افغانستان کشوری که در آن از هزاران سال تا بدین سو، زنان همراه با مردان در سنگر کار و مبارزه تا پای جان ایستاده‌گی کرده‌اند و فقط با ریختن خون‌های پاک شان پاداش خود را از جامعه می‌گیرند. بلی در کشوری که زنان برای مردانش من‌حیث مهمترین ناموس از نوامیس مادر وطن را تشکیل می‌دهد و با داشتن حق مادری، خواهری، همسری و شریک زنده‌گی، با مردان، از جانب مردان زن ستیز و گذشته از آن به‌وسیله گروهای خشونت‌گرا به شیوه قرون وسطایی سرکوب می‌شوند.

 هر روزی که می‌گذرد پیکر خونین مادر وطن توسط فرزندان ناخلف وطن و گروه‌های مرگ وحشت مورد حملات مرگبار قرار می‌گیرد.

 با گذشت بیش از چهل سال جنگ درافغانستان اخیراً با بد تر شدن اوضاع امنیتی در کشور، زنان نخستین آماج حملات متجاوزین قرار گرفته در گوشه وکنار کشور درمحلات، قرا وقصبات در میان منازل ومساجد با هجوم طالب وداعش سر بریده می‌شوند. وحشیان دوره حجر در منطق تحت تسلط خود زنان را جبراً به کنیزی وبرده گی گرفته ودر اسارتگاه ها نگهمیدارند ودختران عفیف وپاکدامن را با ازدواج اجباری مجبور ساخته مورد آزار وتجاوز قرار میدهند.

 گروهای اجیر شده طالبی وداعشی این پیام آوران مرگ، فرزندان کودک اعم از دختران وپسران را در نقاط تحت امر شان از مکتب وادامه تعلیم محروم و از خانواده های شان جدا ساخته، بجای درس وتحصیل، استعمال سلاح وحملات انتحاری را به آنها می آموزند یعنی مطابق سناریوی دشمنان تاریخی افغانستان درس تخریب وطن را به فرزندان وکودکان وطن یاد میدهند. دربسیاری مناطق زیر امر داعش وطالب زنان جوان ودختران معصوم را بنام یاد دادن مسایل دینی از دامه تعلیم وتحصیل باز داشته با مغز شویی آنها را مورد تجاوز قرار میدهند.

 قرار احصاییه غیر رسمی منابع خبری در سه ماه گذشته بتعداد یکصدوسی زن وکودک درمربوطات ولایات بغلان، سرپل، کندز، ننگرهار، غور، هرات، بدخشان، زابل، هلمند و ولسوالی میرزا ولنگ، سربریده شده است. در همین ولایات ودیگر نقاط کشور به تعداد صدها زن به اسارت رفته است وتعدادی از زنان خود کشی کرده وبرخی در گروگان طالب کشانیده شده تعدادی مفقود الاثر و جمع کثیری از خانوداده ها با از دست دادن جگر گوشه های شان فراری شده اند.

 سوال درین جاست که چرا قشر مرد درین کشور نمیتوانند از مادر وطن خود دفاع کنند این مردانی که شاهد تجاوزگری دشمنان مردم افغانستان در وطن خود هستند احساس شان نمی جنبد و در راه نجات زن پای غرور شان می لنگد و از مقابل ظلم بالای زنان با سکوت میگذرند.

 علمای دینی هم در برابر این وظیفه و وجیبه دینی تاثیر بسزایی نداشته وبا حفظ احترام بر علما وروحانیون پاکنهاد باید گفت که ملا های بی عمل وسازشگر نیز از وعظ نصیحت ومحکوم کردن ظلم وتجاوز در محلات خود داری واز دفاع حقوق حقه زنان چشم پوشی میکنند. آیا جواب این گروه مفتخوار واجیر در برابر خدا ومردم افغانستان چه خواهد بود.

 تا جاییکه دیده میشود ملا های بی عمل وکم دانش در گوشه وکنار وطن تمام ظلمهای طالب وداعش را نادیده گرفته، دختران معصوم صغیر را از دامان مادرانشان جدا ساخته با زورمند ان ثروتمند عقد می بندند.

