا صاحب تایمنی" خویش را به نمایش می‌گذارد که با فریب و تزویر، شمشیر کشی در برابر آمریکائیان را اعلان نموده است.

 آقای کرزی می‌خواهد با این برآمداش خود را یک قدم نزدیک‌تر با یک مسأله هنوز ناگفته و پنهان اش ساخته و آن اینکه او به حیث مهره قوی و ادامه دهنده سیاست منطقوی آمریکا در افغانستان خود را برای انتخابات آینده افغانستان آماده می‌سازد و باز هم ، با توصیف شیر گونه ، افغانان ساده دل را اغوا می‌کند و خود را ناجی ملت جا میزند. آقای کرزی در آب گل آلود موضوع دیورند و تحریکات قومی و زبانی که ناشی از تبارز کاستی‌های شخصیت در وجود بعضی‌ها می‌باشد، در صدد ماهی گرفتن است.

 متأسفانه افغانستان در تبارز رهبران واقعی مستقل، بااراده ، متین و وطن‌پرست همیشه بخت پائین داشته و این بخت در دست اجانب باقی مانده است.

«مادر بمب‌ها» پیامبر امریکا به جلسه مسکو:

دور جدید «بازی بزرگ» و یا سومین دور این بازی کثیف، خونین‌ترین صفحات تاریخ افغانستان را رقم میزند. این جنایت امریکا که «مادر بمب‌ها» را در کشور ما آزمایش نمود، به خاطر سرکوب تروریستان شرارت پیشه داعش و طالب و... نه، بل پیام به جلسه فردای مسکو است. اگر هدف تروریستان ددمنش است، چرا مراکزشان در پاکستان را هدف نمی‌گیرد، پاکستانی که مرکز تروریسم بودن و حامی ترور بودن آن از کفر ابلیس معروف‌تر می‌باشد، آبیاری درخت ترور، در مرکز آن و قطع شاخ و برگ در افغانستان یک بازی پیچیده جیوپولوتیک است که با رقبای منطقوی و بین‌المللی به رهبری امپراطوری امریکا و ابر قدرت تازه دم روسیه که بر خرابه‌های اتحاد شوری قد برافراشته و متحدان شان، به قیمت به خاک و خون کشیدن مردم مظلوم ما انجام می‌یابد و از مراحل آغازین سومین دور بازی‌های بزرگ در جغرافیایی سرزمین افغانان خبر می‌دهد. ما افغانان که در آتش افتراق مصروف دریدن یخن هم دیگر می‌باشیم، به خاطر نعش آغشته به خون مادر وطن کلام آزادیخواه بزرگ، عبدالرحمن لودین شهید را از سر بخوانیم که:

از یک‌طرف نهنگ و ز دیگر طرف پلنگ         هردو به خون ما دهن خویش کرده رنگ

«اقوام» محروم، مظلوم و فراموش شده افغانستان

 ــ «قوم» فقرا   ــ «قوم» گرسنگان   ــ «قوم» شهدا   ــ «قوم» معلولین

 ــ «قوم» بیوه‌ها   ــ «قوم» یتیمان   ــ «قوم» معتادان   ــ «قوم» مهاجران

 ـــ «قوم» بیجا شده‌گان   ــ «قوم» بیکاران   ــ «قوم» زنان تحت ستم

 ــ «قوم» جوانان   ــ «قوم» منسوبان دلیر قوای مسلح که روزانه تا دو صد تن شان به شهادت می‌رسند.

 ــ ...

 این «اقوام» کشور که از یک تعدادشان، نام گرفته شد، «تاجر»، «دکاندار» و «تیکه دار» ندارند و به همین دلیل، نه در «شرکت سهامی طراز جهادی ــ طالبی و مافیایی» سهم دارند، نه در پارلمان سوپر ارتجاعی وکیل و سناتور دارند، نه «روشنفکرنماها» دارند، نه رسانه‌ها و مطبوعات التفاتی به آن‌ها می‌نماید و جهان غرب که دفاع از حقوق بشر را بهانه حضور گسترده خود در افغانستان ریکلام می‌نماید، به نفع خود دانسته تا در زد و بند با غاصبان حقوق این «اقوام»، به سیطره‌شان دوام بدهند، در چنین حال و احوال کسانی که نسبت به آینده افغانستان تشویش ندارند، «دزدان چراغ بدست» اند که مصداق حال شان این سخن شاعر می‌باشد:

 من ازین بیش ندانم، که کفن دزدی چند

 بهر تقسیم قبور انجمنی ساخته اند

حمله جنایت‌کارانه‌ای که جهان را متشنج ساخت

حمله موشکی جنایت‌کارانه امریکا بر یک پایگاه هوائی ارتش سوریه که به بهانه واهی و به اثبات نرسیده به‌اصطلاح استفاده ارتش سوریه از سلاح شیمیائی، صورت گرفت، جهان را در پرتگاه تشنجی بی‌سابقه و درگیری‌های خطرناک قرار داده است. هدف از این تجاوز آشکار کمک به داعش و تمام نیروهای سلفی و تکفیری است. آیا این تجاوز آغاز دور وحشتناک رودرروئی با روسیه نخواهد شد؟ برخورد تلافی‌جویانه برحق روس‌ها چه خواهد بود؟ راکت‌های تدافعی S300 و S400 در سوریه وارد عمل نخواهند شد؟ اوضاع جهانی چه مسیری را در پیش خواهد گرفت؟ پس از این تجاوز خیره سرانه، مگر نیروهای تجاوزگر عربستان سعودی در یمن در تیررس موشک‌های روسی قرار نخواهند گرفت؟ حضور امریکا در افغانستان چه وضعی را تجربه خواهد کرد؟ تجاوز امریکا بر سوریه این سؤالات را در سرلوحه اوضاع کنونی جهان قرار می‌دهد. امریکا با این اقدام جنایت‌کارانه بی‌بند و بارانه خود جهان را به‌سوی تباهی سوق می‌دهد.

دیپلومات یا قاچاقبر مواد مخدر

قضیه کارمندان سفارت ایلات متحده آمریکا در ارتباط دست داشتن به جرم قاچاق مواد مخدر بدون شک ریشه‌های عمیق را داشته و در ظاهر امر یک کشف تاره و به‌احتمال قوی مربوط به سلسله‌های زنجیری مافیای سیاسی و تطمیع شده است که سال‌های سال کانال‌های را فعال و مصئون نگه‌داشته است.

 توقع جدی و خواست ملت همین خواهد بود که این جرم برای افغان‌های آسیب دیده از جنگ قضیه ساده نیست بلکه باید در مورد وزارت خارجه افغانستان یکجا با مقامات امنیتی هر دو کشور به ایجاد یک کمیسیون مشترک موضوع را تحقیق و نتایج و پروسه جزائی آن را به آگاهی مردم برسانند.

استیضاح و یا استهزا:

آیا در مورد رویداد امروز ولسی جرگه که با بسیارغر و فش تعداد از وکلا در چند روز قبل و بعد از حوادث خونبار شفاخانه شهید محمد داود با وعده و وعید محاکمه و سلب اعتماد مسولان آغاز یافت و بعد دیدار با ارگ و داد وستد که معمول گردیده، به ابقای وزراُ و در واقع به استهزا و خنده به ریش پارلمان پایان یافت، همان بیت معروف دهه یی اخیر سلطنت (دهه یی مشروطیت) که خطاب به پارلمان و در یکی از جراید آزاد بنشر رسیده بود، مصداق ندارد؟

 این وکیلان گر به ظاهر جنگ و اشلق میکنند

 چون بخلوت میروند، آنجا، تملق میکنند

اف بی آی در مورد برگ های انترنت برایت بارت و انفو وارس تحقیق می کند

 به قول مک کلاچی، اف بی آی به سلسله بررسی ها در مورد مداخله احتمالی روسیه در کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا، برگ های انترنتی برایت بارت و انفو وارس را بررسی می کند.

 برایت بارت یک تارنمای خبری است که ستیو بنان (عکس) مشاور ستراتیژیک کنونی رییس جمهور ترامپ، مدیر مسئول آن بود. این برگ بطور وسیع از جانب روبرت مرسر تمویل می شود (که همزمان برگ های کمبریج انلیتیکه، کتو انستیتوت و میدیا ریسرچ سنتر را حمایت می کند).

 انفو وارس یک برگ انترنت است که نشرات رادیوانترنتی دارد و مربوط الکس جونس می باشد.

 حزب دموکرات این دو سایت را متهم به تخریب کاری (سبوتاژ) روند کارزار انتخاباتی هیلاری کلینتون و زمینه سازی انتخابات دونالد ترامپ می نماید.

رخداد های دیروز لندن، این مانور های مغز شویی کننده دستگاه های استخبارات آنگلوساکسون ها مضحک و خیلی یکنواخت است؛ یعنی این که شوک تراپی هنوز هم متد حاکم در شیوه کار ام آی پنج و ام آی شش است. ننگ و نفرین بر آنهایی که با سرنوشت جامعه، چنین مریض بازی می کنند.

 قربانیان این حادثه ها با قربانیان خودکفانی های کابل هیچ تفاوت ندارند. فقط جان دادن بی هدف و بی معنی!

 جوامع کرخت انسانی چند سال دیگر نظاره گر چنین مانور های جنایتکارانه خواهند بود؟

 خدا هم خواب است،‌ دموکراسی غربی هم خواب است و کمونیست ها که از قریب سی سال خواب می زنند.

 میدان مانده برای استخبارات غرب و اسلامیست ها!

 عجب تیاتری!

افغانستان سرزمین در گیری‌ها و کشمکش‌های گوناگون!

 آنجا همه باهم درگیر اند، رهبران، گروه‌های سیاسی و محلات باهم درگیر اند. هیچ نیروی با نیروی دیگر نمی‌تواند کار مشترک کند. برای مصالحه‌ی ملی در قاموس سیاسی ما تا حال جای وجود ندارد. حتا حکمتیار و طالب هم با حفظ گذشتۀ مشترک نمی‌توانند کارِ مشترک کنند، تعمیل پروژۀ برگرداندن آقای حکمتیار بنا بر همین دلیل ناممکن می‌نماید. تمام نقشه‌های راه را سازمان‌های اطلاعاتی کشورهای حاکم بر افغانستان پیش می‌کشند. نیروهای همگون و افزار همگون در مواضع ناهمگون و برای تأمین منافع قدرت‌ها و کشورهای در گیر در افغانستان میدان بازی را در اختیار دارند.

امکانات بزرگ غربی‌ها به‌جای آنکه به سود آبادی وطن و آرامی مردم به کار گرفته می‌شد برای تحقق نقشه‌ها و باورهای تمامیت‌خواهانه‌ی گروه‌های سیاسی مورد حمایت شان مصرف و برباد شده است. حالت موجود دولت ـ کشور و حامیان خارجی‌اش را به‌پیش نمی‌برد، به زیر می‌برد.                                                            

تحت عنوان جهاد آنچه صورت گرفت، رویارویی نامیمونی بود با منطق تمدن و ترقی، رویارویی همه جانبه نیروهایی بود که می‌خواستند در دنیای آشنای جهل، خرافات، ذلت و حقارتی که حضرت، آغا، تعویذ نویس و ملا برای شان ساخته بود باقی بمانند و جبر تاریخ را نادیده بگیرند، و به تلاش نیروهای که می‌خواستند آن‌ها را به دانش و بینش هزاره سوم آشنا سازند اهمیتی قایل نشوند.

نتیجه چنان شد که امروز طبقه حاکمه اعم از سیاستمداران، نظامیان، قوماندانان و زورمندان ... و همه در عین انباشتن کیسه‌ی خود عمال استعمار و استثمار بیگانگان شوند و توده‌ها را در همان ذلت ملایی نگهدارند.

اگر انگریز محشر را به جهان آورد، امریکا قیامت است.

 درست صد سال اخیر رشد و نمو، امریکا را به‌عنوان ابر قدرتی نشان می‌دهد که مانند عرب‌ها و ایران، باد آوردۀ تیل اند و حاکمیت دریایی را نیز در قرن بیستم از بریتانیا با نیروی قوی‌تر بحری‌اش به دست آورد.

 بریتانیا از هر کشوری بیرون رفت، نظم و قانون را در اخلاق مردم به یادگار گذاشت زیرا اقلاً پنج شش قرن با تجربه تر از امریکای نوپا بود و پیشاپیش لشکرهایش مبلغان انجلیکان آرامش و صلح را، همراه با عشق و عاطفه آموزش می‌دادند؛ هر چند لشکریان با خوی لشکری اول خوب خون می‌ریختند، نتیجه به نفع ملت‌ها تمام شد.

