عبدالوکیل کوچی: عید قربان و قربانی انسان

نابود باد رنج های بیکران، دردها ،شکایت هـا و اعتراضات مردم افغانستان

عید را با فتنه ها انگیختن

خاک بر چشم خلایق ریختن

عید با جنگ تعصب عید نیست

تا که هست این خون آتش بیختن

به آنانی که سالهای سال در وطن جنگزده وبلا کشیده ما با تحمل رنجها و آلام بی پایان ، در میان مرگ زندگی نفس میکشند وبه آنانی که دور از دامان وطن در سرزمین بیگانه بار غربت را بدوش کشیده وقلبهای شان برای وطن وهموطنان عزیز همواره می تپد عید سعید قربان را تبریک میگویم.

عید قربان موهبت پاک آسمانی ، روز فرخنده و نیکو ، روز خوشی مسلمانان جهان ،روز قربانی و رهایی از کینه وکدورتها و خواسته های آزمندانه ،رهایی از خود خواهی ها ،جاه طلبی ها ،خود پرستی وخصلتهای متعصبانه و ستمگرانه میباشد .

روز عید قربان روز مهر ورزیدن ،دوستی ومحبت ،از خود گذری ،پاکیزه گی دلها ،همنوایی به بیچاره گان ،عیادت از مریضان ،دلجویی به مصیبت زدگان ،کمک به فقرا یتیمان ومسکینان ، روز سر سپردگی وعدالت ،نزدیک شدن دلها ،آشتی جویی ، مسولیت پذیری ، ویکی از روزهای ارزشمند دستاورد های انسانی واحترام به مقام انسانیست .

بلا خره عید قربان روز نشاط آفرین ،تفریح وسلامتی ، دیدار دوستان وآشتی با حقیقت است ، با حقیقت خود است که سالها از آن فاصله داشته است .

واما در جهانی که ما زندگی میکنیم اکثریت کشور های اسلامی بنوعی عزا دار اند تعدادی از کشور ها در مصیبت اشغالگری وحملات تجاوزکارانه ،جنگهای داخلی ونا امنی فرو رفته است .در امتداد جنگهای فاجعه بار، میلیونها نفر

از مسلمانان جهان بی خان ومان ،فراری ،وصدها هزار دیگر کشته ،زخمی ومعیوب شده اند .زیر ساختار های اقتصادی این کشور ها بکلی منهدم گردیده آثار تاریخی تخریب، زراعت وصنعت در حال رکود ثروتهای مادی ، معنوی وارزشهای فرهنگی دستاورد هزاران ساله انسانها بتاراج رفته وجان مردم در خطر جدی قرار دارد . درین کشورها حملات تروریستی ، تجاوز گری ،نسل کشی ،آدم ربایی ،فقر، مرض ، بیکاری وفلاکت ، قاچاقبری ، دزدی ، ظلم وستمگری بهره گیری وبرده سازی حکایت از قرون وسطایی دارد .درین میان کوتاهی قدرتهای موثر وعجز سازمان ملل متحد در مهار کردن جنگهای جاری ، از عواقب خطر ناک جنگ در منطقه پرده بر میدارد. زیرا

در گستره ی جنگ ونا امنی روز بروز جهان آسایش خود را از دست خواهد داد . با این حال رفته رفته دارد منطقه به صحنه های رویا رویی ،لشکر کشی ها تجاوزات گسترده ،حملات وکشتار های عظیم انسانی مبدل گردد که در اثر آن، جریان شتابنده مهاجرت های کتلوی انسانها کشور ها را از سکنه اصلی آن خالی میسازد. نتیجتاُ تمامیت ارضی ،استقلال سیاسی ،حاکمیت ملی وحریم کشور های نا امن باچالش های جدی روبرو خواهند گردید . چنانچه ظهور تند روان دینی و گروه های فنده منتالیست اعم ازالقاعده ،طالب وداعش با هزینه های هنگفت ومجهز به سلاح عصری ، با حملات انتحاری تروریستی ، قتل های دستجمعی و ایجاد ارعاب وحشت اوضاع را در منطقه دگر گون ساخته در وضع سیاسی نظامی جهان چرخش جدیدی رونما گردیده ونسبت به ظهوراین گروه ها نگرشهای تازه ی در رابطه به موضعگیری غربیها در قبال جریانات موجود بوجود می آید.

