دهم اکتوبر از سال (۲۰۰۲ م) توسط سازمان عفو بینالمللی و سازمان «جهانی علیه مجازات اعدام» بهمثابه روز جهانی منع جزای اعدام تجلیل میگردد.
این جزا که سابقه طولانی دارد و بعد از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقهای ناشی از آن، کماکان در (۴۸) کشور عضو موسسه ملل متحد اعمال میگردد (در قوانین ۹۸ کشور جزای اعدام لغو گردیده و در (۳۶) کشور باوجودی که در قانون وجود دارد عملی نمیگردد و (۶) کشور تطبیق آن را به شرایط جنگی محول ساختهاند) در کشورهای ایالات متحده امریکا، چین، سعودی، ایران و کوریای شمالی زیادترین اعدام عملی میگردد.
مخالفان منع اعدام استدلال مینمایند که جزای اعدام، مخالف حق زندگی و یا حق حیات بوده و نوعی شکنجه محسوب میگردد که با اصول مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر تناقض دارد. البته ملل متحد تا کنون نتوانسته در رابطه به منع جزای اعدام کدام میثاق خاص را تصویب نماید، زیرا با مخالفت و حتی ویتوی دولتهای چین و امریکا مواجه میگردد.
تلاش برای منع جزای اعدام که از احترام به کرامت انسانی ناشی میگردد قابل تایید بوده و این قلم به حیث شاگرد حقوق با این نتیجه گیری کمیشنر عالی موسسه ملل متحد در امور حقوق بشر (در سال ۲۰۰۷ م) که «شواهد موثقی وجود ندارد که نشان دهد، اعدام سبب کاهش جرایم میگردد» موافقت کامل دارد.
اما اشک تمساح مدعیان دروغین حقوق بشر و اظهارات امروزی آقای نماینده اتحاد اروپا در افغانستان کــه «نگرانی خود را از سلب حق حیات» ابراز نموده، بسیار مزورانه، کاذب، فریبنده و «پروژهیی» میباشد، زیرا:
اول در افغانستان اجرایی حکم اعدام بالای مجرمین بسیار خطرناک در جرایم انفجار، ترور، غارت مسلحانه، خیانت ملی، جاسوسی و... که باعث سلب حق حیات هزاران انسان بیگناه گردیده، فقط در چند مورد زیاد وجود نداشته است (که بسیار سؤال برانگیز میباشد).
دوم: در سال (۱۹۹۰ م) در افغانستان «قانون منع و تحدید جزایی اعدام» نافذ گردیده و مرعی الاجرا میباشد (تصویب این قانون که در آنوقت با استقبال پروفیسر آرماکورا گزارشگر خاص ملل متحد در امور حقوق بشر قرار گرفت، درین قانون جزایی اعدام به خاطر عقیده و مخالفت سیاسی مطرح نبوده و در تعداد از جرایم، تحدید و در جرایم خطرناک ضد امنیت داخلی و خارجی که در بالا تذکار یافت، جزایی اعدام تجویز گردید).
سوم: در حالی که تراژیدی خونبار افغانستان که معلول و محصول مداخله خارجی میباشد به زخم ناسور مبدل گردیده بلااثر تداوم سیاستهای کجدار و مریز امریکا و انگلیس، تشدید جنگ اعلام نا شده پاکستان در وجود شرارت پیشه گان طالب و داعش و جرایم تروریستی آنان، صدها هموطن ما قربان میگردد و همه روزه در اطراف و اکناف کشور کربلا، تکرار میگردد و همین اکنون دوزخ در کندز و هلمند بر مردم تحمیل گردیده است و یزیدیان داعشی محرومترین خلق خدا را از حق حیات محروم میگردانند و ... (حسب ارقام منتشره در رسانهها، روزانه تا سه صد افغان از حق حیات محروم میگردد) کجا هستند؟ این آقایان مدافعان دروغین حقوق بشر، تا در مورد حقوق بشر و حق حیات حرافی نمایند.