 فضولی که با فضولان هم تیلش ارباب قرن بیستم شدند، با دکانداری و تیل فروشی اخلاق را از مردم گرفتند و قوانین را فدای شرکت‌ها نمودند زیرا در پیشاپیش لشکرهای شان دکانداران مندوی تیل بودند و دلالان فروش اسلحه.

 این لکه را امریکا با هیچ صابونی شسته نتواند زیرا که این ستمگر، تنها غریزه دارد و هنوز به عشق و عاطفه نرسیده است. این پهلو را به نظرم بایست عمیق‌تر از وضع روز دید.

 اگر انگریز محشر را به جهان آورد، امریکا قیامت است.

 شمال هندوکش حوزۀ منافع انگلیس نبود و حوزۀ منافع ناتو نمی باشد . اینجا روسیه در گذشته کنترول داشت و روسیه و چین حالا کنترول دارند . اگر امریکا و متحدان جهانی و افغانی اش در بیش از دو دهه ی پسین درست فکر و کار می کردند وضع اینگونه به بن بست نمی رفت . جنگ ارگ و دوستم می تواند پایان برنامه ی اتحاد غلزایی ــ ازبک و ثبوت ناکامی هر گونه معامله برای برپایی نظام سیاسی تک قومی می باشد . تا واقعبین نشویم ، تا به افسانه ی قوم کوچک و قوم بزرگ و " دولت ـ ملت " یک رنگ پایان ندهیم ، حال ما چنین زار و خودِ ما همیشه افزاریم . کنترول بر جغرافیای افغانستان باید کارمردم و نظام سیاسی افغانستان باشد.

رییس جمهور بار دیگر گل دیگری به آب داد:

فقط همین دیروز پریروز بود که رهبری طالبان با تبختر و غرور و قاطعیت فراوان اعلام کردند که حاضر نیستند با دولت دست نشانده امریکا مذاکره کنند و به جنگجویان شان دستور جنگ را صادر کردند؛ اما رییس جمهور غنی در محفل بزرگداشت از میلاد حضرت محمد، بار دیگر آنان را به مذاکره دعوت نمود. هرکس دیگر هم اگر به‌جای طالب باشد و از یک سو اعتراف امریکا را مبنی بر شکست ناپذیری طالبان در جنگ بشنود و از سوی دیگر دست دوستی و نزدیکی روسیه و برخی از کشورهای دیگر را بفشارد و انبارهای غارت شده اسلحه و تجهیزات نظامی از نیروهای امنیتی کشور را در اختیار داشته باشد و از حمایت بی‌دریغ و سخاوتمندانه مالی و لوژستیکی پاکستان برخوردار باشد، هرگز حاضر به مذاکره با دولت دست نشانده نخواهد شد. زیرا احمقانه است اگر فکر کنیم که طالبان خالق را رها کرده و به مخلوق رو آورند.

* * *

شاید اضافه گویی تلقی شود اگر بگویم که یگانه راهبرد و راهکار از لحاظ نظامی در این فصل سردی و یخ زده‌گی جنگ‌ها، آماده ساختن قوای مسلح از لحاظ کمی و کیفی، دادن روحیه اطمینان و اعتماد به نفس و بخشیدن انگیزه نبرد برای منسوبان قوای مسلح و آماده‌گی شان برای نبردهای داغ وشاید فیصله کن بهار آینده باشد. دولت باید سیاست تضرع و استغاثه را فراموش کند. دولت باید بداند که طالبان در مقایسه با نیروهای امنیتی کشور چندین مراتبه ضعیف‌تر اند. دلیل مؤفقیت‌های جنگی آن‌ها رهبری و مدیریت سالم و ایمان شان به پیروزی است و دلیل نارسایی‌های ما، ضعف رهبری، سوق و اداره، عدم قاطعیت و نبود انگیزه و ایمان به پیروزی است.

کاهش وابستگی به پاکستان:

افتتاح راه لاجورد؛ با عبور خط آهن ترکمنستان به بند آقینه ولایت فاریاب؛ گام بزرگ در جهت کاهش وابستگی اقتصادی افغانستان به پاکستان پنداشته می‌شود. کشور ما که در اثر سیاست‌های استعماری انگلیس ودر کشمکش بازی‌های بزرگ آن دوره؛ از راه بحری محروم گردید؛ طی تمام دوران بعد از ایجاد پاکستان به خاطر وابستگی به بندر کراچی آسیب بزرگ را متحمل و مصایب بی‌شماری را متقبل می‌گردد و تا زمانی که دست ما زیر سنگ پنجابی‌ها باشد و راه‌های بدیل با ایران و آسیایی میانه به خاطر ارتباطات اقتصادی با جهان فعال نگردد؛ امکان تغیر در سیاست تجاوزکارانه آن کشور؛ محال خواهد بود.

افغانستان از موقعیت استثنایی به خاطر وصل آسیایی جنوبی و مرکزی برخوردار است و می‌تواند به حیث شاهراه اقتصادی منطقه نقش مؤثر ایفا و از انزوا نجات یابد.

از آنجایی که مقدرات تاریخی افغانستان در دور جدید بازی بزرگ و کشمکش‌های جیواستراتیژیک بین‌المللی و رقبای منطقه‌یی رقم می‌خورد؛ دستان شوم فعال‌اند تا جغرافیایی کشور ما را به‌مثابه معبر ورود شرارت پیشه‌گان تروریست به آسیایی میانه استفاده نمایند.

چگونگی گذار از چالش‌ها به فرصت‌ها در گرو؛ دولت پاسخگو و استقرار حاکمیت قانون می‌باشد که درین راستا؛ متأسفانه هر روز؛ تیشه به ریشه خود می‌زنیم.

بازخوانی مضمون ثقافت اسلامی و دوباره نویسی آن به گونه‌ای که منصورها میگویند امر معقولی است. فقط امیدوارم که پیروز شوند.

 اگر بتواند این پدیده به یک گفتمان تبدیل شود، عقلانیت، منطق، پلورالیسم و دیگر گفتمان پذیرفته شده را رد ننماید و بدون خشونت عرض وجود نماید جالب خواهد بود؛ اما برداشت من این است که در آن صورت مضمون ثقافت این جبر و انحصارگری موجود خود را نقض خواهد کرد و بایست با احترام و انعطاف بیشتر با علوم دیگر برخورد کند.

چی قدر بجا و بااهمیت است که بجای ثقافت اسلامی، مضمون "فلسفه" یا "جامعه شناسی" دانشگاه شمول گردد که حداقل دانشجویان تمام رشته‌های دانشگاهی به الفبای خردورزی آشنا گردند.                                                                                                            

جهان در سوگ عمیق فرو رفت

با درگذشت بزرگ‌مرد حماسه ساز تاریخ فیدل کاسترو این ستارهٔ تابناک عدالت و دادخواهی، زحمتکشان جهان یک‌تن از اسطوره‌های ماندگار و مدافع صدیق و راستین خویش را از دست داد.

کاسترو به‌مثابه رادمرد تاریخ ساز و پیش‌قراول پیکار جویان آزادیخواه جهان یک‌تن از شگفتی‌های تاریخ مبارزات ضد استبدادی، ضد استعماری، ضد ارتجاع و امپریالیسم در جهان بود.

او در قلب امپریالیسم، درفش عدالت، دادخواهی و سوسیالیسم را در اهتزاز کشید و چون کوهپایهٔ شکست ناپذیر با تمام شجاعت و متانت در برابر بزرگ‌ترین طوفان‌های سیاسی جهانی، از آن دفاع نمود و الگوی مقاومت و شکست ناپذیری را در جهان به میراث گذاشت.

کاسترو با توسل به نیروی لایزال خلق، قدرت استعمار را به چالش کشید و درس آزادی، آزادگی، عدالت، دادخواهی و شکست ناپذیری را وارد بایگانی تاریخ نمود.

کاسترو با همه خردورزی و شجاعت کم‌نظیر طومار استعمار و امپریالیسم را درهم پیچید، نسخه و کلید آزادی را برای بشریت دربند عرضه داشت.

با کاربرد دقیق نسخه‌های وارستگی و هنر آزادگی کاسترو، هیچ ملتی اسیر و دربند در جهان باقی نخواهد ماند ‌.

فقدان کاسترو یک ضایعهٔ بزرگ برای بشریت زحمتکش جهان می‌باشد. کاسترو یک مکتب جاویدان است، مکتب رهایی، آزادی و استقلال واو شمعی است که مستدام بر تارک تاریخ می‌درخشد.

خاطرش ماندگار باد

درخت را از میوه‌اش باید شناخت:

سازمان ملل متحد از دولت سوریه می‌خواهد قلمروی در شرق حلب را که داعش در آن پای محکم کرده است، به‌عنوان قلمرو مستقل آنان بشناسد.

تجزیه سوریه و خاورمیانه سازی نوین شاخ و دم دارد؟

ملل متحد، که باغبان بدعت در جهان است، درخت داعش نشانده و اکنون باغی برای درختش می‌خواهد.

الهی ملل متحد را ترمپ بزند!

اگر دولت آزاد و مستقل می‌داشتیم، روشن است وزارت خارجه ما بی‌درنگ برای جلب توجه جهانیان به مداخلات بی‌پایان کشورهایی چون عربستان، قطر، ترکیه و پاکستان در امور داخلی ما و کشتار سیستماتیک مردم ما روابط سیاسی خود را با کشورهای یاد شده به تراز روابط قونسولی پایین آورده، سفیران خود را از این کشورها احضار و سفیران آنان را اخراج و در برابر آن‌ها شکایت نامه‌یی عنوانی شورای امنیت سازمان ملل تقدیم می‌کرد تا جامعه جهانی متوجه ریشه و عامل اساسی بحران در کشور می‌شد. اکنون از دولت دست نشانده، کشور دربند و رهبران وابسته چه توقعی می‌توانست داشت؟

بیش از چهار دهه است که این چهار کشور نوکر صهیونیسم جهانی با پشتیبانی باداران خود کشور ما را به خاک و خون کشانده‌اند. اگر شوروی پیشین ناگزیر به لشکرکشی به افغانستان شد، اگر ناتو به این سرزمین آمد، اگر طالب آمد و اکنون داعش می‌آید، همه ره آورد شوم دسیسه‌ها و توطئه‌های همین کشورهای مفتن و شرور است؛ اما حتا یک بار هم نشده که رهبران ما گفته باشند که سر چشم‌های آنان ابرو است. انگار که در برابر زرق و برق دالرهای خونین باد آورده نفتی شیوخ عرب و وهابیون چشم‌های شان کور شده باشد. فشرده سخن تا همین روز و حال است، حال کشور خراب می‌بینم.

مجلس افغانستان سه وزیر کابینه را سلب اعتماد کرد. در حالی که از این تصمیم مجلس حمایت به عمل می‌آید؛ این ضرورت ملی به میان آمده است که تمام حکومت ناکام کنونی که؛ در اجرای وظایف و مسؤولیت‌های خویش در عرصه تأمین امنیت و ریشه کن ساختن تروریسم؛ حکومت داری خوب و تأمین حاکمیت قانون و ریشه‌کن ساختن فساد اداری؛ اقتصادی؛ مالی؛ فقر و بیکاری گسترده و ارایه خدمات اجتماعی و حفظ و حراست منافع ملی دست آورد ندارد و کاملاً ناکام می‌باشد؛ سلب اعتماد شود.

ترامپ بیشتر محصول امریکای پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ است.

از آن تاریخ تا حال، هر کسی، هرجای دنیا پاگذاشت در اصل روی دُم امریکا پا گذاشت. پس از آن تاریخ تمام جهان حوزه ی منافع امریکا شمرده شد. آن زمان بوش رییس جمهور امریکا با شعار "چشم در برابر چشم، دندان در برابر دندان" به جنگِ انتقام برخاست. "جنگ بوش" که اوباما آنرا ادامه داد بیشتر بی ثباتی و هرج و مرج برای دیگران، تقویت شبکه های تروریستی، قتل مردم و ویرانی شهر ها و گسترش فقر را در نقاط مختلف جهان به شمول امریکا در پی داشت. پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ ناسیونالیسم در سراسرِ جهان لگام گسیخته تر شد. جهان حالا در اوج دوران "کیستی تباری، فرهنگی" به سر می برد. این دورانِ، دورانِ برتری برامد های تند سیاسی و تبارزِ احساساتِ وطن دوستانه افراطی بر عقلانیت و ارزش‌های دموکراسی است. مسئولیتِ این همه مصیبت به دوش قدرت های بزرگ دنیا و دیکتاتورهای وابسته به آنهاست. انتخابات اخیر امریکا نشان داد که اکثریت خواب آلود آن "کشور بیدار" تکان خورده و هوشیار شده است. آنچه در امریکا اتفاق افتاد تمام مراکز قدرت و مجموعِ سیستم در آن کشور را شوک داد. اگر نیمی از وعده های خوب ِ ترامپ عملی گردد ما می توانیم شاهد دگر گونی های بزرگ در زندگی مردم امریکا و زندگی مردمی باشیم که سرنوشت شان را نهاد های امریکایی تعیین می کند.

