سیاست‌های نیولیبرالی و خصوصی سازی‌ها و همچنین ابعاد وسیع گسترده اختلاس‌ها و سرکوب مردم به‌ویژه کارگران، بیکاری وحشتناک و ورود انجوهای گوناگون و مضر خارجی که هرروز بخش‌های تازه‌ای از تولید داخلی را نابود و بر لشکر عظیم فقرا و بیکاری، در جامعه می‌افزاید. ابعاد اختلاس وهم اکنون مسابقه سبعانه به‌اصطلاح انتخابات که هدف منتخبان تنها غارت‌های تازه‌ای از اموال عمومی است وقتی کاندیدی صدها هزار دالر خرج می‌کند تا به مجلس راه یابد معلوم است که چه اهداف شوم و ضد مردمی را دنبال می‌کند؛ و این سیاست از طرف دو جناح دولت فاسد ارگ و قصر سپیدار دنبال میشود، بعد از خصوصی سازی معادن طلا زمرد و فابریکات نسا جی و غیره این بار نوبت حمله به کار گران نفت و گاز شبرغان رسید که در نظر دارند به تعداد ۵۱۲ تن کارگران و کارمندان را تنقیص نمایند این کار گران، ریاست سروی نفت و گاز (تفحصات دیروز) از مدت ۵ روزبه این‌طرف دست به اعتراضات خیابانی زدند شاهراه شبرغان _مزار در ناحیه سلطان کوت بروی ترافیک بستند و همچنان دروازه مستوفیت ولایت جوزجان را نیز مسدود نموده خواستار برآورده شدن خواست‌های قانونی شان عبارت‌اند از لغو تنقیص تعداد ۵۱۲ تن کارگر و کارمند از سوی حکومت مرکزی شدند

مظاهره کننده گان به مقامات دولتی هوشدار دادند که در صورت برآورده نشدن خواست‌های قانونی شان دامنه اعتراضات شان را گسترش می‌دهند، همچنان بالای کارگران فشار آورده‌اند، معاش یک‌ساله‌ی دوباره به دولت مسترد نماید، وهم چنان منازل مسکونی که سال‌هاست در آن زندگی می‌نمایند، باید تخلیه نمایند، این کارگران نه تنها از مردمان شبرغان بلکه از تمام ولایات واز تبارهای مختلف افغانستان می‌باشند، از تمام نیروهای مترقی احزاب و سازمان‌های سیاسی و اجتماعی در خواست می‌نمایم تا رسالت خویش را در برابر این کارگران شریف و زحمتکش انجام و دین وطنی خویش را ادا نمایند. نباید شک داشت که جنبش‌های اجتماعی و سیاسی نیز رو به گسترش و هوشیاری می‌روند و خواهد رفت، سرکوب تا حدی می‌تواند مؤثر واقع شود ولی با تجربیات عظیمی که در بطن مبارزات اجتماعی نهفته است، باید منتظر تند بادهای جدید در دفع از قشر کارگر و محروم جامعه بود.