ما بکشوری تعلق داریم که در گوشه وکنار آن متاُسفانه خون انسان ریخته میشود برغم موجودیت قوای خارجی وتلاشهای شجاعانه قوای مسلح کشور ما برای دفاع از وطن وصلح ،هنوز هم امنیت وآسایش ،جان ومال مردم در خطر جدی قرار دارد که حتا در روز های عید قربان نیز بجای ذبح حیوان ، انسان قربانی میشود . تاهنوز حملات انتحاری وحمله های گروهی در بعضی از مناطق ادامه دارد و در امتداد جنگ سی ساله شرایط زندگی برای مردم سخت ودشوار گردیده است .همین اکنون مردم مستضعف افغانستان در شرایط نا امنی ، جنگ وخونریزی ودر زیر تهدید ستمگران ،چپاولگران داخلی وخارجی ،زورمندان وجاه طلبان بسختی نفس کشیده وبا فقر وتهیدستی ،بیکاری وبیماری ،جهل ومرض دست وپنجه نرم میکنند .سالهای سال است که تجاوزات وحملات پاکستانی هادر وجود یک جنگ اعلام نا شده بر وطن ما تحمیل میگردد . عده یی از زور مندان داخلی نیز با افسانه سرایی های گذشته وبا سخنان تکراری ومزمن اژدهای سرخ ، مذبوحانه تلاش میورزند تا بروی ضعف هایشان سرپوش گذاشته وذهن انسانها را از وجود تلخی ها ی واقعیت موجود منحرف سازند . همین اکنون باوجودیکه حملات وحشیانه عناصر تروریست فرستاده شده از خاک پاکستان در گوشه ونقاط کشورادامه دارد ولی دولت ساخته شده وحدت ملی همچون یک دولت مریض وضعیف تا هنوز نتوانسته است که بطور لازم شرایط را مهار بسازد .دولتی که برای نصب وعزل مقاماتش پاکستانی ها جراُت ابراز نظر داشته باشند .دولتی که در زیر نظر آن ، تضاد ها و تعصبات ملی ،قومی ومذهبی ومخالفتهای سمتی وزبانی عمیق وعمیقتر شده میرود وبخاطر تغیر اذهان مردم جنگ پوهنتون ودانشکده ،جنگ کلمات والفاظ راه اندازی میشود واین درامه ، ادامه همان افسانه سازی های گذشته و جنگ ها یی که در زیر نام دین جریان داشت وحالا بخاطر زبان وفردا قوم وپس فردا بنام سمت ادامه خواهد یافت ، بهر صورت همین ملت بیچاره است که بار قربانیها را بدوش میکشد . روز تاروز عرصه زندگی برای مردم تنگتر شده میرود ودر چشم انداز آینده امیدی برای بهبود اوضاع بنظر نمی رسد. با وجود دریافت میلیارد ها دالر کمک از خارج ، هنوز هم فقر وبیکاری در کشور بیداد میکند .در حال حاضر گروه گروه از جوانان وطن وبخصوص تحصیلکرده گان از فرط فقر وبیکاری وطن آبایی خود را ترک نموده جبراًراهی دیار بیگانه گردیده ودرگیر شرایط هولناک وجانکاه خارجی میشوند و یا بعضاً پای شان جبراً به جنگها کشانیده میشود .آیا این حالت اسفبار جای شرم وننگ نیست .

در حالیکه مردم افغانستان درطول زمانه ها از خود قهر مانی بجا گذاشته اند هرگاهی که حریم کشور ما مورد حملات وتاخت وتاز بیگانه قرار گرفته است کلیه هموطنان ما با کنار گذاشتن همه اختلافات قومی لسانی سمتی وغیره با اتحاد سراسری ودریک صف واحد قرار گرفته واز وطن دفاع کرده اند ولی حالا وطن ما در آتش نفاق داخلی وحملات همسایه میسوزد .

ملت افغانستان که صاحب اصلی این سرزمین هستند با تو جه به تجارب گذشته وبا درک عمیق از دوستان ودشمنان کشور، در یافته اند که بخاطر نجات وطن در کنار ترقی خواهان ،عدالت پسندان ،مبارزین راستین صلح و دموکراسی ،دلسوزان و آگاهان امور ،دادخواهان ومومنین پاکنهاد کشور قرار بگیرند . رسیدن به چنین آرمان پاک وطنپرستانه مستلزم اتحاد وهمبستگی سراسری ملی ودر پیشا پیش آن احزاب سیاسی دموکرات ،مترقی ، وطنپرست ، صلحدوست وعدالت گستر در وجود یک جنبش ملی سراسری شرایطی را بوجود خواهند آورد که در آن جنگ وخونریزی خاتمه یابد

صلح وترقی دموکراسی وعدالت اجتماعی ، برابری وبرادری تامین گردد .

در اخیر باید خاطر نشان ساخت طوریکه همه میدانند وطن ما بیشتر از هر زمان دیگری به وحدت ویکپارچگی نیاز مند است . وظیفه هر هموطن متعهد ومسول است که با سهمگیری کلیه ملیت ها واقوام واقشارزحمتکش جامعه در امر بسیج مردم بدور یک آرمان مشترک ملی وطنی تلاش وطنپرستانه نمایند تا بر مبنای ان شرایطی بوجود آید که مردم ما بتوانند صلح را بوجود آورده و از عید سعید اضحی ودیگر اعیاد وسنن پسندیده مردم ما بوجه احسن تجلیل بعمل آورند و آنگاه عید ، عید همگانی خواهد بود .

نشا ط عید ها از زور مندان

و قربانی شدن ، از مستمندان

درین روزیکه میشد ذبح حیوان

دریغا ،هست جاری خون انسان

کجا این روز ها مانند عید است

که مظلوم اندرآن شادی ندیدست

سرای وخانه خالی ،سفره خالی

محیط شهر خالی ، کوچه خالی

بجای سرمه چشمان اشکبارست

حنا و رخت نو، از ما فرار است

بهرگوشه که کسب کارجاریست

در آنجا حمله هایی انتحا ریست