انتخابِ رییس جمهور امریکا

پیروزی ترامپ، نمایانگر شکست سیاست‌های نخبه گان مشی نیولیبرالیزم و گلوبالیزم در جهان است. هرچند مشکل و پیش از وقت هست که ترامپ می‌تواند و یا خواهد توانست، خارج از چمبره و چتر اهداف سیاست داخلی و خارجی گنکره گام فراخ‌تر بگذارد، برای اینکه سگی زرد برادر شغال هست و او هم جزو نخبه گان الیگارشی مالی در امریکا می‌باشد! اما شواهد در گوشه و کنار جهان بالخصوص در میان کشورهای اروپای مانند خروج انگلیس از اتحادیه اروپایی و رشد ملی گرایی در فرانسه، اتریش، هالند والمان و غیره نشان می‌دهد که سیاست‌های امپریالیزم جهانی در رأس امریکا مواجه به شکست بوده و اتحاد جهانی امپریالیزم آهسته‌آهسته روبه زوال می‌باشد و بر این اساس امیدوار هستیم که سایه جنگ سوم جهانی از بالای مردم زحمتکش جهان دور شود و مردم جهان بتوانند در فضای امن زندگی نمایند. بر اساس تضعیف سیاست‌های تجاوزکارانه در جهان، مناقشات منطقوی هم حل گردد و تا از برکت آن بالای کشور ما هم تأثیر بگذارد و مردم ما بتوانند بدون مداخله کشورهای خارجی، مستقلانه قدرت و اختیار سیاسی را به دست آورند و حکومت دلخواه و واقعی خود را انتخاب نمایند. تا از تجزیه و نفاق ملی نجات پیدا کنند و مردم ما برادرانه و بدون تفرقه‌های قومی و محلی و زبانی باهم به‌مانند سابق زیست و وفاق ملی را در پرتو آرمان‌های شهروندی تقویه و به وجود آورند.

به نظر من آدم دلسوز باید بداند قوم یک تصور و اندیشه است که بیشتر برای سیاست طرح می شود. عصر ما که از سه قرن بدینسو تا اینجا رسیده و آن را عصر حاضر خوانده ایم، عصر فرد است در جامعه ای که از افراد تشکیل می شود نه اقوام. تا ما هم خود را مترقی م وملی و هم وابسته به قومی بدانیم، طبعاً هر پهلوی قضایای اساسی افغانستان بغل قومی را می خاراند در حالی که افراد با آن هرگز مشکل ندارند. خردمندانه اندیشیدن لازمه اش بدر شدن در ذهن و عمل از پیلۀ مضر قومی است. من اکنون در افغانستان فقط بیش از سی ملیون انسان می بینم که از شیوۀ دولتی وطن ما جز بینوایی نکشیده اند. این افراد به هیچ قومی تعلق ندارند، اگر می داشتند و قوم شان در قدرت بود، بینوا نبودند؛ به مردم جنوب و شرق افغانستان توجه فرمایید، سختی و عذاب شورش و بحران را هم بیشتر آنان می کشند و از مدنیت نیز همان ها دور تر مانده اند. قوم هرگز به قدرت نمی رسد، ریاست طلبان اقوام اند که قوم باز اند و از آن قدرت برای خود می سازند.          

 ځواکمن او یوه موټی زعامت او فساد ضد حکومت باید ایجاد شي آ

 اوس دبل هروخت په پرتله ښه معلومه شویده چی دافغانستان د بحرانی وضعیت او د دولت - ملت د جوړولو د ستونځو؛ سیاسی او انتخا باتی فساد؛ د مشروعیت - مقبولیت او نارکارایی د بحران؛ د قدرت - ثروت دلاسته راوړلو او ساتلو لپاره فاجعه راوړونکو ډغرو؛ ملی نقاق؛ دملت دتقسیم کولو اوقومی تعصباتو او تفرقی ته دلمن وهلو اودبی قانونی؛ اداری؛ مالی اواقتصادی شرمونکی فساد او دنړیوالی ټولنی دملیاردونو ډالرو دمرستو دغلا کولو او ولس په بی وزلی او بیکاری د محکوم کولو او دهیواد په چارو کی دبهرنی پراخ دخالت او مداخلو ته دلاری دهوارولو او هیواد د پردیو دمقابلی په میدان دبدلولو او دنورو بی شمیره ناخوالو او ګواښونو؛ اساسی علت اودلیل په دولت او دولتی اداره کی دپخوانیو بنسټ پالو اواوس تش په نامه دموکراتانو؛ قومی مافیا او ټیکه دارانو؛ جنګ سالارانو اوزور سالارانو لوټ مارانواو هیروین سالارانو شتون؛ تسلط او نفو‌ذ تشکیلوی.

نو؛ په داسی سیاسی وضعیت کی داملی اړتیا را منځته کیږی چّه د دولت دننه او بهر ملی او وطندوست، دموکراتیک او مترقی ځواکونو په یوه پراخه سیاسی جبهه کی سره متحد شی او د یوه ملی - دموکراتیک او تحول غوښتونکی قانونی اپوزسیون په مثابه په سیاسی صحنه کی فعال او يوموټئ حضور تامین او دقانونی؛ مدنی او مسالمت امیزی مبارزی له لاری او په ځانکړی ډول د ملی شورا او جمهوری ریاست په راتلونکوانتخاباتوکی متحدانه او فعالانه ګډون وکړی اوبریالتوب ترلاسه اویو ځواکمن او یو موټئ ملی زعامت اومشروع؛ قانونمدار؛ فساد ضد؛ دخلکو خدمتګار؛ موثر او کارا حکومت رامنخته کړی او دولت او دولتی اداره کی د پورته یادو ارتجاعی؛ اقتدارګرا؛ قوم ګرا؛ قشری او فساد پیشه کړیو سلطی اونفوذ ته دپای ټکئ کیږدی او دولتی اداره ورڅخه پاکه کړی دتروریسم او بغاوت جړی وباسی؛ او په هیواد کی پایدار امنیت تامین او دملی انکشاف د یوی نوی ستراتیژی دتدوین او عملی کولو له لاری دهیواد د سیاسی پراختیا او یوی کارا دموکراسی داستقرار اومدنی ټولنی دجوړولو؛ اقتصادی ودی او پراختیا؛ آجتماعی پراختیا او سوکالی او فرهنګی پراختیا دتامین مسایل په وړتیا حل او دهیواد په چارو کی بهرنی لاس وهنی پای ته ورسوی او دافغانستان غیر منسلک موقعیت بیا اعاده کړی او دیوه آزاد او ځپلواک؛ دموکراتیک او غوړیدلی؛ ځواکمن او سرلوړی افغانستان دایجاد دآرمان په تحقق کی چی اوږده مبارزه ورته شوې او بی ساری قربانی ور ته ترسره شوی خپله ملی- وطنی فریضه او رسالت ترسره کړی.

به مناسبت اول می روز جهانی کارگر

اول می (۱۱) ثور روز جهانی کارگر و همبسته‌گی کارگران جهان است. کارگران افغانستان در شرایط از این روز تجلیل به عمل می‌آورند که از رنج‌های بیکران؛ بیکاری گسترده و فزاینده؛ استثمار شدید؛ فقر و شوربختی رنج می‌برند. بنا بر آن شایسته‌ترین تجلیل روز اول می این است که کارگران و زحمتکشان کشور برای تأمین حقوق مبرم صنفی و اجتماعی متشکل و متحد شوند و بی‌امان مبارزه نمایند.

 * تأسیس بیمه‌های تأمین اجتماعی و تأمین امنیت شغلی، لغو هر نوع تبعیض جنسیتی در محیط کار، دستمزد برابر در مقابل کار برابر، ممنوع کردن اشتغال زنان در کارهای سخت و زیان آور و از جمله خواسته‌های برحق زنان کارگر و منع کردن قطعی کار کودکان.

  *به رسمیت شناخته شدن و حمایت بی‌قید و شرط از ایجاد و گسترش اتحادیه‌ها و تشکل‌های مستقل کارگری، اعتصاب و تظاهرات صلح آمیز برای تأمین حقوق و مطالبات قانونی، منع کردن اخراج از کار و بیکارسازی کارگران.

  *تعین حداقل دستمزدها عادلانه و افزایش آن متناسب به هزینه زنده‌گی و پرداخت منظم دستمزدها و رفع هرگونه تبعیض در پرداخت مستمری بازنشستگان و بهره‌مندی آنان از تأمین اجتماعی و خدمات درمانی.*تدوین و تصویب قانون جدید کار با دخالت مستقیم نماینده‌های منتخب اتحادیه‌ها و تشکلات صنفی کارگران برخورداری تمامی بیکاران از بیمه بیکاری متناسب با یک زندگی انسانی ستاندرد تا زمان اشتغال به کار. تعطیلی رسمی اول ماه مه و گنجاندن آن در تقویم رسمی کشور.

  در فرجام باید خاطر نشان ساخت که «حق داده نمی‌شود بلکه گرفته می‌شود» بنا بر آن کارگران؛ بیکاران و زحمتکشان افغانستان در صورت به حقوق صنفی و اجتماعی خویش نایل آمده می‌تواند و از رنج‌ها؛ بیکاری و فقر و استثمار رهایی یافته می‌تواند که در یک جنبش نیرومند کار گری متحد شوند و کار و پیکار نمایند و در ایجاد یک حکومت دموکراتیک؛ رفاه و عدالت اجتماعی در کشور رسالت تاریخی خود را ایفا نمایند.

خجسته باد اول می روز جهانی همبسته‌گی کارگران جهان.

۰۶-۰۵-۲۰۱۶

رییس جمهور غنی! «شرم ملی» نه، شرم دولتمردن است!

بر اساس گزارش رسانه ها، رییس جمهور غنی در نشست «راه مبارزه با فساد اداری در افغانستان» که از سوی اتحادیه اروپا برگزار شده بود، فساد اداری را «شرم ملی» نامید و در ارتباط به فساد سیاسی هیچ حرفی به میان نیاورد. باید به جناب شان گفته شود که حجم فساد اداری در برابر فساد سیاسی ناچیز است و این فساد پیش از آن که شرم ملی باشد، شرم دولتمردان و سیاستگران استفاده جو و در حقیقت شرم حکومت به اصطلاح وحدت ملی است، نه «شرم ملی»! مردم از وجود گسترده فساد سیاسی مسلط بر تمام ارکان دولتی سخت در عذاب اند و رنج می برند. این ارکین دولتی اند که بی شرمانه از وضعیت ناهنجار اجتماعی ـ سیاسی موجود، سود می برند و عطش قدرت طلبی و سودجوی شان هنوز هم ارضاء نمی شود.

دستګیر صادقی

۲۷-۰۴-۲۰۱۶

ترانه‌ای که باید سنگ را "بگریاند»

ترانه کودک سوری بر ضد جنگ را ببینید؛ جنگ بی‌رحمانه غرب «متمدن » برای براندازی سیکولارترین و بهترین رژیم مشروع خاور میانه را که گوئی دل سنگ را آب می‌کند. آقای اوباما در همین لندن به‌تازگی گفت که رژیم بشارالاسد رژیم مشروع نیست ونمی تواند بماند. آقای اوباما باید جواب بدهد که رژیم‌های قرون وسطایی عربستان و کویت و بحرین و... چه اندازه مشروعیت دارند که تا این حد مورد تفقد امریکا قرار دارند؟ در هیچ‌یک از کشورهای دوست امریکا در خاور میانه عربی انتخابات به معنی واقعی وجود ندارد، در حالی که رژیم سوریه برآمده از صندوق‌های انتخاباتی تحت نظارت بین‌المللی است.