  مردم قرا وقصبات که اکثراً اسیر رسوم بیجا وغیر تحمل میباشند وبسیاری از جوانان در اثر شرایط بد تحمیل شده از جانب دشمنان وطن جبراً به کشتزار کوکنار وکار های غیر قانونی کشانیده می‌شوند، ملا ها ضرر دینی، اخلاقی وتلفات انسانی این وضعیت را محکوم نکرده تمام تبلیغات شان را در مانبر نمایشی از مسُله قیود وزیر ستم قرار دادن زنان ومحکومیت زنان ومادران آغاز وبه انجام میرسانند.

 پدران و برادران آزاده! دشمنان وطن خود بصورت دسته جمعی حملات شان را بر علیه خانوده های تان وتک تک شما ادامه داده و وبا تکرار تجاوز های وحشیانه وحملات انتحاری هر روز از خانواده های داغدیده هموطن قربانی می‌گیرند.

 نگذارید که نوامیس پاک وطن در زیر پاشنه های شیا طین تاریخ خورد وخمیر شود. نگذارید که گیسوی مادران پاکنهاد وخواهران عفیف شما دردستان اهریمن سیه دل ملوث شود. نگذارید که دامان پاک خواهران شما در دستان متجاوزین آلوده شود.

 تا وقتیکه شما متحد نشوید و نیروی جمعی را در قرا وقصبات خود ایجاد نکنید وبه هستی ویاری زن باور نداشته باشید، هیچگاهی به تنهایی نخواهید توانست در برابر وحشیان آدمکش قرن بیست ویکم استاده گی نمایید. پدرانم، برادرانم همانطوریکه پدران غیور وغازیان وطندوست وآزاده ما درجنگ متجاوزین استعماری در میدان میوند همراه با قهرمان زنان چون ملالی ها وزرغونه ها ودر کابل زهرا ها حماسه آفریدند ودرصحنه های جنگ بیرق برادران آزادی خواه خود را به زمین نگذاشتند بماند، حالا نیز زنان آزاده در کنار شما ایستاده اند.

  پلان شوم دشمنان تاریخی افغانستان برای فلج نگهداشتن نیمی از پیکر جامعه وبسر بردن آنان در محکومیت، بدون هیچ جرمی در واقع فقیر وذلیل نگهداشتن کشور بوده است که مردم غیور این سرزمین همیشه آغشته بفقر، مرض وبیسوادی رنج برده، دست شان بسوی خارج دراز باشد.

 پدران گرامی وبرادران عزیز، شما در طی نزدیک به بیست سال اخیر شاهد کمکهای سرشار اقتصادی جامعه جهانی بوده اید ولی این را هم میدانید که مقدار اکثریت این کمکها چه شد وبه جیب کیها ریخت وغارت شد، آنهایی که تکیه بر اریکه قدرت را محصول جهاد دانسته از همه پیشتر وبیشتر بسرقت دارایی عامه دست یازیدند ومملکت را در آتش فقر، جهل ومرض نگهداشتند به هیچ وجهه نمیتوان از آنها توقع کار وخدمت داشت.

 مردم افغانستان در مدت چهل سال جنگ بخصوص سی سال اخیر دولت ها را نیز تجربه کرده‌اند که در زمان آنها اولین کار زورمندان زن ستیز با دیگاه تعصبات جنسیتی وغیره سلب آزادی خداداد قشر زن وهمچنان حقوق و امتیازات احیا شده در زمان دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان را از زنان سلب وبا وضع قیودات اسارتبارو سرکوب و حشیانه، کرامت زن راپایمال نمودند.

 زنان آزاده کشور تلاش و مبارزه شما بخاطر آزادی ونجات زن از رنجهای بیکران، مستلزم فهم دانش شما میباشد که برای احیای حقوق زن درافغانستان هما نا صنف درسی، مدرسه وآموزشگاه وفراگیری علم ودانش مبرمیت اساسی دارد که بر بنیاد آن اتحاد وهمبستگی با سایر زحمتکشان وطن بدور یک سازمان دموکراتیک وجنبش ترقیخواهی وعادلانه کشور شکل گرفته و راه بسوی پیروزی میگشاید.

 بنا بر آن هیچ کاری برای نجات مادر وطن بدون همبستگی مردم آزاده ما ومشارکت زنان آگاه، امکان پذیر نبوده وفقط همبستگی واتحاد است که همه ناممکنات را ممکن ساخته وجامعه را بسوی آزادی وشگوفایی رهنمون میشود.