میگویند دولت سوریه بخش کوچکی از سرزمین را در اختیار خود دارد. این درست است ولی کمی منتظر بمانید تا ببینید؛ (کنون که به همت روسیه کشور سوریه از دام همه شغالان بین‌المللی می‌رهد)، که چگونه بخش‌های دیگر کشور را باز پس خواهد گرفت. و آنگهی این جنگ نابرابر را غرب «متمدن » براین کشور و حاکمیت سیکولار آن از بیرون و با نیروی بیرونی، تحمیل کرد. این غربی‌ها بودند که با انداختن مزدوران جنگی خود از سراسر دنیا به جان مردم سوریه بخش‌های مختلف این کشور آباد را چون تکه‌های گوشت از پیکرش بریدند. این بریده شدن‌ها، ذره‌ای از مشروعیت رژیم سیکولار و وطن‌پرست سوریه نمی‌کاهد. در این میانه، آقای اوباما و غربی‌ها در باره استفاده از ترم مشروعیت در اشتباه هستند. رژیم کنونی سوریه به‌ویژه بعد از انتخابات اخیر مشروع‌ترین رژیم عربی و خاور میانه‌ای است.

باید دنیا به حال ملت پاره‌پاره شده سوریه خون بگرید و تجاوزگران را نفرین کند. گریه دخترک سوری نمادی از نفرین بشریت بر تجاوزگران آشکار و پنهان است.

دست‌های خون آلود غرب «متمدن » این پشتیبان محیل رژیم تاریخ گذشته عربستان وداعش خون ریز از کشور سربلند سوریه کوتاه!

اسد الله کشتمند

۲۶-۰۴-۲۰۱۶

بازهم تعریف ناروشن از دشمن!

امروز ششم ثور ۱۳۹۵ آقای دوکتور اشرف غنی احمدزی در جلسهء فوق العادهء پارلمان سخنرانی کرد.

ایشان باآنکه تعریف بالنسبه کاملی از دوستان نظام دادند ولی از تعریف دقیق دشمن بازهم کمافی السابق طفره رفتند.

آقای رئیس جمهور تحت تأثیر فضای ضد طالبانی نیرومندی که بالاثر حملهء خونبار طالبان در هفتهء قبل در ریاست دهم امنیت ملی در کابل ایجاد شده است؛ کوشیدند موضع گیری شدیدتر از قبل با "دشمنان افغانستان" داشته باشند و بدین‌وسیله همسویی با این موج ضد طالبانی نشان دهند، ولی هرگز نخواستند بگویند که طالبان دشمن‌اند.

آقای احمدزی القاعده، داعش، شبکهء حقانی و برخی از طالبان را دشمنان افغانستان خواندند. مگر نگفتند که این "برخی از طالبان" کی ها اند؟

آقای رئیس جمهور!

"طالبان" یک تنظیم سیاسی تروریستی و صاحب تفکر و ایدئولوژی تعریف شده و مشخص‌اند، نمی‌شود که برخی از آن‌ها دوست و برخی دیگر آن‌ها دشمن باشند.

اگر شما "طالبان" را به مفهوم طلبه‌های و یا شاگردان مدارس دینی در نظر داشته باشید؛ این اشتباه است.

من با شما موافقم که راه مذاکره و صلح باید باز باشد. هر آن شخص و گروپ ایکه با طالبان قطع رابطه می‌کند، تفنگ خویش را بر زمین می‌گذارد، حاکمیت قانون را می‌پذیرد و به زندگی صلح آمیز و مدنی بر می‌گردد، نه تنها دیگر طالب و دشمن نیست، بلکه دوست و شهروند کامل الحقوق کشور است.

آقای اشرف غنی! با بازی با کلمات و سیاست ناروشن نمی‌شود به صلح رسید. باید حکومت شما تعریف مشخص از دوست و دشمن داشته باشد و بعدش نیز استراتیژی و تاکتیک مدون، کارا و حرفه‌ای برای پیشبرد جنگ و تأمین صلح.

عبدالمجید سکندری

۲۶-۰۴-۲۰۱۶

چسپیدن به ۲۶ سرطان، ۷ و ۸ ثور؟

در احوال فعلی که سؤال هست و بود افغانستان با تمام مبرمیت و استعجالیت آن مطرح است، نیاز اساسی و حلال بسیاری از مشکلات ما عبارت از استقرار یک دولت مقتدر ملی می‌باشد و این مأمول ملی و تاریخی تا زمانی میسر نخواهد گردید تا ما به‌طرف ملت شدن نرویم و دایره‌یی وفاق ملی را در کشور کثیرالقومی خود گسترش ندهیم.

دستیابی به این آرمان مستلزم پیش زمینه‌ها می‌باشد و عاجل‌ترین آن، چنگ زدن به وجوه اشتراک همگانی و عمومی است.

روزهای ۲۶ سرطان، ۷ و ۸ ثور دیگر به تاریخ تعلق دارد و کم و کیف آن‌ها به پرداز و پالایش ما تغییری نمی‌آورد. قدر مسلم این است که چسپیدن به این روزها مانع دستیابی به اهداف بزرگ کشوری و ملی می‌گردد. بدون شک هرکدام ازین روزها طرفداران و مخالفان خود را دارد اما هیچ‌کدام آن برای تمام مردم ودر مقیاس کل کشور مطرح نمی‌باشد.

بدینرو با تشخیص دقیق منافع اساسی و ضروری وطن و مردم، خردورزانه و عاقلانه این خواهد بود تا همه باهم و در اشتراک مساعی از روز ۲۸ اسد به‌مثابه روز استقلال و جشن ملی و روز قابل پذیریش برای تمام مردم تجلیل و تبجیل بداریم.

تجلیل از ۸ ثور و آن‌هم از طرف دولت، نمک پاشی به زخم‌های خونین وطن به عزا نشسته‌ای ما بوده و کشور را از رسیدن به صلح، ثبات و ترقی محروم می‌سازد.

میر عبدالواحد سادات

۱۳-۰۴-۲۰۱۶

کدام ساده لوح گفته که امریکا فرشته نیست؟

ببینید اگر از خدا و راستی نگذریم، همین امریکا واقعاً که یک فرشته است، بیچاره همیشه وقتی می‌بیند که کدام چیزی در افغانستان درخطر می‌افتد، باز مثل فرشته‌ها می‌آید و بدون هیچ مدعا و مقصدی صرف به رضای خدا و رسول از ما دفاع می‌کند

دیروز دین ما درخطر بود، همین فرشته‌ها آمدند و به خروارها پشم و ریش و جهادگر و تروریست و دزد و آدمکش و خشتک و تنبان بما فرستادند.

دیدند با چاقوی چاریکاری و سنگ پلقمان و غولک و سوته که جهاد نمیشه، بیچاره‌ها تا خر خره مسلح ما ساختند از هیچ چیز دریغ نکردند از گوله و مرمی گرفته تا راکت انداز و توپ بی پس لگد و غیره و غیره و حتی استنگر و چه نبود که بر سرشانه‌های ما نیانداختند و به گردن‌های ما کشال نکردند.

خدا خیرشان بدهد (بین خود ما باشد که دیگرکسی نفهمد) اصل قهرمان جهاد همان‌ها هستند ما فقط گوشت دم توپ بودیم.

از این‌ها گذشته وقتی دیدند جیب‌های ما درخطر مفلسی است، مثل باران رحمت بر سر ما دالر و کلدار پاکستانی و گنج‌های قارون ریختند.

دیدند برادرهای جهاد و جهادگر ما درخطراست، طالب فرستادند، دیدند طالب در خطراست کرزی فرستادند، دیدند کلاه قره قلی کرزی در خطراست، بن لادن فرستادند، انتحاری فرستادند، چرس و تریاک فرستاد، یک لک و سی هزار عسکر فرستادند، باندهای مافیای قدرت فرستادند، و القصه دموکراسی و انتخابات فرستادند

امروز که می‌بینند صندوقچه رأی و رأی گیری ما در خطراست (جان کری) فرستادند تا برای ما (شفافیت و عدالت و دموکراسی) بیاورد

پس اگر یک کمی انصاف دارید، بیایید بجای قصه تقلب ملأ غنی و ملأ عبدالله و ملأ کج کلاه، به دربار خدا روی بیاوریم، توبه کنیم و به‌حق امریکای عزیز و مهربان دعا کنیم که خدا سایه لطف و مهربانی‌شان را از سر خطرهای ما کم نکند. آمین یارب العالمین.

ز. رزمی

۳۱-۰۳-۲۰۱۶

اشرف غنی در مصاحبه با بی‌بی‌سی: با مردمی که از کشور فرار کرده، همدردی نمی‌کنم:

اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان، در مصاحبه تازه با "بی.بی. سی" که ساعتی قبل پخش گردید موضعی سخت و غیرمترقبه‌ای در برابر ده‌ها هزار شهروند افغانستان که برای فرار از جنگ و بیکاری و صدها مصیبت دیگر وطن را ترک و برای رسیدن به اروپا، تن به سفری خطرناک داده‌اند، اتخاذ کرده است.

"من دلم نمی‌سوزد"، این را آقای غنی در قصرش در کابل به خبرنگار بی بی سی گفت. او از مردم خواست تا به این کشور جنگ‌ زده برگردند و آن را دوباره بسازند.

رئیس جمهور افغانستان گفت: با مردمی که از کشور فرار کرده و در این راه کشته می‌شوند، همدردی نمی‌کنم.

اشرف غنی رییس جمهور افغانستان گفت که القاعده به تاریکی عمیق رفته، اما به‌صورت کامل زنده است.

وی در گفتگو با بی‌بی‌سی گفت: داعش در افغانستان فعال و شمار بزرگی از طالبان پاکستانی به افغانستان رفت و آمد کرده‌اند.

غنی خواستار بازگشت مهاجران افغان از کشورهای اروپایی و آمریکایی و مشارکت آن‌ها در بازسازی افغانستان شده است.

وی گفت: با مردمی که از افغانستان فرار کرده، هیچ همدردی ندارد. آن‌ها داوطلبانه سفر به اروپا را باگمان غلط انتخاب کرده‌اند و ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار می‌پردازند و خانواده‌های خود را به هلاکت می‌رسانند.

او می‌گوید: "ما صدها میلیون دلار برای مردمی که می‌خواهند با کم‌ترین فشار کشور را ترک کنند، مصرف کرده‌ایم. اگر می‌خواهید کشوری داشته باشید، باید عزم و اراده داشته باشید."

رئیس جمهوری غنی به نظر می‌رسد که موضعی ستیزه‌جویانه گرفته باشد اما بسیاری از افغان‌های داخل و خارج از افغانستان، از اینکه او فرزندان خودش را که در آمریکا زندگی می‌کنند، به کشور فرا نمی‌خواند، ناراحت هستند.

آیا این حرف‌های اشرف غنی در کشوری که ناامیدی از آینده و ناکامی سیاسی در آن در حال افزایش است، خریداری دارد؟

بااینکه بسیاری از مشکلاتی را که اشرف غنی امروز با آن روبروست، از حکومت قبلی به ارث برده، اما نارضایتی افغان‌ها از او در حال افزایش است و بسیاری معتقدند که اشرف غنی نتوانسته خواسته‌هایشان را برآورده کند؛ و اظهارت او در مورد مهاجران افغان، می‌تواند این نارضایتی را افزایش دهد.

هنوز دو سال از به قدرت رسیدن اشرف غنی نمی‌گذرد اما در کابل می‌توان دل‌تنگی برای گذشته را دید، وقتی که بسیاری از مردم دوران حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین را به‌عنوان "روزهای خوب" یاد می‌کنند.

خواجه میر احمد

۱۰ اپريل ۲۰۱۶

جان کری در کابل، به حريفان اطمينان و به افغانان اخطار داد!

ورود گويا غير مترقبه و از قبل پيش بينی ناشده ای «جان کری» وزير امور خارجهء ايالات متحدهء امريکا به کابل، که ظاهراً به مقصد ارزيابی کار و فعاليت ۱۸ ماههء «حکومت وحدت ملی» اعلام شد، در حقيقت دو هدف به همراه داشت: اطمينان به حريفان جهانی و اخطار به مردم افغانستان، در قبال دوام حمايت از حکومت «ع» و «غ» در کابل.

همه می دانند که ابتکار مضحک دولت امريکا مبنی بر تقسيم قدرت بر اساس سلايق قومی و زبانی در کابل، کاری در جهت مبارزه با فساد، آرامش و تأمين صلح در کشور کرده نتوانست و باعث نفرت و انزجار بيشتر اقوام و ساکنان کشور گرديده و به يک نارضايتی عمومی و سراسری مبدل گرديد، جرايم و جنايات بيشتر شد، فقر و تنگدستی شدت گرفت، بيکاری و نا امنی وسعت يافت و گراف مهاجرت خاصتاً در ميان جوانان، تا آنجا رسيد که باعث معضلات مرزی و پناهندگی در جهان خاصتاً در اروپا شد.

در چنين فضای نا امن و نارضايتی عمومی مردم افغانستان، آقای کری به کابل آمد و با اعلام حمايت مکرر دولتش از حکومت وحدت ملی، نه تنها بر زخم های مردم نمک پاشيد، بلکه به مردم افغانستان اهانت بزرگی نيز مرتکب گرديد و با جسارت غير اخلاقی و اخطار گونه، در کنفرانس مطبوعاتی اعلام داشت که حکومت وحدت ملی الی پنجسال (ختم دورهء کار غنی)، بکارش ادامه خواهد داد.

در اين اواخر، زمزمه ها چنان بودند که: تغييرات مهمی در ساختار دولت بوجود می آيد و احتمال تغيير در سطح رهبری و حتی سقوط کامل دولت موجود است.

گرچه آگاهان بخوبی می دانستند که ايالات متحده منحيث اداره کننده ای اصلی دستگاه دولت افغانستان، به هيچ صورت قبل از ختم کار رئيس جمهور غنی، دست به تغييرات محسوس نخواهد زد، اما حريصان قدرت در افغانستان که شمار شان فراوان اند و حتی در کنار ع و غ قرار دارند، چنين هنگامه ها را سر داده بودند، که سبب شد آقای کری بکابل بيآيد و به بهانه ای کنفرانس مطبوعاتی، از يکسور حريفان جهانی اش (روسيه و چين) را اطمينان بدهد که همچنان در افغانستان حضور خواهند داشت و از حکومت موجود حمايت خواهد کرد، و از جانب ديگر به افغانان غير مستقيم اخطار داد که سر بلند نکنند و در انتظار حکومت جديد و تحولات مثبت نباشند.

بلی هموطن عزيز!

دوام حمايت ايالات متحدهء امريکا از حکومت موجود، يکبار ديگر ثابت کننده ای اين حقيقت تلخ است که، واشنگتن در ادامهء نا امنی های افغانستان و فساد درون حکومت ذينفع است و عمداً می خواهد برای سالهای بيشتری «آب را خت نگهدارد و ماهی بگيرد!»...

 ن. روشن

۲۸-۰۳-۲۰۱۶

آیا افغانستان پناهگاه مطمین خاینان، غاصبان زمین و دزدان نشده است؟

دیروز شنیدم که نورستانی رییس مستعفی کمسیون انتخابات مضحک ریاست جمهوری، به‌زودی به حیث سفیر کبیر افغانستان در یکی از کشورهای معتبر دنیا معرفی خواهد شد. راستش تعجب نکردم؛ چون می‌دانستم که در سرزمین ما و بخصوص در زیر سایه‌ی رژیم فاسد موجود، خطا کاران، غاصبان و حتا خاینان، نه تنها مجازات نمی‌شوند؛ بلکه جایگاه‌های بلندی را هم به چنگ می‌آورند. به یاد آوریم که گفتند و ثابت نمودند برادران حامد کرزی و مارشال قسیم فهیم در رسوایی تاریخی چپاول کابل بانک از همه بیشتر مقصر بودند، اما بجای مجازات، هردو تقریباً بی‌گناه شناخته شدند و رفتند تا به ثروت‌های بادآورده‌ی شان بیشتر بیفزایند. به خاطر بیاوریم که گفتند آقای فاروق وردک وزیر معارف پیشین به بهانه‌ی هزاران مکتب و معلم خیالی، صدها میلیون دالر را با شرکای امریکایی و افغانی‌اش بالا کشیده است؛ اما بجای حتا یک بازپرسی ساده، تا مقام نماینده‌ی خاص رییس جمهور و هیأت حقیقت یاب ارتقایش داده و بیشتر به آسایشش رساندند. بازهم به یادآوریم که گفتند و عملاً نشان دادند که وزیر مالیه‌ی پیشین آقای زاخیلوال، وزیر دفاع پیشین آقای محمدی و ده‌ها تن دیگر از مأموران عالی‌رتبه‌ی دولت به مولتی میلیونرها مبدل شده و رهبران و قوماندانان جهادی همراه با زورمندان دستگاه دولتی با غصب صدها هزار جریب زمین در کابل و ولایات کشور، صاحب شهرک‌ها، بلندمنزل‌ها و ثروت‌های افسانوی شده‌اند؛ بی‌آنکه از آنان حساب پس بگیرند، همه را مقام و منصب جدید بخشیده؛ با عزت و احترام بی‌پایان همه را به دور خویش جمع نمودند و زمینه‌ی ثروت‌اندوزی‌های بیشترشان را فراهم کردند؛ و بالاخره به خاطر بیاوریم که منابع بین‌المللی مستند کردند که افغانستان در زیر زعامت حامد کرزی به ناامن‌ترین و فاسدترین کشور جهان مبدل شده؛ بالاترین مقام را در تولید و قاچاق مواد مخدر در سطح جهان بدست آورده بود و جناب ایشان بنیان گزار و حامی رژیم مافیایی در افغانستان هستند؛ بجای انتقاد از وی، در اولین فرصت پدر معنوی ملتش خواندند و نام ایشان را بجای نام تاریخی کابل بروی فرودگاه بین‌المللی کابل گذاشتند. وای بر ما و مردم غافل و فریب خورده‌ی ما که در هر دوری از تاریخ، حکومتداران و زورمندان چه آسان توانسته‌اند بروی شانه‌هایشان سوار شده، حقوق اولیه‌ی انسانی و دارایی‌های ملی‌شان را بربایند و از دزدان و غاصبان و خاینان برایشان رهبر و پیشوای قومی، حزبی و تنظیمی بسازند! آیا این دور باطل از صدها سال به این‌سو در سرزمین خاین پرور ما تکرار نشده است؟ آیا از قرن‌ها به این‌سو، معامله گران و خاینان بزرگ ملی در تاریخ ما همواره مورد تقدیر و تحسین قرار نگرفته‌اند؟ شاید مبالغه نباشد اگر بپذیریم که افغانستان در قرن‌های متمادی، پناهگاه مطمین خاینان، دزدان و غاصبان بوده است؛ و شاید هنوز هم دیر نشده باشد اگر از خواب غفلت بیدار شده؛ خاینان، غاصبان و دزدان را با شهامت شناسایی نموده، در برابر آنان بایستیم و سرنوشت خود را خود بدست بگیریم.

اسماعیل فروغی

۲۷-۰۳-۲۰۱۶

په افغانستان کی دبی وزلئ او بيکارئ اساسی علتونه او له منځه وړلو اساسی لاره

په افغانستان کې اوس ۳۷ ٪ یا دهیواد دنفوسو دلسو میلیونو په شاه وخوا کې خلک د بی وزلئ څخه ځوریږي اوله دې جملې شاوخوا ۷ میلیونه کسان بیړنیو بشري مرستو ته اړتیا لري او په همدا ډول د کار دشرایط لرونکی د ۱۲ میلیونونو اوسیدونکو له جملې ۲۵ ٪بیکاره دی او په ځوانانو کې داکچه تر ټولو لوړه ښودل شوېده او ددې ځوانانو له منځه دادی یوه برخه یی دمرګ دخطر په منلو اروپا ته مهاجرت ته اړشویدي.

اساسي علتونه

ناکام او په فساد کی ډوب حکومتونه او دهیواد داقتصادی او ټولنیزی پراختیا دستراتیژی په تطبیق کي ددولت ناکامی؛ د بی بندوباره آزاد بازار اقتصاد او په بازار باندي ددولت د نظارت نه شتون؛ د اقتصاد ددولتی سکتور کامله نابودي او تالان؛ غیر تولیدی او مصرفی اقتصاد او اقتصادی او مالی فساد او په ملی اقتصاد باندی دمالی الیګارشئ سیاسي سلطه او دفاسدو دولتي چارواکو اوددوی دشریکانو له خوا د نړیوالو ټولنې د میلیاردونه ډالرومرستو غلا او دملی شته منیو غصب کول؛ په هیواد کی د بی وزلئ تر ټولو برجسته علتونه شمیرل کیږي.

دحل اساسی لاره

دافغانستان خلک هغه وخت دبی وزلئ او بیکاری څخه خلاصون موندلئ شي چې له هرڅه وړاندی په هیواد کی یومشروع او منلئ حکومت یعنی قانونمندار اوفساد نه منونکی او دفساد ضد؛ دخلکو خدمتګار او مسوول او ځواب ویونکئ؛ کارا او اغیزمن حکومت را منځه شی او داحکومت د اجتماعی سمت ګیری د آزاد بازار داقتصاد دپالیسی د غوره کولو او دملی اقتصاد دټولو سکتورونو دمتوازنی دودی پر اساس دهیواد داقتصادی او ټولنیزی پراختیا لپاره یوه نوی او اغیزمنې ستراتیژی تدوین کړي او دهغې له مخې دتولیدی اقتصاد او اقتصادی زیربنا یی پروژو ایجاد او ددولتی سکتور اونورو ټولو اقتصادی سکتورونوته متوازنه وده ورکړل شي او دغیری تولید ی او مصرفی اقتصاد سره اغیرمنه مبارزه وشی او په سیاسی واک او دولت اودولتی اداره کې اداري؛ مالی او اقتصادی فساد او دلوټ مارانو؛ مالی الیګارشی او کمپرادور سرمایه دارانو سیاسی سلطی ته دپای ټکې کیښودل شی او په دې توګه په هیواد کی مخ په زیاتیدونکی بی وزلئ او بیکاری مخه ونیول شي.

۲۵-۰۳-۲۰۱۶

نگذارید شمال، حیف گردد

خبرها، و نوشته‌هایی در باره حوادث مزار شریف و انقلاب «عکس» را تعقیب می‌کنم. با در نظر داشت سوابق دست درازی‌ها در کشور ما نتایجی را که بدست آورده‌ام، به‌مثابه برداشت خود، با دوستان شریک می‌سازم.اما بر محق بودنم اصرار ندارم.

این عمل صد در صد درس انگلیسی است که در وقت هند برتانوی در هندوستان و حتی در مناطق قبایلی آن طرف مرز، درزمان پیش از تأسیس پاکستان به جهت ایجاد بدگمانی و تفرقه افکنی ها از جانب انگلیس‌ها تجربه شده است.

در خیزش‌ها، اهداف ذیل تعقیب می‌گردند:

۱- معتقد ساختن خشن جناب دوستم به‌منظور پذیرش برکناری از پست معاونت اول و دادن جایش به داکتر عبدالله عبدالله.

۲- نوعی تطمیع کردن استاد عطا محمد نور به خاطر از بین بردن دوستم از خطه و او را یکه تاز میدان قلمداد کردن.که درنهایت به هیچ صورت چنین نتواند بود.

۳- تقویت داعش در شمال بدین جهت ناآرام ساختن شمال امر حسابی به نظر می‌رسد.عین تجربه ممالک عربی روی دست توطئه گران می‌باشد. این کار به‌منظوری صورت می‌گیرد که خطه به حدی از پا بیافتد که خود به خود به بستر تروریست‌ها مبدل گردد.آن گاه نه عطایی خواهد ماند و نه دوستمی.که این کار جز مخالفت دوستم و عطا، طریق دیگر ندارد. عطا باز دولتی دارد و دوستم بیز مردمی. هر دوی‌شان در عقب خود امکاناتی را دارند، که با یک جرقه خشونت‌های زیادی را شعله‌ور ساخته می‌توانند.

۴- دوستم و عطا باید معتقد گردند که این حوادث نه تنها به نفع هیچ کدام شان نیست بلکه هر دو در پیامد این مخالفت‌ها از بین می‌روند.

هردو باید بقای خود و شمال و را مدنظر گیرند. بدین جهت، هر چه زودتر اعلامیه دوستی و برادری و باهمی پخش کنند، در یک کنفرانس مطبوعاتی برآمد نمایند ودر برابر میتینگ‌ها شخصاً حضور یابند و دست بدست هم بیانیه دوستی بدهند و توطئه را توضیح نمایند. در عین زمان با استفاده از روشنگرانی که در مزارشریف هستند، برنامه‌هایی به جهت باهمی و تقویت شمال طرح و رویدست گیرند.تا مزار و شمال حیف نگردد.

دوستانی که با این نظر موافق باشند، حمایت شان را اعلام و کسانی که در نزدیکی با محترم دوستم و محترم نور می‌باشند، اگر این پیام را به سمع شان برسانند بهتر است.الی غیر:

تهداب اختلافات در شمال گذاشته شد، آن‌هم به شیوه انگلیسی که هیچ اقدامش کمتر از زخم ناسور نبوده است.

در فیسبوک می‌خوانم که به جنگنده‌ها و رهبران هر دو جانب با هزاران طعنه ناسزاهایی نوشته می‌شود که هر کدام به‌نوعی آن‌ها را آرام نه < بلکه بیشتر تحریک می‌کنند.

آن‌هایی که می‌خواهند از این موقع نوعی انتقام بگیرند، صواب نیست. کار روشنگرانه نیست. اهمیت و ارزش کارشان هیزم به آتش آن جنگ ارزیابی می‌گردد.

شمال منطقه عادی و یا یک ولایت عقب مانده و دور افتاده نیست که اگر در دست من تو باشد و یا در دست دشمن، اهمیت یک سان خواهد داشت.شمال خط استراتیژی ایست که شعله‌های صلح و جنگ را به داخل و خارج حمل می‌کند.

به نظر من بهتر است در این لحظه بسیار حساس بر جای طعنه و لعنت بر جنگنده‌ها و حامیان شان، توجه آن‌ها را به صلح آشتی و باهمی جلب نماییم؟ اگر قدرت در دست عطا و دوستم است، شمال از همه ماست. نگذاریم شمال در هوای سوزان توطئه آشکار، خاک و دود گردد.اگر خاک و دود شد، در قدم اول دوستم و عطا، در قدم دوم جنگنده‌ای‌شان و در قدم سوم سراسر کشور خاک و دود می‌شود.

قلم به دستان! دیگر دل تان.

حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس|

در بند آن مباش که نشنید یا شنید

فاروق فردا

در سالروز زجرکشی و شهادت فرخنده شهید چه می‌توان گفت؟

امروز یک سال از حادثه‌یی هولناکی می‌گذرد که جایگاه جامعه ما را مشخص ساخت و ما به جهانیان ثابت ساختیم که می‌توانیم گله وار و با چشمان بسته «انسانیت» را بکشیم ودر یک چشم بهم زدن دیوانه‌وار تحریک شویم و عقل؛ خرد؛ قانون؛ دین و آیین را زیر پا بگداریم و پرده‌یی «ناموس عالم» را پاره؛ پاره نموده و گویی هیچ «ارزشی» را در زندگی حتی لمس نکرده‌ایم و در حالی که آخرین مودل آیفون در دست ما است؛ عمل «دوران جاهلیت» را انجام می‌دهیم. تکرار مرگ «انسانیت» در حوادث خونین و مشابه بعدی (رخشانه ها؛ تبسم‌ها و ...) نشان‌دهنده این واقعیت تلخ است که ما در دفاع از «انسانیت» ناکام مانده‌ایم و باید بپذیریم که «جاهلیت» و «توحش» و «بربریت» در جامعه مستولی گردیده است و «ذهنیت» تکفیری که بسیار خطرناک‌تر از خود طالب و داعش و...است بر اذهان ما حکومت می‌نماید و تا زمانی که ما درگرو این آفت (ذهنیت تکفیری) باشیم؛ اگر تمام عساکر امریکا و دالر های غرب در کشور ما سرازیر گردد؛ علاج زخم «ناسور» ما ناممکن خواهد بود.

درمان واقعی ما در «تطهیر فکر» ما نهفته است و قبل از داخل شدن به سال نو؛ باید فکر «نو» را پذیرا شویم و چنانچه در استقبال بهار معمول است یک خانه تکانی اساسی در مغز و کله خود انجام بدهیم و بهتر است درین «حی علی الفلاح» تاریخی منوران؛ پیشگام و جسورانه وارد معرکه گردیده و دروازه‌یی «رنسانس افغانی» را برای جامعه مصیبت زده‌یی طراز استبداد آسیای افغانستان نماییم. کشوری که آماج گسترده‌ترین «طاعون» بنیادگرایی «اسلامی» قرار دارد؛ و در دور جدید «بازی‌های بزرگ» و رقابت‌های لجام گسیخته جیوسراتیژیک جهانی آب بیشتر به آسیاب آنان ریختانده می‌شود.

نوی کال او نوروز مومبارک

ګرانو وطنوالو خویندو او وروڼو!

 له هرڅه نه وړاندې د ۱۳۹۵ هجري - لمریز نوي کال او دنوروزدلرغوني جشن او شکلي‌ پسرلي درارسیدو په مناسبت تاسو ته دزړه له کومې مبارکئ وړاندې کوم او نیک مرغه اوزرغون کال او دنوروز دخوښئ نه ډکې او شکلې ورځې درته غواړم.

 ګرانو هیوادوالو!

 د ۱۳۹۵ کال هم دتیرو غم لړلو کالونو په شان په داسی حالاتو کې پیل کوو چې په هیواد کې افراطیت اوترور؛ بغاوت و شرارت؛ تشدد؛ جګړه او بې امني، تبعیض او ستم؛ ظلمونه او تیري، بی وزلي او بیکاري، استثمار او ټولنیزې بې عدالتئ په ټولو ابعادو دوام لري او دنیک مرغئ او نیک مرغه کالونو لر لید نه تر سترګو کیږی.

 سره له دې چې دا ناخوالي دمختلفو عیني او ذهني عواملو لکه عمومي ورسته پاتې والئ دجګړو او بی امنئ اونور اغیز منو زیږنده دي، خوددې ناخوالو تر ټولو اغیزمن لامل دترور یسم په ضد جګړه کی دلاسته راوړنو نه شتون او ستراتیژیکی بن بست او دپاکستان څخه هیواد ته دتروریسم صدور او دتروریستی شبکو د جنایتونو شدت دناامنی بحران دوام له یوی خوا او دښه حکومت اوښې حکومتولې نه شتون دئ له بلی خوا په هیواد کی دشته نا خوالو تر ټولو عمده عوامل ګڼل کیږی.

 بنا پردی تاسو ګران هیواد وال به هغه وخت داوسنیو ناخوالو خلاصون ومومي او نیک مرغه اخترونه ولری چي دبهر او په ځانکړی ډول دپاکستان دخاوری څخه هیواد دتروریسم صدور اودتروریستی شبکو جنایت او وحست او بغاوت ته پای ټکئ کیښودل شي او دهیواد په سیاسي وضعیت او دسیاسی واک په جوړښت کی ملی - دموکراتیک او مترقی سیاسي ځواکونه پو موټئ سیاسي حضور ولری او په مسلط ځواک بدل شي او په نتیجه کی یومشروع او منلئ؛ قانونمداره او فساد ضد، دولس خدمتګار، ځواب ویونکي، اغیز من او کار ا حکومت او حکومتونه را منځته شي.

 په پاي کې یو ځل بیا تاسو ګرانو وطنوالو؛ خویندو او وروڼو ته دنوي کال په مناسبت مبارکی وایم او هیله من یم چې نوي کال په هیواد کې دپایداری سولي اوډادمن سراسري امنیت دتامین اودفساد؛ بې قانونئ؛ بی وزلې؛ بیکارۍ؛ تبعیض او ستم اوټولنیزو بی عدالتو څځه ستاسو ګرانو هیوادوالو دژغورنې دپیل کال شي.

هر روزتان نوروز- نوروزتان پیروز

۰۵-۰۳-۲۰۱۶

دروغ‌گو حافظه ندارد

سرتاج عزیز و اعتراف بر جنگ نیابتی پاکستان در افغانستان

سرتاج عزیز، مشاور امنیت ملی و امور خارجی نخست وزیر پاکستان گفته است که «رهبران طالبان افغان همراه با خانواده خود در مناطق امن این کشور زندگی می‌کنند و از خدمات صحی و دیگر امکانات و مساعدت‌های ما برخوردار هستند؛ و به همین دلیل بالای آن‌ها نفوذ خوبی داریم و به استفاده از تمام نفوذ خود می‌توانیم آن‌ها را به میز گفتگو بکشانند. و اگر آن‌ها (طالبان) به مذاکره حاضر نه شوند ما می‌توانیم دسترسی آن‌ها را به خدمات بهداشتی کم کنیم، تردد آن‌ها را محدود سازیم و برای آن‌ها بگویم که از پاکستان اخراج خواهند شد.»

به دین سان سرتاج عزیز به‌صراحت به حقیقت جنگ نیابتی پاکستان در افغانستان توسط طالبان اعتراف می‌کند و به گفته‌های پرویز مشرف ریس جمهور سابق پاکستان مهر تایید می‌گذارد که گفته است که پاکستان پس از سال ۲۰۰۱ آنان از طالبان حمایت کرده‌اند و به آنان پناهگاه فراهم کرده‌اند و استخبارات ما با گروه‌های طالبان در تماس بود و باید هم می‌بود.«سرتاج عزیز نیز به‌کرات گفته است که چون پاکستان بر طالبان کنترول ندارد. بنا بران نمی‌تواند آن‌ها را به مذاکره به دولت افغانستان که از سوی آن‌ها رسمیت ندارد مجبور سازد.» وهم چنان گفته است که پاکستان نیاز ندارد علیه شورشیانی اقدام کند که امنیت ملی‌اش را به خطر نمی‌اندازند و «چرا دشمنان امریکا الزاماً دشمنان ما باشند؟». او با اشاره به شبکه حقانی نیز گفته است که «برخی از آن‌ها برای ما خطرناک بودند و برخی دیگر نه. چرا ما باید از همه آن‌ها دشمن بسازیم؟».

این در حالی است که دولت افغانستان پاکستان و نظامیان آن کشور را حامی اصلی گروه طالبان می‌خواهند، اما این حقیقت از سوی دولت پاکستان همواره رد می‌شد و از اقامت طالبان افغان مسلح مخالف دولت افغانستان و حمایت از آن‌ها و کنترول بر آن‌ها انکار می‌کرد؛ اما اینک از نفوذ قابل ملاحظه و کنترول و فشار بر طالبان حرف میزند.

درست گفته است که دروغ‌گو حافظه ندارد.

دوکتور حبیب منگل

۲۳-۰۲-۲۰۱۶

تهدید ترکیه با بمباردمان اتمی؛

در اجلاس شورای امنیت روسیه مورخ یازدهم فبروری ۲۰۱۶ چه گذشت؟

بر پایه اظهارات "Robert parry"ژورنالیست پژوهشگر ایالات متحده آمریکا و با استناد از وبسایت معتبر " Russia Insider" دولت روسیه به اردوغان اخطار داده است، که روسیه آماده است تا برای دفاع از نیروهای ضربتی خویش در سوریه در برابر حملات ترکیه، از سلاح‌های تکتیکی اتمی استفاده نماید.

"رابرت پاری "می‌افزاید: "یک منبع نزدیک به ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه گفت که روسیه به رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه اخطار داده است که دولت روسیه در صورت ضرورت برای حمایت از ارتش خویش در سوریه، در برابر تهاجمات نیروهای نظامی ترکیه و عربستان سعودی آماده است تا با سلاح اتمی پاسخ دهد. چون ترکیه عضو ناتو است، چنین رفتار نظامی ممکن است تا به تصادمات تمام‌عیار هستوی میان ناتو و روسیه مبدل شود."

این منبع، اظهارات "رابرت پاری را مورد کاوش قرار داده و خاطر نشان می‌دارد: من به‌طور عموم راجع به اظهارنظر این‌گونه منابع ناشناس (منبع نزدیک به پوتین) دیرباور می‌باشم؛ اما باید اذعان داشت که "پاری " یکی از معتبرترین ژورنالیست‌های امانت دار می‌باشد. لذا به اظهارات وی که از منابع دقیق برداشت نموده است نمی‌توان شک داشت.

این منبع می‌نویسد: آری؛ به تاریخ یازدهم فبروری اجلاس شورای امنیت روسیه تشکیل جلسه نمود، و به طرز غیرمعمول خبر آن در رسانه‌های عامه، مختصر و موجز بود.

در همین روز مراجع نظامی، به ولادیمیر پوتین از برگزاری تمرینات مختصر اخطاریوی نظامی در نواحی نظامی جنوب برای "عمل سریع "در صورت ضرورت، در مقابل ترکیه خبر دادند.

این منبع مینگارد: هم‌زمان با صدور اخطاریه‌یی مزبور در همین روز و یا روز بعد این تمرینات نظامی به راه افتیده است تا به‌طور هم‌زمان بازتاب اصلی ومعنای پیام خویش را، به سمع مقامات ترکیه و یا امریکا برساند.

این منبع در ادامه می‌نویسد: در صورت صدور چنین اخطاریه، تماس تیلفونی میان اوباما با پوتین در روز بعد به تاریخ چهاردهم

فبروری با این رخداد بی‌ارتباط نمی‌باشد. یقیناً که هم جانب روسیه وهم جانب ترکیه از صدور چنین اخطاریه به مقامات امریکا خبر داده‌اند، و این به‌طور کامل قابل فهم است که بارک اوباما این مطلب را با ولادیمیر پوتین مورد گفتمان قرار داده است؛ اما باید خاطر نشان ساخت که هیچ یکی از طرفین به‌منظور جلوگیری از افزایش بحران نخواستند تا این مطلب را رسانه‌یی بسازند.

هرگاه واقعاً چنین اخطاریه‌یی صادر شده باشد، چنین رویکرد در قاموس نظامی روسیه و امریکا بی‌سابقه نمی‌باشد، چنانچه ایالات متحده امریکا در سال ۱۹۹۰ در جنگ نخست خلیج فارس صدام حسین را تهدید نمود که در صورت استعمال سلاح کیمیاوی، ایالات متحده آمریکا در عمل تلافی‌جویانه از کاربرد استعمال سلاح اتمی استفاده خواهد کرد.

مرتبط به چنین اخطاریه از جانب روسیه، ایالات متحده امریکا و متحدان اروپایی آن مصرانه سعی نمودند تا اردوغان را به خویشتن داری فرا بخوانند.

این منبع لاجرم نتیجه گیری می‌نماید که گمانه‌های آن در خصوص صدور چنین اخطاریه از سوی پوتین دقیق بوده است چنانچه " فایننشل تایمز " نیز این برداشت‌ها را صحه گذاشته و از مساعی آمریکا و متحدان غربی آن برای خود داری ترکیه و عربستان سعودی در خصوص دخالت نظامی آن‌ها در سوریه خبر می‌دهد.

منبع:Russia insider

برگردان: عارف عرفان

۲۳-۰۲-۲۰۱۶

غوربند خونباران شد؛

در تداوم حفر خندق‌های خون به‌وسیله‌یی خون‌خوارترین گروه‌های تبهکار و آدم خوران هزاره سوم بنام "طالب"، که نقش نیابتی مزدوران همسایه جنوبی ما پاکستان را برای ایجاد باتلاق‌های خون بی‌گناهان میهن‌مان بازی می‌نماید، اخیراً جمعی کثیری از همدیاران نازنینم را که تعداد آن‌ها به سیزده تن می‌رسد، در ولسوالی سیاه گرد دره‌یی غوربند ولایت پروان، آماج قرار داده و به خاک و خون غلتاندند. طالبان جنایتکار با این عمل جنون آمیز، لکه‌یی ننگ و نفرت را در دیباچه جنایات شان به ثبت رسانده و ماسک دروغین و عوام‌فریبانه‌یی اسلام و انسانیت را از رخسار خویش و حامیان خارجی و داخلی چون کرزی-غنی که بستر نرم جنایت را برای جولانگاه این گروه وحشی تحت عنوان "صلح و مصالحه " گسترده‌اند، زدودند.

تاریخ گواهست که پروژه طالب سازی در افغانستان از اجزای بلامنازع اهداف استراتیژیک کشور گشایان جهان و ژاندارم منطقه یعنی دولت خونتای پاکستان و سازمان جهنمی آن "ای اس ای" به شمار رفته اما سوگوارانه به طرز مستدام خون‌های سرخ و بی‌بهای این قربانیان بی‌دفاع میهنمان است که چرخ این آسیاب خون را در راستای منافع غارتگرانه آن‌ها به حرکت می‌آورد.

غوربند در جغرافیای سیاسی موجود ودر راستای برنامه سازی تروریستی شمال کشور، یکی از بزرگ‌ترین گذرگاه‌های راهبردی را در خط اهداف اشغالگری و نبردهای رقابتی و درازمدت میان کشور گشایان تشکیل می‌دهد. غوربند حلقه وصل مناطق مرکزی هزاره جات با کابل و نقطه اتصال ولایات شمالی افغانستان با پایتخت کشور است. در دوران قدیم نیز ازین گذرگاه به حیث شاهراه راهبردی استفاده می‌شد و مقاومت دلاور مردان غوربند برای انسداد و شکست قافله‌یی نظامی غوریان این لقب را بر تارک تاریخی این مرزوبوم بنام "غوربند " آذین بخشید.

بیگمان حادثه‌یی جنایت‌بار اخیر مقدمه ایست برای تکمیل پله‌های این نردبان به‌سوی مناطق هزاره جات و ولایات شمالی کشور و به‌طور حتم دستان خون آلود ستون پنجم را در ارکان امنیتی کشور از آستین بیرون می‌نماید.

وقوع حادثه‌یی دل‌خراش دیروز آژیریست برای خود آگاهی مردم و اتخاذ تدابیر دفاعیه در برابر امواج دسایس سازمان یافته.

باورمندم که اعمال جبونانه‌یی طالبان هیچ اثری برای درهم شکستن اراده و عزم توانای دلاور مردان جسور دیارم نخواهد داشت، بل انگیزه سازی‌ست برای همبستگی رزمجویانه و خروش شجاعانه هموطنان عزیزم برای نابودی لشکریان نیابتی پاکستان.

در حالی که برای قربانیان این حادثه‌یی هولناک فردوس برین مسئلت نموده روح شهدایی عزیز را شاد آرزو برده برای زخمیان این حادثه شفای عاجل و برای همه داغدیدگان صبر و شکیبای آرزو می‌برم

عارف عرفان

۱۵-۰۲-۲۰۱۶

آمریکا شکست نخورده است، ما غلط فهمیده‌ایم.

آمریکا هرگز در برنامه خود در افغانستان ناکام نشده است. آن‌ها و انگلیس‌ها و دیگر لاشخوران در منتهای کامیابی برنامه‌های خود را تطبیق کرده و هنوز هم پیش می‌رود.

 شوروی جنگ را باخت، اما از زیر این بار روسیه کمر راست کرد. بازنده‌ترین در این غایله افغانها هستند که کمرشان تا نسل‌ها شکست و راستی که باید ققنوسی پیدا شود تا از این‌همه بربادی باز سر بیرون کشد، اما چه فایده؟

 تاریخ امان الله شاه را در سال‌های نود قرن گذشته تکرار کردند. چه تضمینی که بازهم تکرار نشود؟

 اما صد گپ به یک گپ که: حرف بالای لحاف ملأ بود:

 معدن‌های افغانستان، نقش خاک افغانستان در منطقه برای بازی‌های بزرگ و خاک بی‌صاحب و مالک برای تجارت مواد مخدر را آمریکایی‌ها/انگلیس‌ها سال‌هاست می‌خورند و می‌خورند و می‌خورند. از این پیروزی بزرگ دیگر می‌تواند باشد؟

 افتخار این‌همه شکست ما و پیروزی دیگران در خاک ما به مجاهدان سر به کف، به تکنوکرات های وطن‌فروش و آن‌هایی که مانند غنی/کرزی نوکر اند،‌ می‌رسد.

 آمریکا شکست نخورده است، ما غلط فهمیده‌ایم.

فرهاد بارکزی

۰۶-۰۲-۲۰۱۶

ایجاد داعش نقشه شیطانی آمریکا برای شرق میانه:

به‌طور قطع تمامی گروه‌های تروریستی که اکنون خبرساز شده‌اند، توسط آمریکا خلق شده‌اند و یا به‌واسطه اقدامات آن کشور ایجاد شده‌اند.

 "استفان لندمن- Stephen Lendman" تحلیلگر برجسته آمریکایی در یادداشتی در پایگاه تحلیلی "پیپلز وویس-thepeoplesvoice" نوشت: آمریکا حداقل از زمانی که سازمان سیا در دهه ۱۹۸۰ در اقدام علیه شوروی سابق در افغانستان دخالت کرد، گروه‌های تروریستی جهانی را خلق کرده است.

 به‌طور قطع تمامی گروه‌هایی که اکنون خبرساز شده‌اند، توسط آمریکا خلق شده‌اند و یا به‌واسطه اقدامات آن کشور ایجاد شده‌اند و به‌عنوان پیاده سربازان امپریالیسم استفاده می‌شوند که از کشورهای مختلفی جذب می‌شوند، مسلح و تأمین مالی می‌شوند، آموزش و هدایت می‌شوند تا برنامه‌های شیطانی واشنگتن را اجرا کنند. این برنامه‌ها، تلاش این کشور برای سلطه بلامنازع جهانی، جنگ‌ها و تجاوزهای بی‌پایان آن، و تخریب و از بین بردن یک ملت یکی پس از دیگری است.

 سخنان جان کری وزیر خارجه آمریکا در کنفرانس خبری با پائولو جنتیلونی وزیر خارجه ایتالیا در کنفرانس خبری در شهر روم توسط زنی دچار اختلال شد که آمریکا را به خلق داعش متهم می‌کرد و این حقیقت را در جمع فریاد می‌زد.

 بسیاری دیگر نیز تلاش کرده‌اند همین موضوع را متذکر شوند. در ماه اکست گذشته، "مایکل فلین- Michael Flynn"رئیس سابق آژانس اطلاعات دفاعی سابق آمریکا اسناد رسمی ارائه کرد که اثبات می‌کرد ایجاد گروه داعش یک تصمیم عمدی از سوی دولت اوباما بوده است.

 آنچه به‌اصطلاح "جنگ علیه تروریسم" خوانده می‌شود، یک موضوع کاملاً ساختگی است که مقامات آمریکا و رسانه‌ها به‌دروغ آن را گسترش می‌دهند.

 واشنگتن به‌طور مداوم قطعنامه ۲۱۷۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد مصوب سپتامبر ۲۰۱۴ را نقض می‌کند. این قطعنامه از کشورهای عضو می‌خواهند هر گونه استخدام، سازماندهی، جابجایی، تجهیز و تأمین مالی تروریست‌های خارجی داعش و گروه‌های مرتبط را متوقف کنند.

 گزارش محرمانه آمریکا در سال ۲۰۱۲ نشان داد: "امکان ایجاد یک موجودیت سلفی اعلام شده یا اعلام نشده در شرق سوریه وجود دارد و این دقیقاً همان چیزی است که قدرت‌های حامی مخالفان دولت سوریه به‌منظور منزوی کردن نظام سوریه و جایگزینی آن می‌خواهند. "

 اقدام نظامی روسیه در سال گذشته به نظر می‌رسد این توطئه واشنگتن را خنثی کرده باشد. هدف نهایی از این توطئه، ترسیم مجدد نقشه شرق میانه و از بین بردن حاکمیت سوریه بود که به ناکام منتهی شد.

منطقه همچنان در هرج و مرج و بی‌ثباتی و خشونت‌های بی‌پایان است و برنامه شیطانی آمریکا به‌طور کامل مسئول این امر است.

خواجه میر احمد

۲۵-۰۱-۲۰۱۶

انسانیت بالاترین ارزش ها

 ناجی طفل افغان را تبجیل میداریم!

«راب لاری» افسر سابق پولیس انگلستان در ماه اکتوبر (۲۰۱۵ م) از طرف محکمه شهر «بولانی» کشور فرانسه؛ «بجرم» قاچاق انسان متهم شناخته شد و در صورت تثبیت این «جرم» باید جزایی پنج سال حبس و (۳۲) هزار آیرو جریمه نقدی را متحمل میگردید.

 او کسی است که طفل چهار ساله افغان را از مرگ حتمی نجات داده و بخانواده اش در انگلستان تسلیم نموده است.

 روی همین ملحوظ:

بشر دوستان انگلیس با جمع آوری پنجاه هزار امضا بدفاع از «متهم» بر آمدند. محکمه سرانجام در (۱۴) جنوری او را از «اتهام» قاچاق انسان تبرهه و «بجرم در خطر انداختن کودک» به هزار هیرو جریمه نقدی «تعلیقی» محکوم ساخت. «راب لاری» عند المحکمه بخاطر «شیوه غیر عقلانی» و «عاطفی» معذرت خواست و گفت: که «نمیتوانست یک طفل را در جای کثیف و مرگ حتمی رها نماید». نامبرده انگیزه خود را «دیدن طفل مغروق مهاجر در ساحل ترکیه» و «تقاضای مکررآقای احمدی پدر دخترک» بیان نمود.

بدینترتیب او از انسانیت پاسداری نموده و تثبیت ساخته که انسانیت بالاتر از معیار های قا نونی عمل مینماید.

 «راب لاری» ثابت ساخت که انسانهای بزرگ روح بزرگ دارند و «انسان بودن مهمتر از رفتن به بهشت است» و انسانیت شعار؛ نه؛ بلکه مانند روشنگری عمل میباشد:

 آدمی را آدمیت لازم است

عود را گر بو نباشد هیزم است

«راب لاری» خاطره سرباز جنگ جهانی را زنده ساخت که: با عبور دادن طفل از سیم خار دار محکوم به اعدام گردید و اکنون مجسمه او در بیشتر از هفتاد کشور جهان ساخته شده است.

و به تاسی از کلام حضرت مولانا که:

« ... از دیو و دد ملولم و انسانم آرزو است»

به تبجیل از «راب لاری» انساندوست میپردازیم و امیدوارم همسلکان گرامی و بزرگان علم حقوق بر من خورده نگیرند که «اخلاق» و «انسانیت» را بر قانون مرجع دانسته ام و مسلم است که بحث حقوق و اخلاق مبحث پیچیده و جداگانه است و مکاتب مختلف از زوایای گوناگون بدان میپردازند.

و منحیث حسن ختام سخن گاندی بزرگ که:

«انسان بودن خود یک مذهب است!»

میر عبدالواحد سادات

۱۸-۱۲-۲۰۱۵

میخائیل گورباچف رسما به خیانت ملی متهم شد.

آقای گیورگی فیدروف عضو بخش اجتماعی پارلمان فدراسیون روسیه با استناد به اسناد تازه و محرمی ازجمله مکالمات مورخ ۸ و ۲۵ دسامبر، ۱۹۹۱ مقامات اتحاد شوروی (گرباچف) و رئیس جمهور امریکا جورج بوش در مکالمات تلفونی ۲۲ دقیقه و صحبت ۲۸ دقیقه باریس یلتسین که در مطبوعات هم حالا علنی گردیده است دست یافته‌اند که تا کنون به رسانه‌ها درز نکرده بود. این شخص وابسته به این بخش پارلمان از دادستان کل روسیه خواسته است تا جزئیات و محتوای کلی آن مکالمات گورباچف و یلتسین که گویا افشا کردن آن رازهای دولتی که خود یک خیانت ملی حساب می‌شود و دقیقاً به فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی انجامید بررسی نموده و گزارش آن را به اطلاع عموم رسانیده و تا خائنین محکمه گردند. منبع – جهان روسیه

 ♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢

تبصره:

 فرجام خیانت ملی؛؛؛

گرباچف خائن‌ترین رهبر معاصر تاریخ جهان و این عنصر تبهکار جنبش صلح و سوسیالیسم و نهضت‌های رهایی‌بخش ملی که جغرافیای سیاسی جهان را دگرگون ساخت و بزرگ‌ترین دست آورد بشریت در راه صلح، آزادی و ترقی اجتماعی رابه پایی غرب نابود کرد، توازن اقتدار جهانی را به نفع استعمار برهم زد، لاجرم پس از میراث گذاری ویرانه‌های بی‌شمار و درد و رنج و آلام بیکران در سراسر سیاره‌یی مان، به حیث خائن ملی متهم شد.

نقش این جنایتکار تاریخ در امر تغیر نابهنگام رهبری در حزب دموکراتیک خلق افغانستان، متلاشی ساختن حزب و فروپاشی رژیم جمهوری دمکراتیک افغانستان و تحمیل دکترین مصالحه ملی در جهت فروپاشی حزب و نظام نهایت برجسته می‌باشد. بشریت به‌ویژه مردم افغانستان بهای نهایت سنگینی را در نتیجه خیانت‌های این جنایتکار تاریخ متحمل شدند.

موجودیت تمامی گروه‌های تروریستی که تالاب‌های خون را به جهان به‌ویژه کشورهای اسلامی به راه انداخته و جهان را به ماتم‌سرا مبدل نموده‌اند، همه و همه ناشی از خیانت گرباچف برای کاربرد دسایس بزرگ در جهت سقوط رژیم‌های ملی و مردمی و ایجاد اتمسفیر سیاسی برای ظهور تروریسم در جهان است.

گرباچف تمدن نوظهور بشریت، نهضت‌های سوسیالیستی و جنبش‌های دادخواه و رهایی‌بخش ملی را خفه نمود و قرن‌ها کشتی حرکت تاریخ را به عقب انداخت.

محاکمه گرباچف پیامی تلخی برای حواریون آن در حزب دموکراتیک خلق افغانستان، نعره گران مشی مصالحه ملی و همه حاکمان خائن و رهبران جاسوس و آنانی خواهد بود که نقش ستون پنجم را در تبانی با دشمنان مردم افغانستان بازی نمودند و بازی می‌نمایند.

عارف عرفان

دورانی که خر بودم!

بلی من قرآن را به‌صورت دیگران قبول ندارم، من فرامین، صحت‌وسقم قرآن را باعقل می‌سنجم، هر جایش با عقل سازش نکرد، کنارش می‌گذارم و بر عقل حکم می‌کنم، مشکل مسلمانان این است، که عقل را تابع قرآن کردند، وقتی شما دست‌وپای عقل را ببندید می‌شوید یک انسان معلول، ناقص بیچاره و محتاج.

اینکه جهان اسلام در چنین وضعیت بسیار خراب و اسفباری بسر می‌برد، و حالتش با جهان غرب این‌قدر متفاوت است ریشه در همین مشکل دارد، عقل در جهان غرب آزاد است ولی در جهان اسلام زندانی است، و ما امروز کیفر زندانی کردن عقل را می‌پردازیم و چه ظلمی بالاتر از این ظلم وای وای... البته باید بگویم و اعتراف کنم که این نوع ایمان من به قرآن به پیامبر و اسلام ایمان بعد شصت سالگی است.

من بعضی روزها به حماقت‌های دینی خودم اشک می‌ریزم، همین دیروز در مقایسه با یک وضعیت ... فریاد زدم، با صدای بلند ناله می‌کردم. آی خدایا من چه قدر خر بودم. آه از خریت، سر انجام زنم اشک‌هایم را پاک کرد دلداری‌ام داد گفت، خوشحال باش که حالا خر نیستی، چه میلیون‌ها مسلمانی که امروز با خریت گذشته تو افتخار می‌کنند و نامش را آسمان محکم و استوار می‌دانند، چه قدر خنده دار است که ما دعا می‌کنیم، خدایا ایمان ما را ثابت نگهدار، و بعد در پناه این دعا همه راه‌های عقل را می‌بندیم، اگر عمر کنم رساله خواهم نوشت بنام دورانی که خر بودم!

عتیق الله مولوی زاده

چیغ‌های گُشنه پُرزور

در نخستین یادداشت در مورد برکناری عبدالعلی محمدی حتی هنگامی‌که هنوز در حد شایعه پخش‌شده بود، ضمن ستایش ازین اقدام گفته بودم که ممکن نیست ایشان به‌تنهایی در شکل‌گیری و انجام قرارداد شهرک هوشمند دست داشته باشند.

هیچ تردیدی نیست که حلقه‌ی بزرگی مرتبط با مافیای فساد و چهره‌های قدرتمند و تأثیرگذار اطراف رئیس‌جمهور در طراحی و مدیریت تمام مراحل این روند نقش نداشته باشند.

چگونه ممکن است باور کرد که مشاور اقتصادی و رییس دفتر رییس جمهور نه‌تنها درین قضیه مسؤولیتی ندارند که حتی بیچاره‌ها بی‌خبر هم بوده‌اند!!!

اما هرگونه برخورد سلیقه‌یی و قومی مبنی برین که گویا آقای محمدی و احمد ضیا مسعود در قضیه دخیل نیستند نیز نمی‌تواند منطقی و قابل‌قبول باشد.

محمدی و مسعود در برابر دیده گان همه در مراسم شرکت داشتند و سخنرانی‌های در توجیه این اقدام نیز کردند.

این امر به هیچ وجهه نمی‌تواند از سر ساده‌لوحی این دو تلقی شود.

من بدین باورم که هرگز ماهیت ماجرا آشکار نخواهد شد. تعلیق محمدی و گزینش تیم بازرسی یک اقدام اغواگرانه و مصروف کننده‌ی افکار عامه است، زیرا اگر اصل مسأله با تمام جزییات چنانکه لازم است و توقع می‌رود افشا و آشکار شود شخص رییس جمهور هیچ چاره‌ی به‌جز اعتراف به سوء مدیریت و استعفا نخواهد داشت.

این در حالی است که چیغ زدن‌های یارو پس ازین رسوایی در به‌اصطلاح «جرگه‌ی جوانان ...» در رابطه با قاطعیتش در مبارزه با فساد بلندتر شده بود.

پررویی وبی حیایی دیده بودم اما نه به این حدومرز!!!!!

بنا بران به خود زحمت ندهید و انتظارات و امیدهای کاذب مبنی بر دادن اطلاعات بیشتر به مردم خلق نکنید.

دستگیر هژبر

درس‌های تظاهرات امروز چی خواهد بود؟

چه برخی اراکین دولتی و یا وابسته گانی جانبی دولت، در قطار مظاهره‌چیان دیده شدند اما نخستین خبری که از تأثیر گزاری آن به گوشم رسید استعفای آقای آصف آشنا معاون سخنگوی ریاست اجرایی بود. این حرکت ممکن در دستگاه دولت تأثیرات دیگری داشته و دارای طرفداران و مخالفین بوده باشد؛ اما اقدام این آقا اگر ازیک‌طرف در شخصیت‌سازی وی در جامعه ممد واقع می‌شود از سوی دیگر درسی بود به دیگر اراکین، به‌ویژه آنانی که گل پخسه‌های زینه‌های ارتقایی‌شان با خون این معصومان و ده‌ها کشته دیگر تر شده است.

از دید من چهار مسئله به گونه روشن رویت پیدا کرد.

1- دادخواهی مسئله همگانی می‌شود و این حرکت شاید دولت افغانستان را با تکانه‌ای مواجه سازد و ممکن تغییراتی در آتیه به خاطر جلوگیری از همچو حوادث به وجود آیند.

2- خواست‌های تحریر یافته و یا نشر شده از نام تظاهرکننده‌گان در صفحات فیسبوک که اکثر دوستان آن را مطالعه کرده‌اند با معانی و هدف مظاهره کمتر تطابق داشتند. حرکت خود یک خیزش عظیمی را به وجود آورد و خواست‌ها در مقابل آن کوچکی می‌کنند. بدین معنی که طرح‌ها با افاده خیزش همسطحی بهم رسانده نمی‌توانند. سایه استفاده‌جویی و نیات دورنمایی برخی رهبران حرکت در آن حضور دارد.

3- بیانیه جناب اشرف غنی رییس جمهور افغانستان در قبال این مسئله تا چی حد خواهد توانست به خواست‌های معنوی و سیاسی مظاهره، جدا ازآنچه کتباً مطرح‌شده است پاسخ خواهد داد؟

4- رهبران قومی هزاره که در دستگاه دولت به چوکی‌ها رسیده‌اند در چی خطی قرار می‌گیرند؟ با حرکت می‌ایستند و یا در مخالف آن؟

غیرازاین، به نگر من حرکت، ارچند در برخی موارد بی موازنه می‌شد و بعضاً تعادلش را نگه‌داشته نمی‌توانست و کنش‌های احساساتی صورت می‌گرفتند که ناشی از عدم سازماندهی درست به نظر می‌رسید، در نوع خود سابقه نداشت. بناء این حرکت تا چی حد خواهد توانست درس‌های نوینی را به جهت بازنگری در سایر عرصه‌ها که سبب کاستی‌ها شده‌اند به وجود بیاورد؟

فاروق فردا

دادې په کوم جرم سنګسارکړه وحشي؟

وایه چی ولی دې په دارکړه وحشي؟

پدې وحشت جنت ګټلی نه شې!

د دوزخ اورته ځان تیارکړه وحشي !

ا۰قیام

۰۵/۱۱/۲۰۱۵